Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

zbudowałem dom
z małych cegieł
wielkich marzeń nie pałac
lśniący złotym dachem
nie sam
sam nie dałbym rady

spłodziłem syna
z wielkich ambicji
przedłużenia rodu
byłem dumny na spacerze
trzymałem go za rękę
z jednej strony

posadziłem drzewo
z małej sadzonki wyszumiało
rozłożystym cieniem nie dąb
zwykła Tilia cordata na starość
ukojenie

ktoś powiedział: "jesteś bohaterem"
nie byłem nim wtedy

teraz

naprawiam kran
płacę rachunki
uprawiam seks z kobietą
której już nie kocham

tak jak kiedyś

Opublikowano

Oby pil się zaakceptował ostatecznie, jeśli chodzi o mnie, ja ten wiersz akceptuję:). Podoba mi się sposób, w jaki zmierzyłeś się ze stereotypem spełnienia mężczyzny. Tak naprawdę chyba nie chodzi o dom drzewo czy spłodzenie, tylko o to żeby być szczęśliwym, bez względu na to, czy coś już zrobiliśmy, czy z czymś jeszcze "wisimy"...
Pozdrawiam.
t.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


słusznie prawisz Toby
a mnie cieszy że dało się to "rozczytać" zgodnie z moim zamysłem
choć każdy czytacz ma prawo do dowolnej intrepretacji
dzięki za ocenę

szacuneczek
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



witaj Aniu
"zwykłe, nadzwyczajne" - nadzwyczaj się podoba
dziękuję za rozczytanie tak "po prostu" jak w moim zamierzeniu chciałem... i za ocenę
pozdrawiam wieczornie
Paweł
  • 1 rok później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...