Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


prawda! a to my, ściskamy atomy:P
macham skrzydłem!
ale bez głosu :(
a wiesz, że początkowo myślałem o takim tytule? :)
Zrezygnowałem jednak na rzecz tytułu będącego częścią wiersza.
Jeśli tak wyczytałaś, to świetnie.
mach-mach
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Fajne :) Może tylko po prostu "czas" na końcu?
w sensie "czas" sam, w ostatnim wersie? Myślałem też o tym... ale, czy nie będzie zbytniej egzaltacji nad własnym tekstem? Bardziej zależało mi na wyodrębnieniu "załamania", ale nie znalazłem sposobu.
Dzięki, przemyślę jeszcze, pozdrawiam.

edycja:
myślisz o czymś takim?

horyzont zdarzeń

pieszcząc
w najczarniejszej dziurze
ściskają się

a tomy
w nieskończoność
przerastają słowami załamanie
czasu
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


prawda! a to my, ściskamy atomy:P
macham skrzydłem!
ale bez głosu :(
a wiesz, że początkowo myślałem o takim tytule? :)
Zrezygnowałem jednak na rzecz tytułu będącego częścią wiersza.
Jeśli tak wyczytałaś, to świetnie.
mach-mach
?????
sieciesze, że telepatia działa na oba głowy :P
teraz rozumiem ten ścisk szpaków w skroni :P
mach-mach!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


dobrze, że tylko czasu
ale wg Ejnsztajna czas nie istnieje,
botomy go ustaliliśmy :P
bardzo ciekawy- jak zawsze-
cmoook
cholera... patrz, chyba pomyliłem z Ajzensztajnem ;))))
Bardzo Ci Stasiu - za "jak zawsze"
:*
Pozdrówki

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • za mamidłami i za lusterkami w oprawie malarskiej stwórcy pierwsze słowa   na białym tle stado wron i nietoperzy jesień  dotyka zapomnienie   blaski gasną z ostatnim krwistoczerwonym liściem  zima wśród ostrych traw   mości sobie miejsce źródło  widziane przez człowieka jeden jedyny raz   przenosi  w czasie i przestrzeni       
    • @Jacek_Suchowicz Seneka to tylko symbol.    Nie musisz go znać, by żyć w jego duchu Wystarczy rozwaga i mądrość u steru By w życiu unikać takich numerów .   Czy chcesz powiedzieć, że:   Twoja kolekcja literatów wielka, każdy coś skrobie, lecz treść w nim cienka. Piszą o księżycu, piszą o chmurach, lecz więcej tu dymu niż żywego pióra ?   Teraz się boję, że mnie tam zaliczysz, ale trudno - przełknę tę  goryczy goryczy.    Bardzo dziękuję! 
    • @Leszczym Rozumiem argument materialny, wówczas to rzeczywiście jest presja. Miałam na myśli nasz sposób życia poza pracą zawodową i poza życiem rodzinnym. (W tych sferach mamy obowiązki, a tam, gdzie one są, występuje presja.) A bycie na tym portalu, jest pewną sferą mojej osobistej wolności. To, że niczego nie muszę, a w każdej chwili mogę zrezygnować albo nie logować się - tylko to pogłębia ten "błogi" stan. :) Pozdrawiam.  @Alicja_WysockaDokładnie tak. Właściwie to unikam już ogłądania takich celebryckich "pokazów" a już na pewno ich nie słucham. Ostatnio skończyłam książkę P. Piotrowskiego  "Mężczyzna, który rozmawiał z hienami" (kryminały - to moja słabość),  przedstawił w niej mentalność i zachowanie polskich celebrytów w Afryce, na safarii. Wśród nich byli pato-celebryci. Hieny w tytule - to ci właśnie ludzie, tak odczytałam tytuł po lekturze.  Dziękuję! 
    • @JWFnie mam czasu ale o którym chciałbyś rozmawiać o starszym (retor) czy młodszym (filozof i poeta) parę dni temu poznałem młode małżeństwo Mickiewiczów - może wychowają synka Adasia :))
    • Wiersz delikatny jak młoda brzoza. Piękny.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...