Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Samotny malarz,
realista.
Niewybitny
samozwańczy artysta.
Spłaszczył ziemię
czyniąc ją groteską,
stworzył piekło
zwykłą,czarną kreską.
Błękit nieba
umieścił wysoko
przysłonił go szarością
deszczowych obłoków.
Znudzony pracą
pozwolił żyć pędzlom
nietrzeźwym wzrokiem patrzył
jak obraz pokrywa się czernią.

Opublikowano

hurrrrrraaaa!
wreszcie rymowanka.....doczekałem się...i w dodatku taki przyjemny grobowy nastrój...jakbym ogłądał opwieści z krypty...duży plus:))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


muszę przyznać Panu rację, niestety. W trakcie pisania, dokładnie po tych 8 wersach, przyszło mi do głowy zbyt wiele pomysłów, zbyt wiele rozmaitych dróg poprowadzenia tego wiersza. W moim wypadku nie kończy się to najlepiej.
Gratuluję wyczucia =)
I dziękuję za wszystkie komentarze =))
Pozdrawiam =)
Opublikowano

muszę przyznać Panu rację, niestety. W trakcie pisania, dokładnie po tych 8 wersach, przyszło mi do głowy zbyt wiele pomysłów,Gratuluję wyczucia =)
--------------------

usmiechnalem sie szczerze gdy zobaczylem ten tekst:) oczywiscie nie w zwiazku z problemem co do pomyslow - nie podejrzewalem siebie o takie wyczucie - coz... fakt faktem pierwsze 8 wyraznie odcina sie od reszty

pozdrawiam serdecznie:)
kowalski
Opublikowano

"Samotny malarz,
realista.
Niewybitny
samozwańczy artysta"
to dobre, podoba mi się :))
rym kreską-groteską trzeba zmienić, bo wprowadza uczucie banału, a szkoda by było...
generalnie na +, tylko dlaczego bez tytułu ? co jest z Wami ludzie?! co drygi wiersz "wyiksowany" już pomijajac walory artystyczne, w takim natłoku jaki tu ostatnio panuje, tytuł powinien zachęcać...a "beztytule" tego na pewno nie robi...
pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @marekg czytając Twoje wiersze próbuję " złapać myśli" , które wplecione są w wersy, ale są one takie eteryczne, delikatne, wręcz nieuchwytne...Lubię jednak wnikać w ten wyjątkowy świat, gdzie przenikają się ludzkie cechy charakteru z otoczeniem, nadając właśnie przedmiotom rożne emocje. Latarnia, która spala się ze wstydu obnaża doskonale  ludzkie słabości...Bardziej ujmująco i magicznie nie możnaby tego wyrazić...Dla mnie to poezja z górnej półki! Pozdrawiam :)
    • @Radosław czas jest dla nas nieubłagalny. On nigdy nie zostawia reszty, jedyne co zostawia to niedosyt po utraconych chwilach...Powiedziałabym, że jest wręcz bezlitosny...Gratuluję miniatury, jest bardzo udana moim skromnym zdaniem. Pozdr:)
    • @Alixx22 ten szept wiatru przedstawiony w wierszu przenika niepokojem do szpiku kości. To " zawodzenie wśród sosen" jest tak obrazowe, że i ja je słyszę...A " krzyk nasączony szeptem cienia" jest niebanalną metaforą osamotnienia podmiotu lirycznego. Innymi słowy ten wiersz to tzw. moje klimaty. Pozdr:)
    • @Waldemar_Talar_Talar ciekawy wiersz z motywem dwóch scen. Tylko tak sobie rozmyślam, że scena to i może nawet jest jedna tylko jej wygląd ulega niekiedy zmianie , no i role różne w życiu przybieramy. Druga kwestią wartą reflekji jest także stwierdzenie na końcu weru, traktujące o tym , że człowiek  nauczył się grać rolę...Chyba nie zawsze umiemy te role zagrać, niekiedy potrzebujemy wsparcia innych ludzi. Ile razy popełniamy przecież błędy co mogłoby sugierować, że jednak nie do końca umiemy właściwie tę rolę odegrać...Interesujący jest Twój wiersz, lubię właśnie takie, które pozostawiają tyle wolnej przestrzeni do interpretacji! Pozdrawiam!
    • @Leszczym tylko byś powiedział inaczej

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...