Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

a one tylko puchną od deszczu
nie znają naszych matek

zejdź do sadu zaczyna się nasza era
ja jestem z tego narodu co zwykł czcić
papierosy i elektryczność

mówią o jesieni o trzech tuzinach
poranionych i głodnych ale świat
jeszcze nie zna takiej miary

mówią niezrozumiale
znów się bandaż przesącza

(IX 2009)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




ja w takowej kwestii formalnej, Gałko;
nie jestem pewna, na jakiej zasadzie zrobiłeś ów pogrubiony wers
przesączać się - przenikać powoli przez coś
bandaż może przesiąkać
albo też coś może się sączyć (przesączać) przez bandaż
wyjaśnisz?
:)
Opublikowano

z tego co wiem mój naród zawsze czcił wolność, chleb, bociany, Matkę Boską , wódkę...
papierosy i elektryczność to raczej fetysze radzieckie (rosyjskie);
mnie się tu wszystko miesza, bez istotnego porządku: sad, świat, czad przemysłowy...i to w dość dowolnym strumieniu - można się pogubić a to zniechęca, bo niewiele z tego wynika, jak tylko epatowanie cierpiętnictwem (bandaż);
czas zahartować skórę!
J.S

Opublikowano

BARBARA JANAS: dzięki=)

dzie: oj, bo Ty zawsze coś musisz znaleźć;). nie wiem, IMO w takiej wersji też bywa to używane. mam nadzieję;)

Mr. Żubr: a, zaryzykowałem;)

JacekSojan: proszę mi wybaczyć, ale to jakaś fobia z tymi ruskimi? nie mam pojęcia skąd taka interpretacja. poza tym, może okazać się, że wbrew pozorom mamy podobny pogląd. wystarczy zinterpretować to w świetle tytułu.

Bea.2u: ano o tytuł się właśnie rozchodzi=)

kasiaballou: kto wie, może i moja wina. choć nie wiem, co tu takiego pogmatwanego. dodam, że wiesta to starosłowiańskie określenie kobiety, która 'zaznała mężczyzny'.

H.Lecter: tak jak pisałem już kilkukrotnie: rzecz w tytule;)

Katarzyna Leoniewska: matko, sam nie wiem, IMO to w sumie jeden rozwijany wciąż motyw:D. przynajmniej - pisałem to już powyżej ze 3 razy=) - w świetle tytułu.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Widzę tak:
one np. dzieci, sieroty (zresztą wydaje mi się że trzecia zwrotka to potwierdza)
Bezradność jednostki z "bogatego społeczeństwa" na los głodujących dzieci, sierot.
Widzę konkretne obrazy z tv, yt.
Końcowy "bełkot" i krew podbijają efekt.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...