Lądy, wody, obrazy, słońca i oblókł.
Imiona i zdarzenia. ludzie i miłości
Noc. co nas topi w sobie i dławi w ciemności,
Dzień jak dłoń twoja jasny, jak wiara wysoki -
Mijają Płyną przez nas źródłem niepojętym
Istnienia wiecznej ciszy i zgiełku tej ziemi.
Która w nas się rozpływa )ak zapach w przestrzeni.
Zostawiając nam serca puste i zamknięte
Niesyte niczym, smocze są piersi oddechy,
Ducha ślepe przepaście, co drżą w naszych glosach -
Odbijamy je tylko jak w lustrze w niebiosach.
Podnosząc swe zasługi, a tłumacząc grzechy
Jest chwila, gdy w płynącej poprzez nas kaskadzie
Czujemy nagle skrzydło, które nas owiewa
Wonią mocniejszą stokroć nad won ziół i drzewa -
Wynosi niewidzialne i przed Bogiem kładzie