Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Dziewczyny nie gotują
bo są nowoczesne
chłopaki gotują
(z różnym skutkiem)
bo są głodni
a pieniądze odpłynęły
lub jeszcze odpłyną
w wysokoprocentowej rzece
z ujściem w miejscu o nazwie
"jest zajebiście!"

Stoimy w przejściu
wszystkie akademiki
i uniwersytety
to tylko ciemne korytarze
z przerwą na imprezę
gdy jest naprawdę dobra
nie widać nawet konturów

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ale tu nie chodzi o mądrzenie się, czy nie :p bo tak naprawdę nikt nie ma prawa oceniać poezji, tak jak nitk nie ma prawa oceniać nauki (smutny jest los pewnego amerykanskiego studenta fizyki, który jakop pirwszy wpadł na ideę żeby przypisać elektronowi spin, niestety wysłał sowją pracę do znanego z krytycyzmu Pauliego, a ten zjechał ją :) No i student wywalił ją do kosza :) przekreślając na zawsze swoje zasługi w tej dziedzinie :))) a zaszczyt odkrycia spinu przypadł innym studentom, którzy także zostali zjechani przez Pauliego, ale nei zdołali wycvofać swojej pracy z druku :))) )

Chodzi o warsztat. Że buduejsz obraz - ok, ale jest on mało wyrazisty, mało oryginalny. W poezji liczy się też to w jaki spośób coś przekażesz :)) a tu jest to niezbyt >) moim zdaniem nie widać nawet konturów

;akademiki
i uniwersytety
to tylko ciemne korytarze
z przerwą na imprezę ) ale one nei ciągną wiersza, który jest troszkę przegadany. Sam początek na przykład to lanie wody (chociaż nawet zabawne :P )

pozdr.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ale tu nie chodzi o mądrzenie się, czy nie :p bo tak naprawdę nikt nie ma prawa oceniać poezji, tak jak nitk nie ma prawa oceniać nauki (smutny jest los pewnego amerykanskiego studenta fizyki, który jakop pirwszy wpadł na ideę żeby przypisać elektronowi spin, niestety wysłał sowją pracę do znanego z krytycyzmu Pauliego, a ten zjechał ją :) No i student wywalił ją do kosza :) przekreślając na zawsze swoje zasługi w tej dziedzinie :))) a zaszczyt odkrycia spinu przypadł innym studentom, którzy także zostali zjechani przez Pauliego, ale nei zdołali wycvofać swojej pracy z druku :))) )

Chodzi o warsztat. Że buduejsz obraz - ok, ale jest on mało wyrazisty, mało oryginalny. W poezji liczy się też to w jaki spośób coś przekażesz :)) a tu jest to niezbyt >) moim zdaniem nie widać nawet konturów

;akademiki
i uniwersytety
to tylko ciemne korytarze
z przerwą na imprezę ) ale one nei ciągną wiersza, który jest troszkę przegadany. Sam początek na przykład to lanie wody (chociaż nawet zabawne :P )

pozdr.


Moim zdaniem zarówno poezje jak i naukę można oceniać, bo jeśli się coś publikuje to naturalnym jest, że autor poddaje się krytyce, zarówno pozytywnej jak i negatywnej, po prostu tego chce. W innym wypadku wiersz może zostać w szufladzie i tyle. Oczywiście każdy ocenia przez własny pryzmat, własne poczucie estetyki, przez to czego sam oczekuje od utworu, ale w tym moim zdaniem nie ma nic złego. Dlatego chętnie poddaje się krytyce i staram się ją analizować a nie traktować jako atak na mnie, jednak w wypadku gdy wyraźnie widzę, że osoba nie rozumie wiersza (który co ważne nie jest skomplikowany, niejasny) krytyki nie przyjmuję.

I zgodzę się z Tobą, że w poezji ważne jest "jak?", może nawet bardziej niż "co?".

Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



To jest wiersz, jego budowa jest przecież jednoznaczna. Może Pan stwierdzić, że to nie jest poezja - jak najbardziej, ale jak można negować coś co dotyczy budowy i jest oczywiste?

Mogę tak stwierdzić po lekturze i to stwierdzam. Oczywiście technicznie przypomina to utwór literacki, tym niemniej ja mam prawo nie uznawać tego za takowy. Czyli, żeby było jaśniej - jeżeli tekst jest wbity w dziale "poezja współczesna", to jedyne, co się z nią kojarzy to to, że został on wklejony dzisiaj (czyli współcześnie).
Te kilka wersów opisujące studencki życie są na żenująco słabym poziomie - to, że "zajebiście", że "impreza", że "rzeka wysokoprocentowa" - no fajnie, ale co z tego? Gdzie jest ta inna głębia, ja jej raczej tutaj nie widzę. Że "akademiki i uniwersytety to ciemne korytarze"? Zapewne podmiot był we wszystkich i wie. Ja nie wiem. Że dziewczyny są nowoczesne i nie gotują? Że studenci pitraszą jedzenie jak mają pieniądze? Proszę pana, proszę mnie nie rozbawiać.
Myśl pan sobie, co chcesz, w tym wypadku nie dam się przekonać. Dla mnie to taki lansik, z siarczystym przekleństwem, żeby było topowo.
Jedyne, co mogę zrobić to dopisać - "to nie jest dobry wiersz", skoro z tej strony czerpie pan kontrargumenty.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



To jest wiersz, jego budowa jest przecież jednoznaczna. Może Pan stwierdzić, że to nie jest poezja - jak najbardziej, ale jak można negować coś co dotyczy budowy i jest oczywiste?

Mogę tak stwierdzić po lekturze i to stwierdzam. Oczywiście technicznie przypomina to utwór literacki, tym niemniej ja mam prawo nie uznawać tego za takowy. Czyli, żeby było jaśniej - jeżeli tekst jest wbity w dziale "poezja współczesna", to jedyne, co się z nią kojarzy to to, że został on wklejony dzisiaj (czyli współcześnie).
Te kilka wersów opisujące studencki życie są na żenująco słabym poziomie - to, że "zajebiście", że "impreza", że "rzeka wysokoprocentowa" - no fajnie, ale co z tego? Gdzie jest ta inna głębia, ja jej raczej tutaj nie widzę. Że "akademiki i uniwersytety to ciemne korytarze"? Zapewne podmiot był we wszystkich i wie. Ja nie wiem. Że dziewczyny są nowoczesne i nie gotują? Że studenci pitraszą jedzenie jak mają pieniądze? Proszę pana, proszę mnie nie rozbawiać.
Myśl pan sobie, co chcesz, w tym wypadku nie dam się przekonać. Dla mnie to taki lansik, z siarczystym przekleństwem, żeby było topowo.

Jeśli Pan tak odbiera ten wiersz to trudno, ja już niestety nic na to nie poradzę i daleki jestem od przekonywania Pana do czegokolwiek. Ja tylko napisałem, że nie jest to o tym o czym Pan mówi, choć z pewnością jest z tym związane, z pewnością jest to jakaś powierzchnia problemu.
Dziękuje za komentarz i pozdrawiam
Opublikowano

Mam czelność twierdzić, że i rozumiem istotę sporu. Wystarczy sobie wyobrazić, że pod wierszem stoi "M.Krzywak", a nie "Konrad Czas Wiejski" . Odczytuje Pan wiersz własnym rytmem, poprzez własny rodzaj poetyckiego komentarza. Ja tymczasem dostrzegam w wierszu niepocieszny sarkazm i chyba to on jest tu "inną głębią". W tym świetle wiersz nie jest już żenujący. Pustka staje się jego walorem.

;

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Panie Krzywak, nikt tu w stosunku do Pana nie chce być wścibski, proszę by Pan również nie był i uszanował zdanie innych. Proszę przyjąć do wiadomości, że nie jest Pan autorem jedynej słusznej interpretacji i każdy ma prawo do własnej z przyczyn oczywistych.
Opublikowano

Pan użył sformułowania "inna głębia". Jeśli nierozważnie przemyciłem jakąś "aluzję", przepraszam, moje intencje były i są czyste. Wiersz jest płaski jak stół, ale ironicznie i to chroni go od kosza, taki właśnie miał być, ta pustka buduje jego klimat. Natomiast czy wymyka się on poziomicy minusa, to już inna sprawa.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Panie Krzywak, nikt tu w stosunku do Pana nie chce być wścibski, proszę by Pan również nie był i uszanował zdanie innych. Proszę przyjąć do wiadomości, że nie jest Pan autorem jedynej słusznej interpretacji i każdy ma prawo do własnej z przyczyn oczywistych.

Ale po co pan kontynuuje temat?
Czemu nie upomni pan pana Satkiewicza, który dał tak potężny argument, że padłem. Komentarz, który nie jest merytoryczny, za to złośliwy. Bo pana broni? Ot, poezja...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Takie argumenty:
"Wystarczy sobie wyobrazić, że pod wierszem stoi "M.Krzywak", a nie "Konrad Czas Wiejski" .
są zabawne.

Dałem minusa bo takie mam prawo, niech reszta daje sto plusów, co mnie to obchodzi?
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Takie argumenty:
"Wystarczy sobie wyobrazić, że pod wierszem stoi "M.Krzywak", a nie "Konrad Czas Wiejski" .
są zabawne.

Dałem minusa bo takie mam prawo, niech reszta daje sto plusów, co mnie to obchodzi?

Nikogo nie bronię , apeluje tylko o życzliwość w wypowiedziach, bo widzę, że się Pan niepotrzebnie ekscytuje. Spokojnie. I po co to zdanie o minusie? Przecież nikt nie ma do Pana o to pretensji.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tak, zaczepna forma zrobiła swoje. Kontekst innych wierszy i ogólnego sposobu wyrażania jest ważny - i o to mi chodziło.



Ależ oczywiście; Sam zasugerowałem, że wiersz jest na pograniczu minusa, więc? Pan natomiast odmówił mu wszelkiej wartości. Co ośmieliłem się zrozumieć. I co Pan uznał za personalną wycieczkę.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Ostatnio w Warsztacie

    • Pani Dyrektor ogłosiła, że na Wigilię zostaną zaproszeni najlepsi maturzyści z ostatnich dwudziestu lat. Jak się okazało było to zaledwie kilka osób. Inicjatorem okazał się tajemniczy sponsor, który opłacił catering szkolnej Wigilii i DJ"a pod tym jednym warunkiem...

      Frekwencja dopisała, catering i DJ również stawili się punktualnie.

      Na początku był opłatek, życzenia, kolędy a później, no a później, to trzeba doczytać.

       

      Na scenę wyszła pani Krysia, woźna, która za zgodą pani dyrektor miała zaśpiewać Cichą noc. Pojawiła się umalowana, elegancka w swojej szkolnej podomce i zaczęła śpiewać, ale nie dokończyła, bo ujrzała ślady błotka na parkiecie. Oj, się zdenerwowała babeczka, jakby w nią piorun strzelił. Trwała ondulacja w mig się wyprostowała i dziwnie iskrzyła, jak sztuczne ognie. Przefikołkowała ze sceny, czym wywołała konsternację zgromadzonych, bo miała około siedemdziesiątki i ruszyła w stronę winowajcy. Po drodze chwyciła kij od mopa z zamiarem użycia wobec flejtucha, który nie wytarł porządnie obuwia przed wejściem. Nieświadomy chłopak zajęty gęstym wywodem w stronę blondynki otrzymał pierwszy cios w plecy, drugi w łydki i trzeci w pupę. Odwrócił się zaskoczony i już miał zdemolować oprawcę ciosem, gdy na własne oczy zobaczył panią Krysię, woźną, złowrogo sapiącą i charczącą w jego stronę i zwyczajnie dał nogę.

       

      – Gdzieeee w tych buuutaaach pooo szkooole?! Chuuliganieee! – Ryknęła Pani Krysia i jak wściekła niedźwiedzica rzuciła się w pogoń za chuliganem.

       

      Zgromadzeni wzruszyli ramionami i wrócili do zabawy. DJ, chcąc bardziej ożywić atmosferę, puścił remiks „Last Christmas”, od którego szyby w oknach zaczęły niebezpiecznie drżeć.

       

      Wtedy to się stało.

       

      Wszystkich ogarnęło dzikie szaleństwo. No, może nie wszystkich, bo tylko tych, którzy zjedli pierniczki.

      Zaczęli miotać się po podłodze, jakby byli opętani. Chłopcy rozrywali koszule, dziewczęta łapały się za brzuszki, które błyskawicznie wzdęły się do nienaturalnych rozmiarów. Chłopięce klatki piersiowe rozrywały się z kapiszonowym wystrzałem i wyskakiwały z nich małe Gingy. Brzuszki dziewcząt urosły do jeszcze większych rozmiarów i nagle eksplodowały z hukiem, a z ich wnętrza wysypał się brokat, który przykrył wszystko grubą warstwą.

      Muzyka zacięła się na jednym dźwięku, tworząc demoniczny klimat.

       

      Za to w drzwiach pojawił się niezgrabny kontur, który był jeszcze bardziej demoniczny.

      Sala wstrzymała oddech, a Obcy przeskoczył na środek parkietu szczerząc zęby, na którym widoczny był aparat nazębny.

       

      – Czekałem tyle lat, żeby zemścić się na was wszystkich!

       

      – Al, czy to ty? – zapytał kobiecy głos.

       

      – Tak, to ja, Al, chemik z NASA. Wkrótce na Ziemi pojawią się latające spodki z Obcymi, którzy wszystkich zabiją.

       

      – Chłopie, ale o co ci chodzi?

      – zapytał dziecięcym głosem ktoś z głębi sali.

       

      – Wiele lat temu na szkolną Wigilię upiekłem pyszne pierniczki. Zostały zjedzone do ostatniego okruszka, ale nikt mi nie podziękował, nikt mnie nie przytulił, nikt nie pogłaskał po główce, nikt mnie nie pobujał na nodze. Było mi przykro. Było mi smutno. Miałem depresję!

      Nienawidzę was wszystkich!

       

      Tymczasem na salę wpadła pani Krysia, woźna, kiedy zobaczyła bałagan, dostała oczopląsu, trzęsionki, wyprostowana trwała ondulacja stała dęba i zaryczała na całą szkołę:

       

      – Co tu się odbrokatawia!

       

      – Ty, stary patrz, pani Krysi chyba styki się przepaliły. – Grupka chłopców żartowała w kącie.

       

      Pani Krysia odwróciła się w ich stronę i poczęstowała ich promieniem lasera. To samo zrobiła z chłopcami-matkami małych Gingy i dzięwczętami, które wybuchły brokatowym szaleństwem.

      – Moja szkoła, moje zasady! – krzyknęła pani Krysia, woźna.

       

      Na szczęście nie wszyscy lubią pierniczki.

       

      Maturzyści, zamiast uciekać, wyciągnęli telefony. To nie była zwykła Wigilia – to była `Tykociński masakra`. DJ, zmienił ścieżkę dźwiękową na „Gwiezdne Wojny”.

       

      Grono pedagogiczne siedziało na końcu sali, z daleka od głośników DJ'a, sceny, całego zamieszania i z tej odległości czuwali nad porządkiem. Nad porządkiem swojego stolika.

       

      Później Pani dyrektor tłumaczyła dziennikarzom, że Wigilia przebiegła bez zakłóceń, a oni robią niepotrzebny szum medialny.

       

      Nie wiadomo, co stało się z chemikiem z NASA, ale prawdą było, że pojawiły się spodki, ale nie z UFO, tylko na kiermaszu świątecznym, które każdy mógł dowolnie pomalować i ozdobić.

       

      Pani Krysia, woźna, okazała się radzieckim prototypem humanoidów - konserwatorów powierzchni płaskich.

       

      To była prawdziwa Tykocińska masakra, która zaczęła się niewinnie, bo od...

       

      Wesołych Świąt!

       

       

  • Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach



×
×
  • Dodaj nową pozycję...