Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Miliony słów
krąży w mojej głowie.

Czy to już czas?

Miliony dźwięków
nie pozwalających zasnąć.

Czy to już czas?

Brak odpowiedzi

Srebrzysty śnieg,
delikatnie uderza w
moje okno na świat,

Lecz czy to już czas?

Jeszcze tyle dni,
tyle nocy,
tyle poranków,
zachodów słońca.

Nie!

Aniele
w złocistej szacie
powiedz – że…jeszcze nie…
Proszę!

Anioł milczy
Anioł patrzy
Anioł płacze

Bez słów
wpatruję się
w zwierciadła jego duszy,
mając nadzieję,
że znajdę tam odpowiedz

Lecz pustka...


Rozsypuje srebrzysty pył,
który przenosi mnie do Raju.
Opadam na łoże
z satynową pościelą
chłonąc resztki
mojej egzystencji.

Opublikowano

miliony slow krazy w mojej glowie..gdy czytam takie "wiersze"...naprawde motyw "satynowej poscieli" spedza mi sen z powiek, jesli chodzi o reszte...troche jak z tandetnego romansu ala harlekin...jakis "srebrzysty pyl" - to wszystko juz bylo...
..patrze
..milcze
..placze
..pozdarwiam

Opublikowano

Naprawdę ludzie weźcie się i ogarnijcie ...
Bo jeśli ktoś pisze, że już takie słowa były to ja przepraszam ale według mnie mamy język troszeczkę ograniczony, ale niema dwóch takich wierszy dlatego, uczcie się od dzieci.
Ostatecznie podoba mi się ten wieszyk ( i żeby nie było, specjalnie nie pisze r).

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Zdaje Pan sobie sprawę z tego, że nie chodzi o użycie konkretnych słów, tylko o zastosowanie tych samych słów do opisu takich samych sytuacji i zestawiania ich w takie same łańcuchy słowne? Wyczuwa Pan różnicę, czy mam tłumaczyć dalej na przykładach?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...