Za kręgiem równy kreśląc krąg
Nad senną łąką sęp kołuje.
Przeszywa okiem bezmiar łąk.
Nad synem matka popłakuje:
"Naści clileb. jedz. pierś moją ssij.
Rosili), krzyż noś, w pokorze żyj!"
Stulecia mkną i wojna grzmi.
Szaleje rokosz, sioła płoną -
A tyś ta sama zawsze, wsi.
W płaczącej krasie przeszłych dni.
Rodzinna moja strono.
Kołuje sęp nad morzem łąk.
Zawodzi matka w krąg...