Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

zmieniłbym ostatni wers ...
wiersz brzmiałby więc tak:

za zamnkniętymi powiekami są kraty
ze wszystkich stron
ostre jasnością wysmuklone mrokiem
zimne jak pogarda
jak więzienie mojego strachu


pozdrawiam

Opublikowano

Aguś, no gupio mi niemiłosiernie, wiesz. Nie było cię, to powiem jeszcze raz. Zamieszczane przeze mnie w tym tygodniu twory mają wszystkie po 6, 7 lat... WnioseK? Muszę się chyba cofnąć w rozwoju i zacząć rozwój jeszcze raz laugh.gif
Cieszę się, że ci się podoba.

Opublikowano
CYTAT
albo skasowanie tego potwora wierszopodobnego


To twoja krytyka, oyey? Konstruktywna bardzo. Ale ja ci i tak język pokażę : tongue.gif i, z wrodzonym sobie wdziękiem powiem "nie". Potwór zostaje.
biggrin.gif
Opublikowano

szukałem jakiegoś wiersza Twojego autorstwa, w który bym się wczuł ( czytaj : który by mnie nie przerastał ) i znalazłem ten. Okazuje się, że gdy go pisałaś ja bawiłem się w Kowbojów i Indian. Aż się chce wyjść z tego forum po przeczytaniu takiego utworu, bo po prostu świetny obraz.
Nic więcej.
cześć
Opublikowano

nawet nie wiem co ci na to odpowiedzieć, Val. Aż sobie zażartuję: chcesz mi pewnie powiedzieć, ze taka stara jestem smile.gif uroczo smile.gif

Tę serię miniatur, "maleńkich", pisałam będąc niemal w kołysce, nawet jeśli dziwnie to brzmi. Daleko mi było nawet do Kowbojów i Indian. "Twórczość gówniarska" tak zwana. Komentarze pod tym wierszem zmusiły mnie do głębszego spojrzenia w swoją przeszłość. I wybaczenia sobie pewnych słabości.
Dzięki.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97   to my Nika jak te dwa koty marcowe :))))   ja po dachach nie chodziłem bo mam lęki wysokości.   ale raz, kolega co studiował archeologię śródziemnomorską zabrał mnie do piwnic pod UJ.   dał mi dwie latarki i kawałek gromnicy z zapałkami a sam miał górski czekan.   i poszliśmy.   ja robiłem za latarkę. on prowadził po znakach kredą na ścianach. doszliśmy do jakiegoś zakamarka i on zaczął czekanem drapać zmurszałe cegły. kiedy pytałem co tam jest , powiedział zebym się zamknął.   po dwóch godzinach usłyszeliśmy jakies głosy . ale od strony skąd przyszliśmy. ja się zgasiłem i siedliśmy na gruzie.   nagle hałas jakby kogoś obdzierali ze skóry.   kolega usiadł na kocie to ten się rozdarł.   wziął go pod kurtkę i czekamy.   obok nas przeszła jakaś ekipa i ktoś podniesionym głosem nakazywał aby ci co z nim byli poszli do pani Zosi a ona da im łańcuch i kłódkę. ten gość wydzierał się jeszcze, że nie życzy sobie żeby tutaj ktoś właził.   kiedy oni przeszli, Wojtek zabrał kota i wyszliśmy.   po drodze przekonywał mnie, że to kot po Turkach jest.   temu kotu dali na imię Turek. szwendał się po akademiku jeszcze ze dwa lata.   nigdy sie do siebie nie zbliżyliśmy. udawał  ze mnie nie zna.     Nika. dziękuję serdecznie za koment. wszystkiego dobrego ')              
    • @Toyer  poeta ma lepiej trochę( czego Tobie życzę), będzie żył w słowach zawsze
    • Nie furoj ptoszku nie furoj, na niebzie zrobzisz some dóry Jek zrobzisz to zośpsiywosz, bo ty ptoszku z chańcio lotosz. Mom takygo ptoszka w lasie, rozmajiyte jojka niasie, lokate a druge czorne, jek dziywczoczki nosze bziołe.       Nie wyskakuj, ptaszku, w górę, bo wybijesz w niebie dziurę. Kiej wybijesz, to załaczesz, bo ty, ptaszku, dobrze skaczesz. Mam takiego ptaszka w lesie, co dwojakie jajka niesie: jedno bure, drugie czarne" jak dziewczynki nasze białe.                  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Rano czerwona róża, później kawa   Napełnijmy serca miłością   Piękno i dobro są razem   Tory dnia biegają w tym samym kierunku   Od rana róża, piękno i słońce, to nasze menu dnia   Miłość to jak parowóz, ma ogromną siłę w sobie   Wsiadamy do tej miłości z całą rodziną   Czerwone wino i serca mają te same kolory   Miła rodzina, przyjazny dom   Życzliwość i miłość to my   Król i królowa – nie Ty i ja, to my, zwykli ludzie   Darzymy swoją miłość, niezależnie kim jesteśmy   Nie mamy ceny miłości, bo mamy ją w sercach                                                                                                                  Lovej . 2025-11-04             Inspiracje. Życzliwość i miłość
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...