zaślepieni

[Pablo_Pikaso]

skamieniała codzienność rzeźbi
szarością nasze podobizny
zamykamy na nich spojrzenia
by nie postrzegać bazyliszkiem
spuszczonym z łańcucha
skutego powiekami

boimy się kochać
z otwartymi oczami

[Krzysztof_Kurc]

"by nie postrzegać bazyliszkiem
spuszczonym z łańcucha
skutego powiekami"

Nie rozumiem tej części, nie pasuje mi do reszty to skucie powiekami.
Pozdrawiam kkk

[Przemysł Ś-wiersz-cz]

Mnie się bardzo podoba. Bazyliszek pasuje idealnie do ostatnich dwóch wersów. Wspaniale odniosłeś się do formy kamienia - rzeźbienia, niewzruszonej twardości tegoż materiału, oraz jako żywiołu, którym władają mityczne postacie.

[Pablo_Pikaso]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

witam Krzysztofie i pozdrawiam
to zaszczyt gościć mistrza metafor
jeśli nie będziesz miał za złe to jako podpowiedź podsunę koment Przemysła Ś-wiersz-cza

szacuneczek

[Pablo_Pikaso]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

witaj Ś-wiersz-czu
rozpracowałeś bazyliszka
dzięki za czytanie i wpis

szacuneczek

[teresa943]

boimy się kochać
z otwartymi oczami

to fakt, a szkoda...
w niewielkiej ilości słów wielkie pole do refleksji

serdecznie pozdrawiam Pablo :)

[Mirosław_Dębogórski]

Bardzo podoba mi się. Obraz braku otwarcia odwagi na bezgraniczne. Jak w życiu. Miłego...

[Sfinks13]

Ciekawy motyw z tym bazyliszkiem tylko , czy to król węży czy podły człowiek jednak ciekawy wiersz a zakończenie superaste, gdyż daje dużo do myślenia

szacun

13

[Pablo_Pikaso]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tereso w Twoim komentarzu również niewiele słów ale mówią wszystko
dzięki za wizytę
szacuneczek

[Pablo_Pikaso]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

witaj Mirosławie
jakże trafnie ująłeś to co chciałem przekazać
cieszy że się podoba

szacuneczek

[Pablo_Pikaso]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

wąż podłość to między innymi co każdy z nas po trosze w sobie posiada oprócz wielu innych może nieciekawych cech których boimy się dostrzec w drugim człowieku w obawie że nie potrafimy go takim zaakceptować bo w zaślepieniu łatwiej kochać wyidealizowany obraz tylko czy kocha się wtedy naprawdę?
dzięki Sfinksie za poświęcenie uwagi

szacun

[aluna]

Ująłeś Poblasko nasza rzeczywistość...poetycko...i koniec i kropka!
ŚWIETNIE!
Ania

[Krzysztof_Kurc]

Ok, przyjęte do wiadomości.
Czytam z przyjemnością Twoje wiersze.
Ja chwilowo wypiłem swoją amforę metafor. ;)

Pozdrawiam serdecznie krzysiek

[Pablo_Pikaso]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dzięki Aniu za świetnie

szacuneczek

[Pablo_Pikaso]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Krzysiek witam ponownie
to miłe co piszesz o czytaniu moich wierszy i vice versa
a co do amfory... ja mam zawsze takie uczucie po napisaniu wiersza... że opustoszała choć nigdy nie była tak pełna jak u Ciebie
ale jakiś urlop dla ducha? też mnie tak nachodzi...
do miłego Krzysztofie

szacuneczek