kwintesencja

wydaję mi się, że przy innym rymie ten tekst by bardzo zyskał, ale to moje subiektywne zdanie, pozdrawiam :)

@goździk Dziękuję Ci, taki sposób ukształtowania końcówki tekstu miał wywołać mniej więcej taki efekt (chociaż było to bardziej chaotyczne, niż przemyślane posunięcie), każdy z nas może dopowiedzieć tam swój własny wers, pozdrawiam serdecznie :)

Po pierwszych wersach myślałam, że będzie to kojący wiersz o dziecięcej ciekawości, zupełnie niespodziewanie dla mnie wybrzmiała gorycz ostatnich wersów, bardzo dobry tekst, pozdrawiam :)

Chciałabym "po prostu być" bez natłoku pytań, lecz jak osiągnąć wewnętrzny spokój, kiedy wątpliwości wykraczają poza to, co tu i teraz?

to prawda, ta myśl może nieść pocieszenie, pozdrawiam :) @GrumpyElfdziękuję za serduszko i pozdrawiam!

@Leszczym@iwonaroma dziękuję pięknie za polubienia, pozdrawiam :)

mam słabość do wierszy jesiennych, tym bardziej, że tegoroczna jesień, jak na polskie warunki, rzuciła na nas ogromne pokłady tego uroku, oby jak najdłużej trwała złota aura

@Rafael Marius gorzka to refleksja, trudno się z nią nie zgodzić :( pozdrawiam!

@Tectosmith ach, no właśnie, jak tu tego dziadostwa (jakkolwiek to słowo niefortunnie brzmi w kontekście przemijania) nie nienawidzić!

@Tectosmith Pięknie dziękuję :) chociaż temat przemijania, to temat niewygodny, pozdrawiam! @Czarek Płatak dziękuję Ci :) i dzięki za tę uwagę, wzięłam i poszatkowałam na dwoje wers ostatni, myślę, że mniej by zgrzytnęło, gdybym zachowała konsekwentny układ rymów... W każdym razie ten tekst już swoje odleżał i możliwe, że dokonam jeszcze jakiejś edycji, Pozdrawiam:)

@joanna53 zawsze wręcz odruchowo omijam teksty o tematyce narodowej (z różnych względów), natomiast Twój tekst mi się podoba, pozdrawiam

O napotkane w martwym punkcie Wykolejenie światłocienia Zahaczam okiem i maluję Na obraz swego podobieństwa Upstrzone nieco jak lastryko I nadszarpnięte w paru miejscach Rozdarte nadto jak do krzyku Sparciałe płótno, w tych wymięciach Stworzonych po to by się kurzyć Zamknięte w starej obwolucie Wręcz irytuje Czasem wzruszy

uważam, że to jedyny słuszny sposób by o tym mówić, ma poruszać i otwierać oczy, szanuję za przekaz i pozdrawiam :)

@Dragaz smutny tekst, ale myślę, że każdy przytaknie

@Natuskaa dziękuję, bardzo mi miło, pozdrawiam!

@anima_corpus to znaczy?

Wagony na peron wtaczają się smętnie Aż żal z nich wysiadać (choć nawet nie wsiadłam) Składają się wersy w żałosną piosenkę Lecz za czym tak tęsknię? Cóż, tęsknić wypada Frasunek nam znikąd się wtłoczył w życiorys I wkracza w dekady gdy nas tu nie było Już dawno przebyte wydają się drogi Gdy soundtrack przechodzi w płaczliwy epilog Ochrypły solista zawodzi coś smutnie… Jałowo nam w życiu, więc cierpmy podwójnie

@Dekaos Dondi uroczy bardzo, pozdrawiam!

@Inubis taką wyidealizowaną projekcję mógł wytworzyć tylko prawdziwie zakochany umysł, ma ona swój urok, pozdrawiam :)

Odnajduję w tym sens. Kiedyś myślałam, że najtrudniejsze momenty w życiu nawiedzą mnie z towarzyszeniem dramatycznie narastającej muzyki. Teraz już wiem, że one przynoszą ciszę i nie ma w tym jakiegoś większego sensu, jest gołe cierpienie.

@KindOfCrazy bardzo sugestywna gra barw i skojarzeń, podoba mi się, pozdrawiam :)

interpunkcyjo, gehenno moja! bardzo doceniam takie językowe przedsięwzięcia, no i autotematyzm, brawa!

@Lahaj jakie piękne słownictwo!

@greg_lipski w tak bezlitosną pogodę, sacrum się chowa przed profanum, jak my przed słońcem, od tego, żeby umrzeć jest listopad, pozdrawiam :)

@Nata_Kruk dziękuję ;)' stworzyłam literacki "przepis na sukces", przynajmniej w teorii