Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

ma zawsze otwarte ramiona
pachnie ciastem i mlekiem
pastą do podłogi
i tym co się pamięta
dom z ogródkiem, a w nim ona
ze świeczkami w oknie
z bielą obrusa
łuską na szczęście
z dalekiej drogi
przyjdziesz znużony z opłatkiem w dłoni
siądziesz przy talerzu podróżnika
zawsze w tym samym miejscu
od lat
czeka

na napełnienie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


kasiuballou, poeZYJA w domu się posila
bo dom to sama poezyja, hihi
tęsknie za prawdziwym domem, w którym poezyja
wie czego chce
macham kasiulku, dla zabawy :D

:D!

I takiego kwadratu Ci życzę ;))
pozdrówki :)
kasia.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



-podpinam się pod Kasię. :)) ścibolenie nie poezja. idź w wiersz rymowany, przy takiej prostocie w ujęciu tematu dodasz rytm i melodię, co przełoży się na łatwość w deklamacji wiersza przy rodzinnym stole. niech łza kapnie, a co!
-acha, ja lubię zwykłe proste, ale dobrze napisane rymowanki, często stawiam je wyżej niż wolniaki+nadęciaki+współcześniaki= wieśniaki jakich pełno. :)))
-ale...pozdrawiam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Tak, Suno w darmowej wersji 3.5. Tym razem trochę nie radziło sobie z wymową głoski ł, którą musiałem zastąpić w jednym miejscu literą u, i chyba się udało, bo prawie tego nie słychać

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      . Problem też był z takimi słowami jakstrwożyć, co chyba słychać .   Dzięki :) Pozdrawiam.
    • @Alicja_Wysocka Dziękuję bardzo 
    • Tydzień nam dano, tydzień rozmowy. Zwykłe śniadania. O co gra się toczy? Między słowami ruchome piaski. Słabość tak łatwo wydobyć obcym. Jakiś tam żarcik — poczucie sprawstwa. Szacunek za lat czterdzieści — banknocik. Emerytura rzecz pewna i ważna. Niewypłacalność jak zator proroczy Za elegancki wystrój kołnierza. Za ogolenie się — niech ma — dla żony. Objęcia, gdy się samemu iść nie da. Czasem zwyczajny po prostu dotyk.          
    • @Robert Witold Gorzkowski  Widziałam "Natchnienie" Żmurki". Z nim śmierć niestraszna. A wiersz jak elegia, ale przecież nie skarga. Nie boję się śmierci.   Rozłóż w radosnej dziękczynnej pozie Daj się nacieszyć i jeszcze pożyć Nad Twoją chwałą rozpostrzeć zorzę.   Łał! Wzniosły i poetycki bardzo. Taki Twój Robert.
    • Jest tyle miejsc zdobytych, widzianych. Italia, Hellada, czy "Martwa natura z wędzidłem". "Wysoko w górze- on", już nie wiem czy to zdumienie, zdziwienie- ono przecież też istnieje. Herbertowskie wołanie ze wzgórza Filopapposa- "on'! Widać, co, kogo, gdzie. A może to tylko błysk uporządkowania, tam leżą estetyk wszelkie doznania. Terborch- nie Vermeer i Rembrandt, dlaczego tylko jeden obraz? Albo tawerny, bezimiennie bliźniacze. Jestem tam, gdzie chciałam być, toast haustem powietrza. Za życie i radość spotkania chociaż ono nigdy nie mogło się zdarzyć.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...