Smutno

Smut­no ży­cie po­rzu­cić i za­mknąć się w so­bie.
Żyć czu­ciem wła­snym, wła­snych ma­rzeń przę­dzą,
Lecz smut­niej o wie­le być na ży­cia gro­bie
I du­cha skrę­po­wać mło­do­ści swej nę­dzą.