Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nie wolno pisać wierszy
po bezsennej nocy
są kretyńsko nostalgiczne
gorzkie
i w garniturach pomiętych
w ciągu dnia się snują

dajcie mi tego niewyspanego poetę
potrzebuję go
do płaczu
------------------------------------

[u]II wersja (stylistycznie poprawiona - mam nadzieję - w części drugiej)[/u]

nie wolno pisać wierszy
po bezsennej nocy
są kretyńsko nostalgiczne
gorzkie
i w garniturach pomiętych
w ciągu dnia się snują

dajcie mi tego poetę
jest niezbędny
do łez

Opublikowano

Krysiu, wiersz zadedykowałam po wpisie Adama pod moim reseved. Oto i koment

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Niniejszy wiersz był napisany jakiś czas temu, ale przecież pisany jak na obstalunek, choć faktycznie to nie wiem jak Adam pisze, kiedy się nie wyśpi - mógłby dać próbkę.
Pozdrowienia ;)
Opublikowano

No i jest odpowiedź

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

to już jest sadyzm, neurony na granicy wytrzymałości, elektryka siada,
a tu takie...

a tak z ciekawości: jako inspiracja, czy chusteczka?

To by się zobaczyło na miejscu, Panie Poeto. Dziękuję za odwiedziny ;)
Opublikowano

i oczywiście zapomniałem podziękować,
ale to dlatego, że niewyspanie jest, obawiam się, progresywne.
No to teraz:
Dziękuję
i tak swoją drogą to całkiem całkiem ten wiersz, podobają się zwłaszcza garnitury. Zaczynam lubić tę garderobianą stylistykę.

Adam

Opublikowano

- Adamie, szczęściarz z Ciebie, babki o Tobie wiersze piszą...no, no.:))

Ale!

Nigdy, przenigdy
nie mów kobiecie:
-rany, jaki jestem niewyspany, zmęczony, rozlazły, senny, denny i nijaki,
potargane mam dziś kłaki,
rozmamlony wzrok.

Dla kobiety to jest szok!:)))))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Żadne takie, właściwie potrzebny jest wiersz, żeby się solidnie spłakać, poeta tylko jako dostawca przedmiotu. Dziękuję za odwiedziny.


Nie mogę się domyślić :)


Adam w komencie przyznal się, że niewyspany. Pełne info wyżej. Pa, Skrzydlico ;)


Dzięki - wkleiłam drugą wersję, gdzie utrąciłam "mi go ego"


I o to chodziło.
Podziękowania Wszystkim :))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Tectosmith Jeśli będziemy mieli na tym forum więcej tak poprowadzonej krytyki tekstu, to jakość i pisania i komentowania rosłaby wykładniczo. Dzięki, Tectosmith, naprawdę szacun.
    • @andrew Trafnie oddajesz różnicę między istnieniem dwóch osób a istnieniem relacji- "jesteśmy", ale "NAS nie ma". Najciekawsze jest tu rozróżnienie - fizycznie obie osoby trwają, ale coś nieuchwytnego, co tworzyło wspólnotę, zniknęło. Metafora zawieszonego systemu dobrze oddaje to poczucie zepsucia czegoś, co działało naturalnie. Bardzo mi się podoba.
    • @hollow man @KOBIETA Forma jest w porządku i uczciwa - to dobrze kontrolowany wiersz wolny, który czyta się płynnie, także dzięki pauzom i pracy oddechem. Tekst nie udaje czegoś, czym nie jest, i pod względem nie ma tu przypadkowości. Mam jednak wrażenie, że tytuł obiecuje więcej niż sam wiersz pokazuje. „La petite mort” niesie bardzo silne skojarzenia graniczne, tymczasem erotyka w tekście pozostaje raczej subtelna i zdyscyplinowana. Nie jest to wada sama w sobie, ale powoduje pewien niedosyt - napięcie nie zostaje doprowadzone do momentu przełomu. Pierwsze dwie strofy budują konkretny, czytelny obraz (motel, neon, anonimowość), jednak dla mnie jest to początek dość banalny - operujący znanymi kliszami erotyki, które nie zaskakują. Najlepsze momenty pojawiają się później, gdy obrazowanie staje się bardziej cielesne i wewnętrzne. Najsłabsze są dla mnie wersy 7 i 10. Siódmy - z metaforą kosmiczną - jest zbyt wzniosły i ogólny, przez co spłaszcza napięcie zamiast je pogłębiać. Puenta natomiast nie domyka tekstu znaczeniowo; jest raczej stwierdzeniem faktu niż momentem przesunięcia sensu czy ryzyka. Całość to solidny, estetyczny erotyk, ale bardzo ostrożny wobec własnego tytułu. Mam poczucie, że tekst zatrzymuje się pół kroku przed intensywnością, którą sam zapowiada - i właśnie tam kryje się jego niewykorzystany potencjał.  Pozdrawiam serdecznie Was oboje. 
    • @Radosław   Wracając do tematu drogi i plecaka…   „ Nie jestem tym, co mi się przytrafiło. Jestem tym, czym zdecydowałem się zostać” (Jung).   Dokształcam:) Ale…nie odrabiam lekcji;) i wagaruję;)    chyba będę niestety repetować ;))))    
    • @huzarc bo ja jestem taka trochę wiedźma i mi bardzo blisko do Lechitów  Już nie raz słyszałam że mam starą duszę  W wiersz ach krążę po tych moich duchowych światach  Czuję to po prostu najbardziej @Amber bardzo mi miło dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...