Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

W ogrodzie

Krzysztof_Kurc
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Krzysztof_Kurc

Krzysztof_Kurc

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

ze skrzydeł ciem spływał na palce pył
jak popiół z esencji natury ludzkiej
brudził przeźroczystość powietrza

kolczaste przestrzenie oczekiwania
bez gwarancji przetrwania dzisiaj
Zmierzch nie przynosi odprężenia

bez poszanowania dla bólu cyfr
nieścieralnych świadectw siły
rósł kompost z ludzkich ciał

pamiętaj o tym zrywając jabłka

H.Lecter

H.Lecter

Opublikowano
Opublikowano

Jeżeli mowa o esencji natury ludzkiej, to trzeba mieć świadomość, że kompost z ludzkich ciał, jest tej ludzkości historią i " dzisiaj " niczego w tej mierze nie zmienia. Zrywanie jabłek jest zajęciem równie starym, co banalnym i niekoniecznie refleksyjnie kompostowym. Chyba, że masz na myśli casus Ewy i tłumaczysz czytelnikowi, że niewiasta brzydko zrobiła i nie należy z niej brać przykładu ; )

Krzysztof_Kurc

Krzysztof_Kurc

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ćma zwana Trupią Główką, Atropos, butny symbol na czapce.
Pozdrawiam Krzysiek

blej tam , potrafię zrobić gracki ciąg skojarzeń, któy tez nie weźmie udziału w wierszu ;)


Tak mi się skojarzyło, widać nie koniecznie szczęśliwie.
Jak to u drobnego wierszoklety, nie wszystko ze sobą gra.
Pozdrawiam Krzysiek
Bea.2u

Bea.2u

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Właśnie kończy mu się trzydziestodniowy termin przydatności do spożycia,
jak strusiemu jaju.
Pozdrawiam ciepło Krzysiek

bu ;(

po prostu ostatnio sporo tu ciem.. tak mi się jakoś te ćmy przejadły.
myslałam, że mam na nie monopol. a tu taka ćmia sodomka-gomorka.

nie lubię też tej maniery nia-nia-nia.
wiem, że znajdę ją też w wierszach wielkich, ale jakoś nie bałdzo..
taki sobie, spodziewałam się po tych ogniskach lepszego wiersza.

a jak smakowało strusie jajo??

;)
Krzysztof_Kurc

Krzysztof_Kurc

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Właśnie kończy mu się trzydziestodniowy termin przydatności do spożycia,
jak strusiemu jaju.
Pozdrawiam ciepło Krzysiek

bu ;(

po prostu ostatnio sporo tu ciem.. tak mi się jakoś te ćmy przejadły.
myslałam, że mam na nie monopol. a tu taka ćmia sodomka-gomorka.

nie lubię też tej maniery nia-nia-nia.
wiem, że znajdę ją też w wierszach wielkich, ale jakoś nie bałdzo..
taki sobie, spodziewałam się po tych ogniskach lepszego wiersza.

a jak smakowało strusie jajo??

;)


Wierszydło przedogniskowe, nia-nia i ćmy....
Postaram się unikać.

Strusie jajo jest "przyjazne organoleptycznie", sama strusina również.
Zwłaszcza jesłi przygotuję ją sam. ;)
Pozdrawiam Krzysiek
Bea.2u

Bea.2u

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



bu ;(

po prostu ostatnio sporo tu ciem.. tak mi się jakoś te ćmy przejadły.
myslałam, że mam na nie monopol. a tu taka ćmia sodomka-gomorka.

nie lubię też tej maniery nia-nia-nia.
wiem, że znajdę ją też w wierszach wielkich, ale jakoś nie bałdzo..
taki sobie, spodziewałam się po tych ogniskach lepszego wiersza.

a jak smakowało strusie jajo??

;)


Wierszydło przedogniskowe, nia-nia i ćmy....
Postaram się unikać.

Strusie jajo jest "przyjazne organoleptycznie", sama strusina również.
Zwłaszcza jesłi przygotuję ją sam. ;)
Pozdrawiam Krzysiek


:))
takiego Cię wolę ;)
czekam na nowy wiersz z nowym terminem przydatności :))

Pozdrawiam
/b

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      kolce

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @MigrenaBardzo dziękuję! Myślę, że "po swojemu" będę lepsza jako człowiek. Dobroć jest pięknem:)
    • Maksymilian Bron
      Miłość i jej zła siostra

      Przez Maksymilian Bron · Opublikowano

      Kocham przy Tobie milczeć, tulić się do Ciebie, jakbym nie miał matki Nienawidzę ciebie słyszeć, dotykać cię to kara za odwrócony krzyż Kocham Cię tak mocno, że wsiadłbym z Charonem do łódki, aby przebyć cały Styks, lecz nie odwrócę się   Nienawidzę braku gracji, twej krwi i wersów pełnych łoju do mnie Kocham Twoje rady, głos Twój prowadzi mnie do wyjścia z wykrotu Nienawidzę cię za dyby, które gruchocząc mi kolana, podłączyły thymatron na apetyt życia, opluwając mnie w lochu   Kocham Cię tak, że nieważne jest, czy pachniesz zmierzchem, trawą po ulewie, smogiem czy obłokami z szarego mleka Nienawidzę cię, bo gdy spałem obok ciebie, ukradłaś mą lirę i biografię Orfeusza Kocham Cię tak mocno, jakby wszechświat zmniejszył się do naszych objęć, a czas zdziwił się, że zegar nie tyka, wszyscy byli w pracy, a myśmy wybrali wagary od życia   Zła siostra Miłości w końcu się poddała Biegniemy tą plażą, już się nie chowając Igła magnetyczna odszukała zorzę i dziewiczą dróżkę, życie Nam zwracając, lecz…   czy to wszystko nie było tylko w listach naszych, mirażach o kąpieli w Gangesie młodości i czy zaraz spoceni nie otworzymy spojówek, budząc się przy złej siostrze Miłości?
    • Witalisa
      Szepty poranka

      Przez Witalisa · Opublikowano

      @aniat. Ładnie się to harmonizuje: nastrój – dźwięk – obraz; szkoda, że odpuściłaś w rymy w ostatnich wersach, cztery mogłyby się zgrać.
    • homanronet
      Co się odwlecze, wróci ze zdwojoną siłą

      Przez homanronet · Opublikowano

      Zrównają cię z ziemią. -No, chłopie, nie mów, że klasyczna? Robić, robić, robić! Wybebeszą z ciebie wszystko co wyższe, wszystko co nie pragmatyczne. Żreć, żreć, żreć! Wykpią słabości, wszystkie twoje samotności. Pieniądz, pieniądz, pieniądz! I będą ciągnąć za kostki w dół, implementować ci pustkę, agitować swe plebejskie nawyki. Umniejszać wszystko, smagać cię codziennie po mózgu parszywymi jęzorami parzącymi jak pokrzywy, okraszając to wszystko żarcikami podszytymi rzadkim kałem i opowieściami o jebaniu, najebaniu się, pojebaniu i dojebaniu sąsiadce i jej córce- i to wszystko wygłoszone z chwałą jakby to była nobilitacja.  I przylega do ciebie ten Nietzscheański wyziew. Jan Pelc wróży ci przyszlość; takie jest życie, słabiaku.  Sygnał, 5 nieodebranych, nie pójdziesz już tam- postanowione. Nie zostaje za wiele: Decasia, Ladoni, Górecki, tory, las, ambient, człowiek słoń i Curtis- a to wszystko ponad dekadę później niż planowałeś.
    • Bożena De-Tre
      kilka słów

      Przez Bożena De-Tre · Opublikowano

      @Gosława Pokochają siebie to i Ciebie polubią -:)Wszak tu poetyckie dusze tu się spotykają …nawet jak rogate-:)Dobrej nocy

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...