Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Pod powiekami
zamknęłam obraz ciebie
dłoń zastygła
tuż nad twoją twarzą.

Nie, nie dotknę cię
nie potrafię
wskrzesić w tobie
dawnego uczucia.

Wiem, to moja wina
teraz żałuję,
że pozwoliłam sobie
otworzyć oczy.

Uleciały gdzieś daleko
wspólnie przeżyte chwile
zapomniałam o tobie
teraz nie jestem szczęśliwa.

Bez ciebie
świat stracił barwy,
a ja rozpadam się
na miliony drobnych kawałków.

Nikt ich nie widzi
tak jak ja zdeptałam
naszą miłość
tak teraz zginę.

Proszę nie odchodź
podnieś mnie i ułóż
na nowo
zacznijmy razem żyć.
[sub]Tekst był edytowany przez Magda Niebieska dnia 07-07-2004 15:19.[/sub]

Opublikowano

Magdo, to taka zwykla rozmowa-blaganie peela... bez srodkow artystycznych, pelna zaprzeczen, zalu, z emocjami, ktore nie porywaja wlasnie z braku formy. Odloz ten wiersz i wroc za jakis czas, zupelnie go przerabiajac... zachecam ! Pozdrowienia Arena

Opublikowano

Dziękuję za cenną uwagę.
Tak wiele chciałam przekazać,
że chyba jest dużo za dużo.
Popracuję nad nim jeszcze.

Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...