Wiatry zwiały Ten kwiat biały Z pachnącej jabłoni, We mgle bladej Stoją sady I słowik nie dzwoni. Później, wcześniej Sen się prześni I kochać przestanę... — Pod powieką Łzy mnie pieką, Łzy niewypłakane!
Czytaj dalej: Centaur i kobieta - Lucjan Rydel
Najczęściej czytane utwory w naszym serwisie
