Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

gdy przestanie padać, rozhuśtamy tęczę


Rekomendowane odpowiedzi

Rozpięta nad tym wierszem tęcza kojarzy mi się z przymierzem zawartym przez Boga z Noe i obietnicą mu złożoną, że już nigdy więcej nie posunie się w gniewie do wyniszczenia ludzkości. W tym kontekście tęcza jest symbolem nadziei. Obrazek dziecka spacerującego po deszczu chwyta, bo przecież każdy z nas, często skrupulanie ukrywane, nosi w sobie swoje dziecięctwo. Chwyta tym bardziej, że zdaje się pojawiać migawką skojarzenia widzianego tak jakby z perspektywy starszych osób- być może zakochanej pary (lub przynajmniej zakochanego chłopca). Wyłania mi się więc z tego prostego na pozór obrazka jakieś głębsze przesłanie. Nie chcę się przesadnie zagłębiać, ale jak przez mgłę widzę wołanie o nadzieję na szczęśliwą, spokojną przyszłość.
Może znów nadinterpretuję, ale...
Pozdrawiam teczowo :-).

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




"...że już nigdy więcej nie posunie się w gniewie do wyniszczenia ludzkości." (wodami potopu)

a tak jest napisane w Biblii:

9 Ja zawieram przymierze z wami i z waszym potomstwem, które po was będzie 10 z wszelką istotą żywą, która jest z wami z ptactwem, ze zwierzętami domowymi i polnymi, jakie są przy was, ze wszystkimi, które wyszły z arki, z wszelkim zwierzęciem na ziemi. 11 Zawieram z wami przymierze, tak iż nigdy już nie zostanie zgładzona wodami potopu żadna istota żywa i już nigdy nie będzie potopu niszczącego ziemię. 12 Po czym Bóg dodał: A to jest znak przymierza, które ja zawieram z wami i każdą istotą żywą, jaka jest z wami, na wieczne czasy: 13 Łuk mój kładę na obłoki, aby był znakiem przymierza między Mną a ziemią. 14 A gdy rozciągnę obłoki nad ziemią i gdy ukaże się ten łuk na obłokach, 15 wtedy wspomnę na moje przymierze, które zawarłem z wami i z wszelką istotą żywą, z każdym człowiekiem i nie będzie już nigdy wód potopu na zniszczenie żadnego jestestwa. 16 Gdy zatem będzie ten łuk na obłokach, patrząc na niego, wspomnę na przymierze wieczne między mną a wszelką istotą żyjącą w każdym ciele, które jest na ziemi.
17 Rzekł Bóg do Noego: To jest znak przymierza, które zawarłem między Mną a wszystkimi istotami, jakie są na ziemi.

Księga Rodzaju Rozdział 9 wersety 9 do 17. (Biblia Tysiąclecia)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Sylwestrze, czytać taki komentarz, to dla aurora ogromna radość. To nie jest Twoja nadinterpretacja, to zrozumienienie obrazowej, bardzo prostej metafory, która pozwala na rozbudzenie wyobraźni. Po prostu "rozgryzłeś" moje pisanie...niemal każdy wiersz ma drugie głębokie dno, do ktorego "dokopują" się nieliczni...Ty jesteś jednym z nich. Jestem z tego powodu naprawdę szczęśliwa i bardzo dziękuję.
Niech nadzieja rozpina się kolorowym łukiem na Twoich drogach i prowadzi ku szczęściu :):)

Serdecznie pozdrawiam :-)
Tęczowego dnia.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




"...że już nigdy więcej nie posunie się w gniewie do wyniszczenia ludzkości." (wodami potopu)

a tak jest napisane w Biblii:

9 Ja zawieram przymierze z wami i z waszym potomstwem, które po was będzie 10 z wszelką istotą żywą, która jest z wami z ptactwem, ze zwierzętami domowymi i polnymi, jakie są przy was, ze wszystkimi, które wyszły z arki, z wszelkim zwierzęciem na ziemi. 11 Zawieram z wami przymierze, tak iż nigdy już nie zostanie zgładzona wodami potopu żadna istota żywa i już nigdy nie będzie potopu niszczącego ziemię. 12 Po czym Bóg dodał: A to jest znak przymierza, które ja zawieram z wami i każdą istotą żywą, jaka jest z wami, na wieczne czasy: 13 Łuk mój kładę na obłoki, aby był znakiem przymierza między Mną a ziemią. 14 A gdy rozciągnę obłoki nad ziemią i gdy ukaże się ten łuk na obłokach, 15 wtedy wspomnę na moje przymierze, które zawarłem z wami i z wszelką istotą żywą, z każdym człowiekiem i nie będzie już nigdy wód potopu na zniszczenie żadnego jestestwa. 16 Gdy zatem będzie ten łuk na obłokach, patrząc na niego, wspomnę na przymierze wieczne między mną a wszelką istotą żyjącą w każdym ciele, które jest na ziemi.
17 Rzekł Bóg do Noego: To jest znak przymierza, które zawarłem między Mną a wszystkimi istotami, jakie są na ziemi.

Księga Rodzaju Rozdział 9 wersety 9 do 17. (Biblia Tysiąclecia)
Wiesławie, aż mi dech zaparło...właśnie tak! Udokumentowałeś interpretację Sylwestra i głębsze przesłanie wiersza zakryte z pozoru banalną szatą prostoty. Czyż może być większa radość dla autora? Takie komentarze uskrzydlają i upewniają, że siła prostoty jest ogromna, tylko trudna do odkrycia.
Bardzo dziękuję.

Serdecznie pozdrawiam :):)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




"...że już nigdy więcej nie posunie się w gniewie do wyniszczenia ludzkości." (wodami potopu)

a tak jest napisane w Biblii:

9 Ja zawieram przymierze z wami i z waszym potomstwem, które po was będzie 10 z wszelką istotą żywą, która jest z wami z ptactwem, ze zwierzętami domowymi i polnymi, jakie są przy was, ze wszystkimi, które wyszły z arki, z wszelkim zwierzęciem na ziemi. 11 Zawieram z wami przymierze, tak iż nigdy już nie zostanie zgładzona wodami potopu żadna istota żywa i już nigdy nie będzie potopu niszczącego ziemię. 12 Po czym Bóg dodał: A to jest znak przymierza, które ja zawieram z wami i każdą istotą żywą, jaka jest z wami, na wieczne czasy: 13 Łuk mój kładę na obłoki, aby był znakiem przymierza między Mną a ziemią. 14 A gdy rozciągnę obłoki nad ziemią i gdy ukaże się ten łuk na obłokach, 15 wtedy wspomnę na moje przymierze, które zawarłem z wami i z wszelką istotą żywą, z każdym człowiekiem i nie będzie już nigdy wód potopu na zniszczenie żadnego jestestwa. 16 Gdy zatem będzie ten łuk na obłokach, patrząc na niego, wspomnę na przymierze wieczne między mną a wszelką istotą żyjącą w każdym ciele, które jest na ziemi.
17 Rzekł Bóg do Noego: To jest znak przymierza, które zawarłem między Mną a wszystkimi istotami, jakie są na ziemi.

Księga Rodzaju Rozdział 9 wersety 9 do 17. (Biblia Tysiąclecia)
Wiesławie, aż mi dech zaparło...właśnie tak! Udokumentowałeś interpretację Sylwestra i głębsze przesłanie wiersza zakryte z pozoru banalną szatą prostoty. Czyż może być większa radość dla autora? Takie komentarze uskrzydlają i upewniają, że siła prostoty jest ogromna, tylko trudna do odkrycia.
Bardzo dziękuję.

Serdecznie pozdrawiam :):)


Z całą prostotą serca kłaniam się serdecznie :))))
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...