daczego spalam ognisko domowe

[Kamertonka]

patuś nie śpi
ma jest w pracy
cisza za ścianą to burzy symfonia
co zwykle rozbudza rutynę
zapalił już papierosa
od niego światło
ciemnieje zawsze nad ranem
już nawet nie dosłucham swojego imienia
na dźwięk pierwszych sylab
mechanizm od lat działa

przekroczę próg
ostatnim mrugnięciem
na futrynie kolejne cięcie
symbole dojrzewania mojej głowy

pato dogasza swój niedopałek
nie w popielniczce
lecz moim ciałem

nawet prymitywne bydlęta
posiadają jakąś tam logikę działania
pato logiczna jest moja kara

[Sylwester_Lasota]

I jak tu teraz zasnąć? I po coś mi to uczyniła?
O piątej pobudka, muszę się więc przemóc... ale bez przemocy.
Sio więc koszmary i pa.

Do poczytania.

[Zuźka]

tak tak.
przeczytałam i... siedzę.
zostawia coś po sobie.
dygam - zuzka

[Kamertonka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

mam nadzieję że dyganie to nie dygoty
tego bym nie chciała
ściskam i dziękuję za uważny wgląd

[PACKA]

czy tak musi być?

[Kamertonka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

kochanie
to powinien być zapytajnik do oprawców

a ja cóż?
mogę powiedzieć za siebie tylko
ale kogo to interesi?



peace

[PACKA]

właśnie pozdrawiam ciepło:)

[teresa943]

poruszasz bardzo bolesny problem...i dobrze, że o tym piszesz...
znam takich dramatów w zaciszu domowym mnóstwo, choćby
z racji wykonywanego zawodu...
zawsze całym sercem jestem po stronie ofiar
i bardzo boli bezkarność katów, których często
nie udaje się wykryć, bo ofary milczą ze strachu
lub wstydzą się o tym mówić...

dobry wiersz Kamertonko

serdecznie pozdrawiam :)

[Kamertonka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dziękuję za uznanie
cóż taka już moja głowa że zajmuje się wszystkim
pajacowanie nie oznacza zapominania o sprawach ważnych

oj przydałoby sie ponaprawiać ten nasz świat
zawijam rękawy i do dzieła

miło mi że ktoś to fohle czyta

poozderko
i to pełne czekoladek
dla wszystkich

[Judyt]

w tym wierszu jakby Autor mówił sam do siebie
tak mnie się zdaje
obwinianie się nie jest dobre, bo każdy żyje na
własną miarę i pracuje na własne zbawienie
tak mi się to refleksyjnie czytało Kamertonko,
J.(:płoniaście