Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

piłam gorzkie teorie każda z nich bez zarzutu
twarde drzewo sięgało głębi ziemi korzeniem
ranna kawa ma posmak posłuszeństwa odruchu
kiedy z ust zamiast krzyku wydobywam westchnienie

drzewo uschło już dawno nagim słońcem spalone
już ugięły się mocno rozwidlone konary
a ja raczę się życiem szukam wciąż na obronę
tych pewników i twierdzeń iście duży gabaryt

bronię słów zasuszonych jak jesienne kasztany
,,wczoraj'' w ramy oprawiam bijąc jemu pokłony
me bożyszcze jest dzisiaj w stanie wręcz opłakanym
na nic wszelkie dogmaty obalone są trony

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Jeejku, straszny sceptycyzm - marazm po prostu - wiersz nienaganny, ale smutny bardzo.

Pozdrawiam - Uśmiechnij się :)
kasia
no cosik mi Kasiu ostatnio takowe wychodzą;)...uśmiecham sie i lece do pracy:):)...pozdrówki
Opublikowano

"bronię słów zasuszonych jak jesienne kasztany",
- kiedyś, dawno, robiono z kasztanów klej.
Może i teraz coś jeszcze sklei? Piękne i wzruszające,
nie musi, ale może być też - smutne.
Uściski
- baba

Opublikowano

twarde drzewo sięgało głębi ziemi korzeniem

pewien sceptycyzm szczególnie w ostatniej
jest wyraźnie odczuwalny, w tym wersie jednak
dostrzegam zwrot akcji, to tyle na ten rzut oka;
może nawet zmieniłabym na " miękkie drzewo"

:)ciepłoniaście

Opublikowano

prawdziwy obrazek z życia malowany szrością pochmurnych chwil, pięknie oddany, stwarza okazję, by przemyśleć i nabrać dystansu do smutku, wszak w życiu jest również radość...
smutek i radość na zasadzie kontrastu wyzwala pragnienie radości, a to już otwiera drogę do poprawy nastroju :)))
serdecznie pozdrawiam :))
Krysia

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


dziś się robi maść na żylaki :P
podzielam zdanie baby, piękny i wzruszający, smutny, ale nie tragiczny,
cmoook
zabieram
dzieki Stasienko:)az mi miej na serduchu sie zrobiło:):)cmok:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


drzewo to symbol twardych pewników , niepodwazalnych dogmatów ...w pewnym momencie peel łamie zasady, stad ten zwrot:)..dzieki za komentarz i wskazówki Judytko:)
aha, dzięki za wyjaśnienia, nie ma za co
no i uschło niepodlewane..eh,
dobre przesłanie
:)ciepłoniaście
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


drzewo to symbol twardych pewników , niepodwazalnych dogmatów ...w pewnym momencie peel łamie zasady, stad ten zwrot:)..dzieki za komentarz i wskazówki Judytko:)
aha, dzięki za wyjaśnienia, nie ma za co
no i uschło niepodlewane..eh,
dobre przesłanie
:)ciepłoniaście
pozdrówki:)
Opublikowano

Wczoraj - historia.
Jutro - wielka niewiadoma.
Dziś - dar boży (pomijając kwestię jakiejkolwiek wiary) - więc delektujmy się każdą chwilą, która sprawia, że przemieniamy się z tych którymi byliśmy chwilę temu, na tych którymi jesteśmy teraz... "man from the earth" - polecam film tak btw :) - zero akcji, czysta uczta intelektualna.

Uśmiechu ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 Stworzyłem te określenia na samym początku swojej przygody z pisaniem gdy miałem 16 lat. Podmiot pokutuje wiecznym potępieniem za grzechy jakich się dopuścił za życia a szczególnie za grzech samobójstwa jakiego się dopuścił. Dlatego te wiersze są pisane jakby zza grobu przez martwego acz żywego bohatera. Podmiot jest bestią, która służy samej śmierci. W zaświatach ma postać przerażającego upiora lub puchacza a w świecie ludzi jest krwiożerczym samotnym wilkiem, który z rzadka i na krótko potrafi przyjąć dawną ludzką postać. Wraz z pierwszym mroźnym księżycem w pełni wyrusza na tułaczkę po bezkresach bagien i kniei. Chadza wtedy jedynie ścieżkami umarłych. Odprowadza dobre dusze bezpiecznie ku portalom zaświatów a nęka i atakuję tych którzy pragną wrócić do świata żywych lub tych którzy przemienili się w demony czy upiory.  Zaciąga ich zamęczone postaci przed oblicze samej śmierci, której wyrok może być tylko jeden. Zagłada. W nagrodę za dobrą służbę zyskuję opiekę śmierci a zarazem nieśmiertelność i nietykalność. Nie można go zranić ani zabić. Nawet czas nie ma na niego wpływu. Jest wieczny jak jego królowa Śmierć.
    • @violetta weiem o tym. mogę godzinami siedzieć i patrzeć na fale, smakować  wlewający się do serca błękit i ten zapach, delikatny aromat kwitnących pomarańczy spod którego nuci kołysanki sam ocean. tak cicho, nie nachalnie...  i to jak kolorowa plama słońca na tle lawy, czerni we wszystkich odcieniach złota. chyba mi wpadł do seca kryształek czerni...

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Berenika97 Tak, trochę mi chodziło o coś takiego :) Taki zamysł autorski :)
    • @hania kluseczka   Haniu.   miłość znaleziona w sieci ?   masz rację, że może być przerąbane.   ludzie powinni mieć "otwarte" zmysły.   bo sieć nie odróżni ekshibicjonisty od kogoś normalnego. tutaj nie ma tych słynnych krzaków z których wyskakują jak z procy, przeróżne golasy.   dziękuję Haniu :)   wszystkiego dobrego !!!         @KOBIETA   Dominiko.   bo Ty jesteś Ty !!!!   znasz psychiczne "chwyty".   jak to super inteligentna dziewczyna :))))))   ale nie rób proszę nic żebym się bał :)      
    • @Migrena   och Migrenko …nie doceniasz mnie;)    Zero szans ;))) chyba,  że …oczarowałabym go;) takie odwrócenie ról ;)     
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...