Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

awanturuje się barczysty
przechodzień
ulicy cieni drzew

patrzy
jak mała czarna
kawa
na jego spodniach

słyszy
przelatujący
uśmiech
ludzkiego rozumu

czuje
uschniętą rękę kościotrupa
na murze
bólu

całuje
gradem deszczu
rozpuszczone kamienice

gwałci
rozczochrane wiatrem
wierzby spadające

zabija
tłuste
pośladki
małych ludzkich królików

gnije

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jakoś nie mogę rozgryźć tego utworu... pewnie przez późną porę, a raczej wczesną :-))) bo pieją już koguty... tylko powyższy fragment do mnie dociera... bo ja uwielbiam deszcz za to że zawsze na mnie leci!!!
Kładę się spać, zrobię jeszcze jedno podejście do tego utworu, tak już bardziej na trzeźwo :-)))
Pozdrawiam ciepło

xysiu
Opublikowano

hmmm jeszcze nie moge się w 100% wczuć.. ale się staram.. ma głębsze znaczenie to co Pani napisała.. i postaram się go odnaleść.. na razie mi się podoba na 50% bo tylko na tyle jeszcze go kumam.. troche słąby jestem w rozszyfrowywaniu.. choć lubie taki styl pisania.. zawiły i nie banalny.. tajemniczy.. dla mnie może pani tak właśnie pisać.. :D

Opublikowano

Mam pytanie.. czy ten wiersz mówi o pedofilach lub gwałcicielach ?? bo już nie wiem jak się kierować w zrozumieniu tego wiersza.. jak dla mnie to o pedofilu który wyglada niemalze jak skin.. oczywiście mogłem się pomylić w reinterpretacji tego wiersza...

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


nie bardzo się pomyliłeś, chodzi mi bardziej o "złego" człowieka, który może być wszystkim, pedofilem, gwałcicielem, nawet mordercą - wszyscy oni mają jak dla mnie podobną osobowość
Opublikowano

Uważam że poezja to nie przepis na jajecznicę i nie musi być przez wszystkich zrozumiała, a już z pewnością nie musi być identycznie interpretowana!!! Możliwość różnej interpretacji tych samych słów to właśnie główna cecha dobrego wiersza :-)))

Stwierdzam z całą pewnością, że wiersz ten bezwzględnie mi się podoba, choć względne jest to czy go do końca właściwie rozumiem... ale to już mój problem, tak samo jak i tych, co tego nie rozumieją :-)))

Pozdrawiam wszystkich serdecznie
xysiu

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...