„Marcin Kozera” to opowiadanie autorstwa Marii Dąbrowskiej, które po raz pierwszy opublikowano w roku 1927. Opowiada ono o losach swojego głównego i tytułowego bohatera, którym jest właśnie dwunastoletni Marcin. Chłopiec pochodzi z Polski, ale przez całe życie mieszka w Anglii i nie zna innego kraju. W związku z tym kontakt z polskimi rówieśnikami i nauka ojczystej mowy budzi w nim wiele wątpliwości, co przeradza się w nim w konflikt dotyczący tożsamości narodowej. Autorka porusza w swoim dziele zróżnicowaną problematykę.
Spis treści
Problematyka tożsamości narodowej to oczywiście najważniejsza część opowieści. Dwunastoletni Marcin Kozera urodził się w Anglii, tam się wychował i uczęszczał do szkoły. Jego rodzice i cała rodzina z kolei pochodzili z Polski, której chłopiec nigdy nie widział i która ze względu na zabory zniknęła z map Europy. Marcin mówi tylko po angielsku, ale jego ojciec pragnie, by dziecko znało swój ojczysty język, zatem zapisuje go na lekcje, gdzie spotyka też inne polskie dzieci. Marcin przed koleżanką chwali się osiągnięciami Anglii, ale czuje z tego powodu wstyd, ponieważ jego przodkowie nie przyczynili się do jej zbudowania. Z Polską nie miał jednak szansy stworzyć żadnej więzi. Chłopiec jest więc zagubiony i trudno mu określić, kim właściwie jest. Zrozumienie przychodzi dopiero w chwili, w której angielski nauczyciel geografii twierdzi, że jego ojczyzna nie istnieje. Wtedy budzi się w nim oburzenie na te słowa i sam siebie określa mianem Polaka. To dla niego ważny moment, w którym chce się utożsamiać ze swoją ojczyzną.
Z tym wiąże się problematyka nauki języka. Marcin porozumiewa się po angielsku, nie zna ojczystej mowy. Gdy ma dwanaście lat, ojciec zapisuje go na lekcje polskiego. Początkowo chłopiec nie wykazuje zapału do nauki i nie przychodzi mu ona z łatwością. Z tego powodu zostaje wykluczony z udziału w wystawianych przez szkołę jasełkach, ale ostatecznie dostaje rolę ułana. W trakcie przedstawienia czuje się jednak jak papuga, naśladowca, a nie prawdziwy Polak i ze stresu przestaje rozumieć język.
Problematyka kontaktów z rówieśnikami wiąże się z tym, że Marcin początkowo nie mówi po polsku i do pewnego momentu czuje się raczej Anglikiem. Mimo to zostaje w pewien sposób liderem dzieci z Domu Towarzystwa Polskiego, przewodząc im w rozmaitych psotach. Marcin nie dzieli z nimi jednak na początku tej samej polonijnej tożsamości i wyróżnia się na ich tle, co widać na przykład podczas przydzielania ról w jasełkach.
Problematyka niepełnej rodziny wiąże się w przypadku Marcina z problemem tożsamości narodowej. Jego matka zmarła, gdy chłopiec miał dwa lata i od tego czasu opiekował się nim jedynie ojciec. Marcin prawdopodobnie z tego powodu nie poznał ojczystej mowy i przebywał nieustannie w towarzystwie rodzica. Widać zatem, że brak matki zaważył na jego życiu i je w pewien sposób zdefiniował na bardzo długi czas. Chłopiec doświadcza z tego powodu swoistych trudności.
Problematyka ojczyzny, która nie istnieje także pojawia się w opowiadaniu. Polski nie ma na mapie ze względu na zabory, ale istnieje język, historia oraz obywatele dbający o utrzymanie kultury narodowej. To sprawia, że identyfikowanie się z nią jest trudne, ale nie da się zmienić swojej tożsamości narodowej z nią związanej. Widać to na przykładzie właśnie Marcina.
Aktualizacja: 2024-12-04 16:02:39.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.