Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

a ty tak lubisz jak się wywnętrzam,
jak się przeciągam na drugą stronę,
jak bez tchu dycham, a przy mnie pióro
zmaltretowane i wykończone

tak być nie może żebyś kwitował,
gdy bezprzytomnym wykańczam dreszczem
i dusza prawie w zaświaty uszła,
- ach mów mi proszę, mówże mi jeszcze

więc się ośmielam zaprotestować,
wreszcie na męstwo jakieś się zdobądź,
spraw się układnie, to nic nie boli,
bo chcę mieć wiersze wyłącznie z tobą

Opublikowano

Z wielkim prawdopodobieństwem, wkrótce
narodzą się w wierszach peelki maleńkie żalewajątka.
Z lekkością pióra i dużą dozą humoru rozwinięty
temat wspólnego pisania wierszy - w świetnym wykonaniu.
Z przyjemnością przeczytałam, serdecznie pozdrawiam
- baba

Opublikowano

złóż mi naprędce wierszyk wzruszeń
z wypraw donikąd ciepłych dłoni
a zamiast kropek zostaw ciszę
i spróbuj słowem mnie dogonić
dodaj do tego zapach wrzosów
rozkołysz szeptem rannych wschodów
z pajęczej nitki drżącą nutką
majowych westchnień bez powodu
zamknęłaś wszystko w kilku słowach
liter tańczących wzruszeniami
ja chyba kochać cię nie umiem
nie umiem kochać cię wierszami

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



potrafisz wiem już popatrz tylko
na zmyślnych wzruszeń słowa śmiałe
jak rozłożyłeś na sylaby
jak po literki ukochałeś
tylko mi teraz powiedz czemu
jakowaś łezka cicho spada
z tęsknoty było nie z miłości
będę musiała się spowiadać

:)

Pozdrawiam Cię Emilu i dziękuję.
Bardzo wprawiło Ci się piórko :)
Opublikowano

ubrała w zmyślne szatki zaspane natchnienie
pootulała słowa ciepłymi barwami
na przekór i pomimo pragnęła nie wiedzieć
dlaczego cudze dzieci piersią musi karmić

sen się przecież obudził dzień otworzył oczy
odeszły wbrew uczuciom opiekuńcze zmysły
dlaczego tak uparcie do niczego dąży
dlaczego nie potrafi pousypiać myśli

milczące melancholie zamykają teatr
zgubnych planów na przyszłość spóźnionych kolacji
jednak sztuka trwa nadal znów słychać suflera
to nie koniec to antrakt oklaski oklaski

zewsząd brawa bukiety błyskające flesze
ale aktor nie dorósł nie zrozumiał jeszcze


/Ty wiesz/
:) am.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuję Babo Izbo za pocieszenie, jak miło, że podtrzymujesz mnie
na duchu pisarskim (jaki by on nie był) bo póki co, nie jestem przy nadziei :P

Uściski :)
Nadzieja nam zawsze towarzyszy, choć nie zawsze jesteśmy przy nadziei.
Życzę duużo pięknych, następnych wierszy!
Pozdrawiam serdecznie
- baba
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




o śnie przecudny co mi dziś znowu
rozkołysałeś lazurów skraje
sponiewieranej niełaską czasu
powiedz obiecaj że już zostaniesz

niechże już wreszcie pośpią się myśli
wierne tęsknocie uczuć strażniczki
w małej ułudce co nie ma steru
nasze są przecież powiem to wszystkim

na co ci spytam mój śnie jedyny
wciąż odchodzeniem od siebie trudzić
zimno o świcie drogi poślepły
zbłąkasz się jeszcze i nie powrócisz

zostań

:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


już się natychmiast biorę do rzeczy
a Ty mi żale przestań wylewać
łzawiące smutki wierszyk zniweczy
cichcem przychyli kawałek nieba

to nic że boli przyj na wyrazy
by się złożyły w radosną całość
niosąc ładunek subtelnych wrażeń
i czystych wzruszeń których tak mało
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



w radosną całość? bardzo bym rada
lecz mi się cosik po drodze kleszczy,
widać już tytuł i dwa błękitne
pewno po tacie śliczne werski

jeszcze go nie ma, a głośno beczy
że kolorowy, a świat na biało,
że rączki nóżki ma zrymowane,
za to go skrzyczą i opaćkają

zmiął się na śmiecia, aż mnie skręciło,
jeszcze się po nim koszyk kolebie
od dziś wyznaję antykoncepcję
mam święty spokój, tak jest najlepiej


dziękuję i pozdrawiam, Jacku :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


nie wierzył w siebie i skończył marnie
lecz Ty autorko wybacz mi proszę
ludzi do rymów mnóstwo się garnie
bieli i czerni już mają dosyć

wyrzuć natychmiast antykoncepcję
i się nie przejmuj durną krytyką
ubieraj wiersze w tysiące westnień
w krainie wierszy barwy się liczą
Opublikowano

Przepraszam, ale nie przeczytałem wszystkich komentarzy, bo i sporo tego, i pora już późna, i padnięty jestem zupełnie (tak właściwie, to chyba nie powinienem pisać o tej porze wogóle :-)), odniosę się więc tylko do wiersza. Pierwsza zwrotka super, druga też, tylko to 'ach' jakieś takie... hm... sztucze? Trzecia natomiast, moim zdaniem, tak jakby trochę odstaje.
To tyle wrażeń, bo już nie wiem co pise.

Do poczytania.
Pozdrawiam.
Pa.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Alicja z Krainy Czarów znów otworzyła drzwi do lepszego świata.
Tylko zazdrościć i marzyć... o podróbie ;)



pióropusz

Co można wyczytać z ulotki o drzwiach zewnętrznych?
Kolor dla ścian i rozmiar którym przekraczać je będziemy.

Ja wyczytałem więcej i kiedy pracownicy sklepu
przywieźli białe zewnętrzne drzwi Verona
poleciłem zamocować je na środku pokoju.

Otwieram drzwi co noc i nasłuchuję kroków Julii
a po tamtej stronie tapety identyczne jak po tej.
Zamykam drzwi a po tej stronie tapety takie jak po tamtej.
Otwieram je zamykam otwieram zamykam otwieram zamykam

aż zaszumi zmęczone skrzydło drzwi
gubiąc pióro.


www.progress-drzwi.pl/drzwi-verona-p-2.html
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Alicja z Krainy Czarów znów otworzyła drzwi do lepszego świata.
Tylko zazdrościć i marzyć... o podróbie ;)



pióropusz

Co można wyczytać z ulotki o drzwiach zewnętrznych?
Kolor dla ścian i rozmiar którym przekraczać je będziemy.

Ja wyczytałem więcej i kiedy pracownicy sklepu
przywieźli białe zewnętrzne drzwi Verona
poleciłem zamocować je na środku pokoju.

Otwieram drzwi co noc i nasłuchuję kroków Julii
a po tamtej stronie tapety identyczne jak po tej.
Zamykam drzwi a po tej stronie tapety takie jak po tamtej.
Otwieram je zamykam otwieram zamykam otwieram zamykam

aż zaszumi zmęczone skrzydło drzwi
gubiąc pióro.


www.progress-drzwi.pl/drzwi-verona-p-2.html

Boskie,
dziękuję za wiersz :)
Coś jeszcze chciałam...
kurczę, głowę tracę :)

Pozdrawiam serdecznie.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...