Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

chciałam jak motyl
spijać nektar z kwiatów
wzbić się wysoko
jak ptak szybować
po błękitach nieba

poznać każdy skrawek
naszej biednej Ziemi
czuć wolność bez granic

dziś zniszczyli marzenia
więc pragnę tylko
być sobą

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Janino, tak to widzę. Co Ty na to?

chciałam jak motyl
spijać nektar z kwiatów
szybować z ptakami
w błękitach

czując wolność bez granic
poznać każdy skrawek
przestrzeni

dziś
zniszczyli marzenia
więc już tylko
pragnę

być sobą

Serdecznie i ciepło pozdrawiam :-)
Opublikowano

aż się roi od motyli na tym naszym forum ;)

tutaj lekko, lekko, potem poważna puenta, takie konstrukcje są dobre, ale całość mnie nie do końca przekonuje, niestety... nie wiem, dlaczego najpierw podmiot liryczny chciał się wzbić jak motyl, a potem szybować jak ptak?

pozdrawiam serdecznie :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Janino, tak to widzę. Co Ty na to?

chciałam jak motyl
spijać nektar z kwiatów
szybować z ptakami
w błękitach

czując wolność bez granic
poznać każdy skrawek
przestrzeni

dziś
zniszczyli marzenia
więc już tylko
pragnę

być sobą

Serdecznie i ciepło pozdrawiam :-)


Pięknie Tereso. Pozdrawiam:)
Opublikowano

Po przeczytaniu Twojego wiersza i wersji teresy; też mi jednak nie gra z tym zdaniem:

''lecz zjawili się oni
naukowcy niszczący marzenia''

a odnośnie reszty - sama lekkość. Idę marzyć... na chmurce ;D

Serdecznie ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 Też nie lubię bycia 'ciepłą kluchą' Miewam kolce i pazurki kiedy trzeba,  ale potrafię też schować kiedy chcę. 
    • fajnie jest się obudzić ujrzeć znajomy krajobraz udekorowany bliskim którego od nowa kochasz fajnie jest zasypiać mając przed oczami wszystko co było miłe co się dziś wydarzyło fajne jest takie życie które się nie ukrywa ozdobione tylko tymi co łzy i uśmiech cenią
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Jacek_Suchowicz... wdzięczna, jak zawsze,  za Twoje wierszowane komentarze... odpowiadam, jn.   słowo słówku niejednakie wyobraźnia pląsa myszka - że to ser szwajcarski za dziurką podąża  prosto jednak sens pochwycić gdy klatka nieczysta co dzień ludzie śmieci znoszą - lepiej je omijać    a że czas się znów rozpędził - zatrzymać wprost trzeba to co kroczy często w ciszy - oczy do patrzenia - i choć nie chcę pomysł jakiś wiąże słów wiązankę  a ołówek wnet spisuje kilka zdań - na bakier   ... ;)   Pozdrawiam.    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ... wobec tego bardzo przepraszam, będę pamiętać. ... nasycony jest, to prawda. Napisałam.. jest troszkę długawy.. raz, że tylko.. troszkę.. tym samym nie.. ZA.. długi, a długawy. Tak już mam, że gdy widzę bardzo długą treść, często rezygnuję, może niepotrzebnie, co nieco nadrobię, ale nie teraz. Dzięki za odniesienia i wersję.. "dla mnie".. :)
    • @Nata_Kruk tylko tak dla ścisłości -- jestem mężczyzną. Mimo wszystko. A co do wiersza. Jest przydługi bo chciałem go nasycić metaforami. Taki kaprys. Ale dla Ciebie piszę ad hoc wersję mini :     Słońce spóźnione jak kochanek, Jezioro milczy, ale wcale nie cicho, to tylko natura plotkuje bez słów. Oni? Bez imion, ale za to z dramatem, pocałunki tworzą świat, choć wcale się nie całują. Brzeg kiwa głową: „Tak, tak, wszystko się kończy, ale cisza bez końca, bo przecież musi być.”   Trochę taki cienias, ale chciałaś i masz.   Dziękuję pięknie :)         @Berenika97 Bereniko....dziękuję.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...