Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

odchodzisz starcze
wydaje ci się że nabyłeś doświadczeń marszcząc czoło
naiwna to wiara
dla raczkującego
w rodzime destrukcje
obrzezane ze świadomości religijnej

egzystowałeś w oderwaniu od świata dawnej kultury
mawiałeś że tylko karły moralne nurzają się w przeszłości
pamiątki sztambuchy i rodzinne archiwa
zjada źle pojęty kurz historii
niedojrzałym owocem zawisły wszystkie twoje
zabawy samolocikami
wielkie dmuchanie w balony kryzysu
i globalnego ocieplenia
(...)

narodowy Alzhaimer to nie tylko problem z celebracją
pamięci

zapisane w testamencie
czeka na kolejne chrzciny Roku Herberta

Opublikowano

podoba mi się i nawet nie wiem dokładnie, dlaczego. pewnie dla tych pereł - mawiales że tylko karły moralne nurzają się w przeszłości (nawiasem - literówka),
pniaki rodzimej destrukcji
obrzezanej ze świadomości historycznej
,
czy
wielkie dmuchanie w balony kryzysu
:)

Opublikowano

uff, wreszcie nie okolicznościowe (tzn. okolicznościowe, ale nie tamto, obrzydłe odrobinkę, choinkowo serdeczne;)
jednak nie do końca usatysfakcjonowany jestem. tak naprawdę w szczegółach nie mam do czego się przyczepić. nie chcę się przyczepiać. ale jak spojrzę na całość, to czegoś mi brakuje.
i ja też mam perełki, np: niedojrzałym owocem zawisły wszystkie twoje zabawy samolocikami
sęk w tym, że to nie jeden z tych, o których można powiedzieć: urocza pointa albo ależ to śliczne!
nie wiem, może to kwestia mojego ambiwalentnego stosunku do wierszy polemicznych.
ale i tak plus.
pozdrawiam
Adam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Adamie, powiem szczerze , ze mnie też czegoś w nim brakuje, to co zostało usunięte, bo było nieten teges, jednak luka pozostała. luka w braku świadomości historycznej :P
może dojrzeje do uzupełnienia:
Kto się śpieszy, nie potrafi znalezć wolnej chwili - ja słów:p
Kto działa powoli , ma takich chwil pod dostatkiem.
pozdrawiam szczerze
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Rachelo, sieciesze,że podsumoiwanie roku który ochrzczono mianem ROKU Herberta
sie podoba.wprawdzie nie dano mu byłozrealizować testamentu poety. Pozostał niedojrzały, rozkapryszony, niezdolny do heroizmu,
macham skrzydłem życząc sobie i innym aby nowy "pampersiak" był bardziej heroiczny, pokochał historię naszą rodzimą!
Opublikowano

Przeczytałam poprzednią wersję, wracam chcę skomentować, a tu już zmian tyle. Trudno mi się jednoznacznie ustosunkować. Podoba mi się to okolicznościowe rozliczenie, tylko w drugiej strofie robi nie podobają mi się obsrywające myszy (w pierwszej wersji czytało mi się lepiej, chyba ,że należy je jakoś z pampersiakiem połączyć?).
Podoba mi się bardzo fraza a Alzheimerem.

plus, dygam :)

Opublikowano

egzystowałeś w oderwaniu od świata dawnej kultury ---> to mimowolnie skojarzyło mi się jakoś z Trenem Fortynbrasa

kocham Herberta, jak dla mnie najlepszy Nasz Poeta, a wiersz Twój niesamowity, nie tylko przez wzgląd na Herberta, którego cenię, jest po prostu bardzo dojrzaly i dobry technicznie, wszystko znajduje tu swoje miejsce, świetna harmonia słów i przekazu, znakomity; pozwolisz, że dodam do ulubionych?

pozdrawiam serdecznie
Marta

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


oj, ty Ruda złośliwości. nie wiesz jak się czworakuje? to taki dom popegerowski co ma cztery drzwi:P wchodzisz do niego podpierajac się rękami i nogami :PPPPPPP
a tak w ogóle to niemowle czworakuje z kupą w pampersie:P
dziaki zawglondy
machamskrzydło :P
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


oj, ty Ruda złośliwości. nie wiesz jak się czworakuje? to taki dom popegerowski co ma cztery drzwi:P wchodzisz do niego podpierajac się rękami i nogami :PPPPPPP
a tak w ogóle to niemowle czworakuje z kupą w pampersie:P
dziaki zawglondy
machamskrzydło :P
hehehe niemowle raczkuje - dawnoście mościewy małego nic
nie mieli to nie pamiętacie ;>) Ja mam dwa i oba raczkują; w pierwszej
chwili też pomyślałam o domach czworakach ;>)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


oj, ty Ruda złośliwości. nie wiesz jak się czworakuje? to taki dom popegerowski co ma cztery drzwi:P wchodzisz do niego podpierajac się rękami i nogami :PPPPPPP
a tak w ogóle to niemowle czworakuje z kupą w pampersie:P
dziaki zawglondy
machamskrzydło :P
hehehe niemowle raczkuje - dawnoście mościewy małego nic
nie mieli to nie pamiętacie ;>) Ja mam dwa i oba raczkują; w pierwszej
chwili też pomyślałam o domach czworakach ;>)
no to DOsiego ROku, Ruda!!!!!!!
ino nie czworaczkuj po Sylwku do domu :PPPPP
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


hehehe niemowle raczkuje - dawnoście mościewy małego nic
nie mieli to nie pamiętacie ;>) Ja mam dwa i oba raczkują; w pierwszej
chwili też pomyślałam o domach czworakach ;>)
no to DOsiego ROku, Ruda!!!!!!!
ino nie czworaczkuj po Sylwku do domu :PPPPP
tak, po ulicy bez Sylwka i bez "czwo" ;PPPPPPPPPPPPP

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Między zaułkami duszy znalazłaś dla siebie miejsce  i nic siłą Cię nie ruszy  Znając każdy mój zakątek,  wszystkie piętra, zmartwień, myśli  Krzyczysz z całych piersi i czekasz aż echo wybrzmi    Po omacku, zagubiony, trafiłem na twoją rękę  Z lękiem, że Cię stracę trzymam mocno  Jak tylko potrafię  Choćby zgasło słońce i zabrali nam powietrze  Ciemną nocą rozniecimy żar na lepsze  Dni, wieczory i poranki    Wiedząc, że nikomu winny nic nie jestem Zmieniam los swój prostym gestem  Wyławiam echo znajomego hałasu  Tak słodkiego dla mnie i gorzkiego  Jak owoc impasu    Ciepły głos, choć tak bliski jeszcze niedawno  Dziś tak jest daleko  I słyszę ledwo, jak jego dźwięk odbija się  po kamienicach duszy  Smutne , samotne echo  Kto ma je usłyszeć  Kto nastawi uszy  Odkrzyczy z nadzieją, że krzyk ten wykruszy  Mury , łańcuchy i nasze kajdany    Smutne, samotne credo Opuszczone wyznanie wiary  Czy jest ktoś, kto powie, jak bardzo niechciany  Może czuć się stary but bez pary    Czy jego stracie bez miary  Ktoś poradzi ?     Więc wszystkiego tu pełno, tylko Ciebie tu brak  Bez Ciebie nie mam już celu, jak statek bez morza  Opuszczony wrak    I dość mi już tego błądzenia  Od dawna jestem w twoim polu rażenia  Dalej mam oparzenia po Twoim dotyku Bez chwili wytchnienia w doznań Bałtyku  Promyku nadziei    Słodkie są dla mnie moje rany  Lecz nie dam się zranić  Nie zatracę miary  Sama odszyfruj mi swoje zamiary  Bo gubię się w Tobie, jak żeglarz bez mapy  Nudzą mnie puste atrapy A ty wśród nich, jak bunt bez utraty Harmonii, jak ogień, który nie parzy, lecz koi i grzeje  Więc w ciszy sie śmieje, skręcając w kolejną aleję  Swojej świadomości, czekając twojej wiadomości    A ty ,niemy aniele , nieś echo w swoim ciele  Mając nadzieję że dotrze w zaułki duszy   
    • @violetta A mój drugi Tomik Poezji polubisz-:)Właśnie widzę w Zapowiedziach…mój zielony kolor okładki…i cieszę się bardzo-:) @Alicja_Wysocka „ Na krańcach klawiatury” być może jesteśmy ( tego nie wie nikt)a jednak czujemy ..pisząc gupimy i znajdujemy aby znowu zgubić na chwilę ( wierzymy) pióra…i ten Twój wiersz ..moja zapowiedż drugiego Tomiku ach

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ..wzruszyłam się.Może to tylko deszcz…
    • myślenie mi dokucza bo zapomniałem o czym zapomniałem   mój cień się śmieje wiatr chyba też bawi ich to   żona głowę meczy wmawia mi że sie starzeje   a ja tak po ludzku po prostu o czymś zapomniałem   ale to odnajdę pokaże im że to wypadkowa   swój cień podepczę wiatr przegonie się uśmiechnę
    • @violettaOch, Violka, a mnie deszczyk ubiera we wzruszenia i rozbiera do gołosłowia - to jest na chwilę pisania Mistrz Magii. Pozdrawiam :)   @Bożena De-Tre Bożenko, jak pięknie to opisałaś - parasol, ławka, i deszcz, który rozrzuca pióra z dłoni... To już sama poezja. Dziękuję Ci za tak obrazowe, ciepłe słowa. Deszcz we Wrocławiu musiał się wzruszyć razem z Tobą :)  Ukłony! @lena2_, dziękuję
    • @Bożena De-Tre kapuśniaczek wiosenny bardzo lubię:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...