Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

kwintesencja

Użytkownicy
  • Postów

    1 680
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    6

Treść opublikowana przez kwintesencja

  1. @Rafael Marius ja tam nic złego w tym nie widzę, jeśli jest umiejętnie zastosowana. Może to być ciekawy zabieg, zwłaszcza gdy nadaje niezwykłość zwyczajności, pozdrawiam
  2. udało Ci się to, piękny tekst, pozdrawiam :)
  3. @OloBolo podzielam Twoje zdanie :) Jakkolwiek górnolotnie to zabrzmi, tylko miłość mnie trzyma na powierzchni na tym najgorszym ze światów ;)
  4. @Rafael Marius bardzo przemawia do mnie ta forma, niezwykle płynnie się czyta, szanuję
  5. @BPW ciekawy dialog z Panią Szymborską, pozdrawiam :)
  6. przestałam uciekać i nie żałuję dobry tekst, pozdrawiam :)
  7. Uważam, że ze zdradą już tak bywa, że kiedy już do niej dojdzie, to dobrego wyjścia z sytuacji nie ma... pozdrawiam :)
  8. @Ziolek1996 Postawiłeś pytania elementarne, jednak nie wiem do końca jak na nie odpowiedzieć, bo chyba każdy piszący miał trochę inną drogę. Ja po prostu pewnego dnia postanowiłam spróbować napisać wiersz i potraktowałam to jako terapię. Odnalazłam poetyckie fora (uważam, że warte polecenia jest tylko to), co zmotywowało mnie do częstego publikowania wierszy, po około miesiącu poetyckich prób można powiedzieć, że „złapałam rytm”, bo pisałam codziennie, ale to nie znaczyło, że pisanie wychodziło mi samo. Zauważyłam, że im dłuższy mam staż pisania, tym dłuższy czas powstania każdego wiersza. Wynika to z tego, że potrafię spojrzeć na to, co piszę krytycznie i umiem ocenić, kiedy tekst naprawdę jest gotowy. Pozdrawiam :)
  9. @Rafael Marius otóż to, trzeba się mieć na baczności, piękno bywa jadowite, pozdrawiam :) @OloBolo dziękuję, zapraszam serdecznie!
  10. Ekspansja rozkwitu leniwie się płoży Przygnała w rewiry odległe dla wzroku Zbłąkane sylwetki, chcą koc swój położyć A zanim położyć - skosztować owoców Dwie siostry (tak zwykł się zaczynać ten dramat) Dla świata zgubione znalazły krzew jagód Dojrzałe, aż pękać próbują im w palcach Więc wzięły po jednej, jedynie dla smaku Po dwóch dla słodyczy a dziesięć na zapas Te większe najszczodrzej chce podać swej siostrze Lecz ta już zasnęła, uleciał z niej zapał Sprawdziła w atlasie - śmiertelnie trujące
  11. @Dared w tym właśnie momencie mocno sympatyzuję z tym wierszem, pozdrawiam :)
  12. @Kwiatuszek jeśli nadzieja umarła, to co teraz?
  13. @greg_lipski bardzo ładna poezja jesienna, widzę ją w sepii, pozdrawiam :)
  14. @tetu Dziękuję Ci bardzo i pozdrawiam :)
  15. @Franek K dziękuję bardzo, z interpunkcją w moich tekstach to jest tak, że raczej jej nie ma, nie zmienia to faktu, że czasem warto by było gdzieś jakiś przecinek postawić i może tak właśnie jest w tym przypadku, dziękuję za sugestię i pozdrawiam :) @aff bardzo mi miło :) dziękuję!
  16. @GrumpyElf Dziękuję bardzo! Parę tekstów już czeka na dodanie :) tylko nie wiem za bardzo w jakiej częstotliwości należy tutaj publikować? codziennie?
  17. @GrumpyElf dziękuję bardzo, cieszy mnie to, bo przyznam, że akurat ten tekst pisałam pod wpływem emocji, zwykle piszę na chłodno, wtedy równowagę między formą a treścią zachować łatwo, serdecznie pozdrawiam :)
  18. @GrumpyElf powrót do czasów dzieciństwa?
  19. @Dared dziękuję bardzo, czemu nie? z przesuniętym "m" brzmi równie dobrze ;) pozdrawiam :)
  20. @Quidem.art bardzo fajnie zarymowane, pozdrawiam :)
  21. @Maciej_Jackiewicz bezlitosne zakończenie, ale morał, że nie warto mleć ozorem po próżnicy biorę jako cenną lekcję dla siebie ;) pozdrawiam
×
×
  • Dodaj nową pozycję...