perspektywy

Ogólnie nie lubię wulgaryzmów w poezji, ale tutaj rozumiem zasadność ich użycia.

Poza tym prawda tamtych czasów, bezpieczniej było się nie wychylać - tisze jediesz dalsze budiesz.

Pozdrawiam

mocne.

Witaj - mocne ale prawdziwe.

                                                                                Pozd.                                                                                                                                     

To ja nie będę oryginalny jak powiem  - mocne i tu dodam że trochę kojarzy mi się z Grochowiakiem.

Oprócz tego, że dobre (tak po prostu),

to dla mnie lingwistycznie fascynujące.

Pozdrawiam,

D.

Świetny. 

"Kiedyś było jakoś fajniej"

:) dobre swojskie 

@jan_komułzykant Odzyskana wolność. Wszyscy ruszyli na start, nie wiedząc po co i do jakiego świata tak pędzą... teraz już wiemy. 

Do tej pory, co niektórzy boją się powiedzieć co na prawdę myślą, nie mówiąc już o tym, żeby zrobić co należy.

Nie pochwalam tego, ale rozumiem strach, bo ponoć lepszy jest żywy pies, niż martwy lew.

Odważny i prawdziwy z mocną puentą i przesłaniem, winszuję :)

@jan_komułzykant @jan_komułzykant dziś można zapytać czy warto było się wychylać? Ja te razy od ub ktore spadały na kombatantów walki z komunizmem postrzegam jako niejednokrotnie przygodę życia tych bojowników. Z tej perspektywy, to jak najbardziej, idąc za tym ze człowiek nie jest racjonalny tylko racjonalizujący. 

Bardzo fajny wiersz.

w sumie, to też nie lubię i początkowo ich nie było ale nie znaczy, że nie umiem. :)

Są, bo jakoś za grzecznie mi się wydawało, a teraz chyba jest bardziej rzeczywisty obraz.

Dziękuję, pozdrowienia.

Dziękuję Annie :)

Dziękuję Waldku, pozdrawiam.

no nie :) ale cieszę się, bo lubię teksty Grochowiaka. A jakiś przykład, porównanie, może z czymś konkretnym? Chyba zbyt łaskawa ocena, ale bardzo dziękuję, to naprawdę przyjemna niespodzianka.

Pozdrawiam.

łoj, wiesz gdzie pogłaskać Deo, dziękuję, pozdrówki...

mmmrrraau :D

Dziękuję, miło, że zajrzałeś.

O i swojskie klimaty bardzo lubię też u Ciebie Marcinie, dzięki :)

Pozdrawiam.

okazuje się, że jednak nie wszyscy wiedzieli o co chodzi,

niektórym zostało to do dzisiaj :)

Dziękuję, pozdrawiam

Tak, podmiot liryczny zwraca się też do siebie, albo np. rozmyśla sobie przy mogile kolegi, który miał "piórko silniejsze od armat", z którym rozklejał ulotki lub malował ściany. Być może też śle to do swojego dziada, ojca i innych, którzy tragicznie zginęli lub po prostu zostali oszukani, których "okradziono" nie tylko z pieniędzy.

Wiem, niejeden powie, że to znowu jakieś banały, cofające jeszcze do rozbiorów, a może i do Średniowiecza. Ok. niech sobie każdy myśli jak chce. Mnie wystarczy powrót do najbliższej przeszłości stanu wojennego, bo wtedy to był imperatyw moralny, który wszystkich scalał, a dzisiaj jest wręcz wyśmiewany. I trzeba przyznać, że wielu przypadkach bywa nawet uzasadnione. Dzięki .

Pozdrawiam.

Witaj Alu, dzisiaj to już żadna odwaga, można pisać niemal o wszystkim - oby papier wytrzymał. ;)

Bardzo dziękuję za tak miły komentarz. A wiesz, że od Ciebie cenię, bo to jak dodatkowy punkt na wyjeździe :)

Pozdrawiam.

Racjonalność nie zawsze idzie w parze z koniecznością działania, czasem natychmiastową, poczuciem patriotyzmu, moralności itp (co by nie przekombinować). Nie każdy też racjonalnie myślący, to pokorne cielę. To tak, jakby zapytać warszawskich powstańców, czy się opłacało. Są oczywiście takie tezy, że to była nieodpowiedzialność, a nawet głupota lub coś podobnego. Ale czy "przygoda życia"? Może tak to widzisz, inaczej na to patrzą ci, którym zniszczono życie i rodzinę, fałszywie oskarżając i skazując na śmiertelne wyroki. Zapewniam, że ktoś komu zamordowano kogoś bliskiego, przedtem pastwiąc się nad nim miesiącami, ma na to zupełnie inny pogląd. To trauma na całe życie, nie mająca z przygodą nic wspólnego. Obawiam się, że racjonalizator MacGyver też by mógł nie podołać. Dziękuję @Lahaj, pozdrawiam.

Dziękuję. Kłaniam się.

@jan_komułzykant osobiscie uważam ze głupoty nie należy podnosić do rangi bohaterstwa. Robi się to nagminnie bo taka już natura bohaterskich czynów.

Fajny wiersz i na ważny temat. Jesteśmy w granicach, z jednej strony własnego bezpieczeństwa, czy może komfortu,  z drugiej prawdy, w które wierzymy i chcemy je wypowiadać, a których wypowiadanie może spowodować przykre następstwa. Każdy podejmuje decyzje indywidualnie. W temacie, który łatwy nie jest popełniłem 2 wiersze: Korponiebo i Kłamię milczeniem. Pozdrawiam i gratuluję.  

Oczywiście, bo "racjonalnie myślący" wstępował z reguły do PZPR lub innej bandyckiej organizacji, niejednokrotnie zostawał TW, żeby potem żyć długo i szczęśliwie, z wysoką osobistą emeryturką. Bywa, że nawet na włościach wcześniej skatowanego, dzięki niemu, "bohatera", którego rangę skutecznie skasowano do zera.

Nie pamiętam, czy czytałem, ale przy okazji zajrzę. Dziękuję za konkretny komentarz.

Pozdrawiam.