Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

stąpam po rosie
tyle przemiłych
chwila po chwili
stopy wpijają
nieproszone ciernie
wzdycham żalem
zdjęcie mam
ukrywam i
nie zmieni
biegu marzenia
wierna zostanę
wspomnieniom

Opublikowano

Bardzo czuły wiersz wg mnie :) Do „stopy wpijają” wydaje się że będzie to sielanka, aż nagle pojawiają się „nieproszone ciernie”. Myślę, że to porzucenie jakiegoś miejsca lub wakacyjnej miłości. Jednakże pozostaje zdjęcie, które mimo, że nie przywróci realnie tamtego miejsca/zdarzenia to jednak pozwoli na wracanie tam we wspomnieniach. :)
Bardzo podoba mi się ;)
Serdecznie pozdrawiam… :))

Opublikowano

Kochana nie mam już siły, ale powiem krótko: nie "leżą" mi entery...tak jabyś treść pocięła, czy podarła na kawałki...może coś z tym zrobisz? oczywiście to Twój wiersz :)

serdecznie i ciepło :)

Opublikowano

podoba mi się taki jaki jest,
mówisz
i
wspominasz powoli,
myślisz
więc
wspomnienie daje Ci
nowe wspomnienie
tak człowiek też się
uczy powoli
i nie musi się
wszystkiego nauczyć
wkuć
wystarczy
że zrozumie
i zapamięta i wyciągnie
wniosek najważniejszy

to tylko taki mały przykład, wspomnienia
kształtują też zycie i duszę, która daje też pełnię życia
pozdrawiam Alunko
ładny wiersz

Opublikowano

Dziękuje wszystkim za czytanie bardzo i to bardzo miło!
-Tobie Mateusz- Ulvhedinza ciepłe słowa
-bazylowi za swoisty komentarz
-Teresie za obiektywizm
-Fly za ładni i za...
-Mirkowi za urokliwy i za,za..
Przepraszam że tak krotko, ale mam zarkopione oczy lekiem , bardzo żle widze, ale za tydzien lub dwa ,będzie lepiej!
Usciski
Ania!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Stukacz Zastanawiam się, czy nie warto byłoby rozbić to na kilka zdań, bo przy tak długiej frazie wiersz trochę traci oddech - choć klimat pozostaje mocny.
    • @kano Wiersz jest bardzo liryczny, miękki w brzmieniu, pełen tęsknoty - wszystko w nim płynie spokojnym rytmem. Zastanowiło mnie tylko jedno słowo: „szwędzą”. Wiem, że jest poprawne, ale ma dla mnie odrobinę potoczny, szorstki odcień i przez to wybija się z całej delikatnej tonacji wiersza. Może to tylko mój odbiór, dlatego zapytam - czy użyłeś tego świadomie, jako kontrast? Pytam z ciekawości, bo reszta jest tak subtelna, że to jedno słowo od razu zwróciło moją uwagę. Bo jeśli ma być koniecznie do rymu, to znalazłam jeszcze słowa błądzą  snują   krążą  migoczą przemykają
    • Kto powstrzyma ten czas Zatrzymaj, niech wszystko się cofnie Pragnę na nowo doświadczyć tej miłości Byłem z tobą w świecie pełnym miłości Nie zdążyłem poczuć siły miłości Kilka lat, jedna chwila i już cię nie ma Różowa gwiazda, nie my byliśmy dla siebie najcenniejsi Tańczyliśmy w życiu w zgodzie z naszym rytmem, rytmem miłości Zatrzymaj, wszystko już się zdarzyło, nieoczekiwany koniec Fotografie, pamiątki oraz wspomnienia pozostały Idźmy naprzód, ponieważ życie nie zatrzymuje się Zamknął się pewien etap życia, w sercu i pamięci nadal trwa Te dni i noce, radość w sercu, życie było cudowne Dziś serce ma kolor wyblakły, żyję wspomnieniami                                                                                                                                 Lovej. 2025-11-18                  Inspiracje . Czas wspomnień
    • @huzarc   dzięki bardzo. napadło mnie !!!         @viola arvensis   Wiolu.   wrażliwość i przestrach wpędzają człowieka w stany emocjonalne z których nieszczęśnik zdaje sobie sprawę ale nie może ich powstrzymać.   wtedy wybuchają wierszem.   ten nieszczęśnik to ja.   a ten kwiat......   już jestem spokojny.   pięknie dziękuję:)             @KOBIETA   Dominiko.   nie płacz :)                
    • @huzarc   Twój wiersz to poetycka wizja bolesnej przemiany która prowadzi do głębokiego poznania.   ostatecznie cykl przemijania (lutnia) nie jest straszny, lecz jest instrumentem który odbiera śmierci jej ciężar.   extra mocny !!!  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...