Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Na pożegnanie J.

Agnieszka_Gruszko
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Agnieszka_Gruszko

Agnieszka_Gruszko

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Przeklinam
Głośno i wyraźnie
Wzbudzając zawiść staruszek
Wszystkie szczęśliwe zakończenia
Białe dziury

Istota utkana z cierpienia
Którego nie uleczą raczej
Koszulki szyte z pokrzyw
Ciepłe słowa

Jak płynę powoli
Przez martwą naturę z nożem
Jak mi się wszystko rozwiewa
Tuż ponad pustą powieką

Dlatego nie umiem wybaczać
Sobie samej nadziei
Nie umiem darować na zawsze
Są zwroty i reklamacje
Jest noc

Za często czuję jak obgryzionym
Gnatem paznokcia przesuwa
Po kręgosłupie od środka
Smutek

Dotyk

Dotyk

Opublikowano
Opublikowano

Warto było tak dlugo czekać, by doczekać się i przeczytać ten wiersz.
Rzeczywiście, zakończenie znakomite.

stęsknilam się normalnie za Twoimi wierszami - Mirka

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Migrena
      Gdzieś tam

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Annna2 Wiersz emanuje gorzką refleksją nad kondycją ludzką, a jego siła tkwi w spójnej i gęstej warstwie językowej. Dominująca aliteracja na głoskę  G (Gadżety, Gorączka, Gniewni, Grząskość, Gula) nadaje tekstowi hipnotyczny, niemal mantryczny rytm. Ludzki los to dialektyka między iluzoryczną lekkością „bibelotów” a rzeczywistym ciężarem „granitowych kamieni”. Aniu. Bardzo głęboki, niemal sakralny wiersz. Piękny.
    • sam_i_swoi
      dla kolejarza

      Przez sam_i_swoi · Opublikowano

      @hania kluseczka zaczynam w nie wierzyć - cuda, ale nie chcesz rady, więc tylko rozglądnij się, fajowe rzeczy w historii forum i można zagłębić się. Wpis odbieram nie tylko jak nagrodę i wdzięczność, też lubię Twoje pisanie :)
    • Annna2
      Gdzieś tam

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @huzarc  dzięki,     ps. @huzarc piękny jest Twój komentarz
    • huzarc
      Gdzieś tam

      Przez huzarc · Opublikowano

      @Annna2 Twój wiersz jest odważnym eksperymentem językowym – gra literą „G” sprawia, że czyta się go jak rodzaj muzycznej improwizacji, gdzie rytm i brzmienie stają się równie ważne jak sens. Dzięki temu tekst zyskuje własną melodię i charakter, jakby mówił do ucha, a nie tylko do oczu.
    • Annna2
      Gdzieś tam

      Przez Annna2 · Opublikowano

      Gdzieś tam są starzy, inni bo przeźroczyści. Gadżety, bibeloty, inne jeszcze ich nie dotyczy. Gorączka, choroba, to nic nie obchodzi, gdy cierpienie, po co, na wzrok to szkodzi. Gniewni ci młodzi, od nich całe zło pochodzi. Gdyby tak z losem często nie grali. Gloryfikowali mniej posiadaniu, gadaniu i krzyku, a potem śmiechu nie zakotwiczyli u góry. Gustowny lot im, tylko w chmury. Gdyby tak byli-  mówimy.   Gaje oliwne bez wody to pustynie. Gabaryty dobra czy zła, od nas zależy Gra z życiem nasza. Gumką myszką grafitowy kolor wymazać, gram bieli niebu dolać, gładzić słowa Grymasy i zmarszczki gryzą, kąsają bólem. Grząskość, za nią nikt inny nie jest winien. Gdy kradnie się wszystko, także zwątpienie, gwiazdozbiór nie nasz. Gula jak kula u nogi, drogą idą tylko wtedy granitowe kamienie.                                          

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...