Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

stara szafa grająca
wspomnieniami
z kurzu otarta
uśmiecha się szeroko

chodź! Zatańcz!
Zostanie to między nami


wzdychasz i wdychasz
młodzieńcze powietrze
sprzed lat
pachnące malinami
i ciepłym ogrodem
babci

i tańczysz
wspomnieniami

uśmiechasz się
i myślisz

mimozami

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ciepły, refleksyjny retroklimat...cudownie móc tańczyć wspomnieniami, gorzej, gdy szafa zamilknie, uśmiech zniknie razem z mimozami, a zagości zgorzknienie...

ładny wiesz, podoba mi się :)

serdecznie pozdrawiam
Opublikowano

Dziękuję Teresko za przeczytanie wiersza, pozytywny komentarz oraz za zauważenie literówki, umknęło mi:)rzeczywiście cudownie jest tańczyć wspomnieniami:)a gdy szafa zamilknie..zawsze możemy spowodować by znów grała:)
Co do kursywy, chyba masz rację.
Pozdrawiam cieplutko!..(:

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Zobacz np. mój wiersz z kursywą (rekwiem) na "pełny ekran" , będą takie znaczki
- tylko tyle :) ; inaczej - otwórz nawias kwadratowy, wstaw "i" , zamknij nawias (początek), na końcu tekstu: otwórz nawias, wsaw ukośnik oraz "i", zamknij nawias :)

powodzenia :)
Opublikowano

Przemyśl, co mnie się nasunęło po przeczytaniu.
Dotyczy tego fragmentu:
"wzdychasz i wdychasz
dawne powietrze
sprzed lat
Może albo "dawne", albo "sprzed lat"?
Lubię takie wiersze pachnące starymi koronkami,
pozdrawiam
- baba

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kiedy zginę ostatnim rozbłyskiem pewności, w spirali echa dudniącego cieniem dźwięku, ziemia kresu wzejdzie, płaska i policzalna , rozmyta otchłanią — jak wielka tajemnica.   Ambiwalencja: gdy postrzeganie staje się wolą stworzenia — kwant z kwantu, dla kwantu, w fazie wzmożenia — któremu tylko myśl potrafi nadać szlif kształtu, ciężar słowa i liczbę istnienia.   Nie dookreślony przez spięte wymiary liczb, mam tylko iskrę zwątpienia na końcu palca, uniesionego w dal bezkresu — tak bliskiego, jak widok śmierci w każdym poruszeniu życia.    
    • @Alicja_Wysocka Cześć. Tak, chyba masz rację. Cóż, uczymy się na błędach.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Na swoją obronę muszę dodać, że kilka lat później miałem okazję być nad Atlantykiem i wówczas cały zanurzyłem się w tych wodach, a przecież Morze Bałtyckie  ma połączenie z Oceanem Atlantyckim, a więc to prawie tak jakbym kąpał się w morzu Bałtyckim.   P.S. Ludzi można podzielić na dwie grupy: podróżnicy i domownicy. Jak się zapewne domyślacie to należę do tej drugiej, ale, ale to nie znaczy, że od czasu do czasu, gdy nadarzy się okazja i zachęcenie to ruszę cztery litery z ciepłych pieleszy domowych, czyli jestem taki okazyjny podróżnik.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @violetta Fajna morska miniaturka! W 2017 byłem pierwszy raz nad polskim Bałtykiem, ale zamoczyłem tylko dłonie. Mój brat namawiał mnie do ściągnięcia butów i skarpetek, aby pochodzić po wodzie.  Teraz trochę żałuję, że tego nie zrobiłem. Taka okazja może się już nie powtórzyć. Bądź człowieku mądry i zrozum sam siebie.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

                                                  Pozdrawiam.
    • Et, ta lawa kotleta: na tel. to kawa latte.            
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...