Senność

[Giovannii]

ognistą krwią z pękniętego nosa zmoczone zęby
wzrok utkwiony w leniwie spadającym suficie
zabijam się
nabrzmiałe żyły szeleszczą cienkim pergaminem
zielona tapeta drażliwie schodzi ze ścian
usypiam się
kopulujące lisy na śmietnisku przed domem
skowyt kopie w głowę aż do bólu w skroniach
zrywam się
mróz gryzie tułowia czarnych od nocy okien
drwiąca twarz boga błyska na dnie szklanki
odwracam się
niedopalona myśl tli się wściekle na podłodze
zamiar z konsekwencją tańczą pod łóżkiem
poddaję się

następnego dnia nie pamiętam nic

[Almare]

- Senność? raczej detoks, a jak nie, to będę musiał, redefiniować pojęcie senności.

- wiersz bez przesłania; jak dla mnie opis dziwnych zmagań peela; co mnie one obchodzą? NIC!

-pozdrawiam.

[Giovannii]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Przesłanie? A co to takiego?
Masz rację, nie wszystkim warto zaprzątać sobie głowy.
W sumie o tym też jest ten wiersz :)

[M._Krzywak]

To jest z cyklu: "czego to ludzie nie wymyślą" :(

Pozdrawiam.

[Giovannii]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To mój ulubiony cykl :)

[Wiesław J.K.]

Jak zły sen co... "następnego dnia nie pamiętam nic".
"+" ;-)

[H.Lecter]

następnego dnia nie pamiętam nic

Lepiej by było napisać wiersz, tego następnego dnia...
Niestrawne.

[Hania K.]

Ja już nie mogę, czy naprawdę ciężko tak napisać wiersz bez tych okropieństw?

Hania.

[Giovannii]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Okropieństwa? Jeszcze nawet nie zacząłem ich pisać :)
Ponieważ bardzo bym nie chciał, żeby Pani zaniemogła, dlatego też obiecuję następnym razem spłodzić coś o wiele bardziej pogodnego i przyjemnego w odbiorze. Rymować jednak się nie odważę.

Pozdrawiam