Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Prababie lato

Lena Achmatowicz

Przez Lena Achmatowicz
w Wiersze gotowe

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Lena Achmatowicz

Lena Achmatowicz

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

a kiedy śniłam nasze drzewo wielka gałąź wyrosła mi z piersi
owocowała jak nikt inny. w rodzinie wszystko jest jednoznaczne. nawet w gorączce
nie potrafię dość mocno chwycić jej dłoni. jak przyjdzie co do czego
wzywa syna którym powinnam być. kobiety lubią zmieniać się miejscami nawoływać
jedna po drugiej zachodzi za skórę. pierwsza za ostatnią próbuje ukryć wejście

matka nawleka nić na myśl że mogłaby się wysunąć z rąk i zgubić w słońcu
babcia przygotowuje słowa do dalekiej podróży

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
Toby

Toby

Opublikowano
Opublikowano

komentowałem ten tekst na pp, nie mogę się oprzeć skomentowaniu go tutaj:). myślę że to kawał świetnej poezji {który to już raz?}mamy oto klasyczny babiniec, to kanwa tej opowiastki, zmiana pokoleniowa; jedne przychodzą inne odchodzą życie się toczy dalej swym torem, no ale gdzie te chopy? oni też są wszak potrzebni, niech Poetka nie zapomina ;)
Kisses :)
t.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
Tango172

Tango172

Opublikowano
Opublikowano

Prababie lato

a kiedy śniłam nasze drzewo wielka gałąź wyrosła mi z piersi owocowała jak nikt inny. w rodzinie wszystko jest jednoznaczne. nawet w gorączce owocowała jak nikt inny. w rodzinie wszystko jest jednoznaczne. nawet w gorączce nie potrafię dość mocno chwycić jej dłoni. jak przyjdzie co do czego wzywa syna którym powinnam być. kobiety lubią zmieniać się miejscami nawoływać jedna po drugiej zachodzi za skórę. pierwsza za ostatnią próbuje ukryć wejście matka nawleka nić na myśl że mogłaby się wysunąć z rąk i zgubić w słońcu babcia przygotowuje słowa do dalekiej podróży


c.d.n.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy

  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Olgierd Jaksztas
      Puk puk

      Przez Olgierd Jaksztas · Opublikowano

      (to raczej demo bo nie mam metronomu, rytm słabo)   Dałem słowo nie publikować textów, ale sobie, czyli nie liczy się wobec doniosłości idei, które chcą żyć, a ich życiem jest rozprzestrzeń poprzez ludzi. O żywych słowach, zdaniach i całych czytach będzie jeßcze mowa.     "Puk puk, puk puk, zbudź się, tu wierßcz: Nie dzięcioł, nie, ani nie świerßcz; A owszem tak, ja w uchu gram, Przysiadam tu przysiadam tam... I tylko cisi słyszą pieśń Swej muszli; ja przybywam ześń! Nie wiersz, lecz wierßcz, I pierwszy to Dla ciebie: ty zrozumiesz go, Nikt inny. Myśl' zgiełk pędza prze Nas wierßcze, w uszach ducha grze Nie służy nikt, zasłużysz ty: My przyniesiemy wßystko – ci Myślisz, że skąd miód w uszach masz? Że znikąd? To ślad wierßczy – nasz. Ubrałem siebie w zwykły wiersz; Na brzmiłki zapiął em, czy wiesz? Tak zwą się zgodne guzy brzmień, By bawić dzieci budzić dzień. Przebranym ja przebranym ty... Duszy użyczyć pragniesz czy? Sam wierßczem latać tam i siam? Przysiadać tu przysiadać tam? Do ucha wpełzać, czarnie grać? Czarmienie nosić wolnym, ać? Bo ty jednego w sercu masz: Bo ty oś jesteś jeden z nasz..."     Dopowiedź: wierßcz tym różni się od świerßcza czym wiadomość od świadomości, czyli wiadomość można przekazać, świadomości nie; świerßcz zatem w innym utworze jest już tym samym co poeta, grajek. Wiersz to warstwa, wers. Wierßcz znaczyłby "ten ułożony warstwami", ale temat głębszy, bo wars(twa) to wór jak w otwór, zawór plus "s", z "t" mamy "wrota" "powrót" "wiercić" itp. Wiersza to również sieć na ryby w kształcie leja.    "OŚ" w texcie umießczono zamiast "już" ze względów iloczasowych (ż wymawiało by się długo), ale narzuciło siebie to słówko nieodparcie: potem napiszę o tym, dla siebie by zrozumieć, bo to wszystko i tak jest dla przyszłych pokoleń :D          
    • Leszczym
      Łucznicy

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @Amber walka jest wszędzie i zawsze, przykro mi, ale tak już jest. Ale walczyć można z klasą i widowiskowo albo walić bez opamiętania gdzieś poniżej pasa ://
    • Amber
      Łucznicy

      Przez Amber · Opublikowano

      @Leszczym Jeżeli walka to fechtunek, jest widowiskowy:)) Pozdrawiam.
    • Marek.zak1
      Poukładać przeszłość

      Przez Marek.zak1 · Opublikowano

      Bywa i to często, ale jak mawiał niezapomniany Kazimierz Górski, dopóki piłka w grze. Pozdrawiam.
    • Quidem.art
      Dwie strony progu

      Przez Quidem.art · Opublikowano

      W świecie groteski, to tuż za progiem, Budują piękną donikąd drogę.  O pustce mówią, że jest pełna rzeczy, Lekarstwo truje, trucizna leczy. Mądrość głoduje, prawda cicho krwawi, Głupota zabawą miliony bawi. Szkoły są piętnem zbędnej tortury,  z kwiatów i słodyczy - kajdany i mury. W tym tyglu z lodu miłość nędzą płonie, By ślepców zachwycić światłem swej agonii. Jedynie ona, trwając choć przez chwilę,  Ma sensu tyle, że aż się wahałem,  Po której stronie progu ja sam stałem.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...