Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

[imię]

Ann N.N.

Przez Ann N.N.
w Fraszki i miniatury poetyckie

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Boskie Kalosze

Boskie Kalosze

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Bardzo ładne. Ale wyrzuć ten wykrzyknik, co z tego, że niby ktoś na jesień tak woła?
Lepszy jest wariant, że jesienią ogarnia ludzi samotność i łączą się w... parki :)
(w ludowych przyśpiewkach często chłop bierze sobie babę na zimę, żeby go grzała)
Ann N.N.

Ann N.N.

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Bardzo ładne. Ale wyrzuć ten wykrzyknik, co z tego, że niby ktoś na jesień tak woła?
Lepszy jest wariant, że jesienią ogarnia ludzi samotność i łączą się w... parki :)
(w ludowych przyśpiewkach często chłop bierze sobie babę na zimę, żeby go grzała)


Kiedy mi bardziej podoba sie ewentualny fakt, ze ktos mnie nazywa jesienia.
Pani jesien... ciekawe czy panowie wiedza o co chodzi. ;]

Pozdrawiam
Boskie Kalosze

Boskie Kalosze

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Bardzo ładne. Ale wyrzuć ten wykrzyknik, co z tego, że niby ktoś na jesień tak woła?
Lepszy jest wariant, że jesienią ogarnia ludzi samotność i łączą się w... parki :)
(w ludowych przyśpiewkach często chłop bierze sobie babę na zimę, żeby go grzała)


Kiedy mi bardziej podoba sie ewentualny fakt, ze ktos mnie nazywa jesienia.
Pani jesien... ciekawe czy panowie wiedza o co chodzi. ;]

Aaa... to po prostu dykteryjka? W takim razie przepraszam :)
Ann N.N.

Ann N.N.

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ruda? ;-),
ale to nie po imieniu Ann.
Z samego haiku nie można tego wyczytać.

Pozdrawiam serdecznie,
Magda :-)


Nie chodzi o rude włosy.
Są kobiety o urodzie w typie pani jesieni, tak się mówi.
Brązowe włosy, śniada cera, i pasują im właśnie ubrania
w kolorach jesiennych liści.
Ale oczywiscie haiku nie musi tego dotyczyc.

Pozdrawiam
Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Wyzwala pozytywne emocje, taki cichutki promyczek nadzieji zapala się po przeczytaniu;] Super, bardzo mi się podoba !

Boskie Kalosze

Boskie Kalosze

Opublikowano
Opublikowano

Zobacz, Marek Grechuta też nie wykrzykiwał :)


Dzisiaj rano niespodzianie zapukała do mych drzwi
Wcześniej niż oczekiwałem przyszły te cieplejsze dni
Zdjąłem z niej zmoknięte palto, posadziłem vis a vis
Zapachniało, zajaśniało wiosna, ach to ty
Wiosna, wiosna, wiosna, ach to ty

pl.youtube.com/watch?v=PCyhI29A0H8

Boskie Kalosze

Boskie Kalosze

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Na to bym nie wpadła. Bardzo podoba mi się odczyt jasnej. Będę się trzymać tych rudych włosów;)
Ja to bym poszedł na całość: facet ma na nazwisko Jesionek i znajomy,
któremu od roku wisi 1000 zł, spotkawszy go na ulicy - wykrzykuje jego imię.
Bardzo trafiona metafora, bo jesień czyści liście z drzew, a panu Jesionkowi
za chwilę wyczyści kieszenie.

Pozdrawiam.
Katarzyna Bielińska

Katarzyna Bielińska

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Na to bym nie wpadła. Bardzo podoba mi się odczyt jasnej. Będę się trzymać tych rudych włosów;)
Ja to bym poszedł na całość: facet ma na nazwisko Jesionek i znajomy,
któremu od roku wisi 1000 zł, spotkawszy go na ulicy - wykrzykuje jego imię.
Bardzo trafiona metafora, bo jesień czyści liście z drzew, a panu Jesionkowi
za chwilę wyczyści kieszenie.

Pozdrawiam.
:))))))) To dopiero fantazja!!!:)
Boskie Kalosze

Boskie Kalosze

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Fantazja? Samo życie, wystarczy się rozejrzeć ;)


"Jesień, jesień, jak to tak"
Marek Grechuta

Gdy wieczór pełnią twarze ludzi zmienia
i sąsiad zmienia drugiego w jelenia,
pięknym porożem co tłucze o ścianę;
gdy śpią w łóżeczkach znów dzieci kochane -
w małym pokoju cicha panna Mira
wciela się naraz w głośnego wampira,
krzyczy i drapie pazurem w parapet,
aż z niej ucieknie poznany dziś facet.

- O takiej porze biznesmen Tom Jesień,
siedząc po pracy w nowym mercedesie
czuje jak nigdy duszę swoją marną
i nagle zmienia się w hienę cmentarną.
Jakby to mus był, czarny obowiązek -
gwałtownie skręca w kierunku Powązek.


Nikły blask świecy. Łkając, po alejkach
jak dreszcz przebiega postura niewielka,
czasem przystanie i szybko nabiera
skrzydła aniołków do ust nesesera,
zajęczy chwilę i mknie, aby znowu
wyrwać gdzieś piórek kamiennych garść z grobu..


Nad ranem wraca smętny Tomasz Jesień
siedząc zmęczony w białym mercedesie
do wielkiej willi w przepastnym ogrodzie.
Neseser ciągnąc ledwo po podłodze
dopada szafki w ogromnej sypialni,
wyjmuje wsypę czyściutką (wprost z pralni)
by upchać pierzem kamiennym pierzynę.
Wreszcie zasypia - anielską ma minę.
Ann N.N.

Ann N.N.

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




piękne imię - nic dodać nic ując , brawo Ann.
słonecznego popołudnia życzę

Dziekuje Wam bardzo!
:o)

Ciekawa jestem czy Boskie Kalosze wymyslaja te wierszyki na poczekaniu,
czy maja gdzies cale tomisko wraz z indeksem alfabetycznym haseł przewodnich. :o)

Pozdrawiam
Ann N.N.

Ann N.N.

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Tak, o samych Annach mam aż 103 wierszyki, w tym 26 o NiezNajomych :))


Była sobie raz eNeN Anna
na haiku strasznie zachłanna,
więc gdy w noc poślubną
ujrzała rzecz cudną
- To nie jest hhh.... - syknęła ta panna.


Znałam raz kiedyś Boskie Kalosze,
Ach! takie boskie, że proszę...
Wiersze sypały się z nich jak fasolki
W ogródki panny Baśki czy Jolki

Każdy ma treść i sens całkiem z wdziękiem
Chłoną te wiersze panienki z jękiem
Puentę wsadzają za bluzki sobie
I jeden każda pod sercem chowie...

Byłyby całkiem szczęśliwe może
Gdyby nie jeden do zgryzki orzech
Jeden kłopocik cokolwiek stary
Otóż choć Boskie... ciągle bez pary.

:o)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Naram-sin
      lirycznie

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Naram-sin
      Gołębie

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Naram-sin
      Zapomnienie grobem przeszłości

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
    • Naram-sin
      na chwilę przed

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Przypomniał mi się Ebenezer Scrooge, a raczej wizja jego przyszłości przedstawiona podczas spotkania z trzecim duchem. Z tą różnicą, że wiersz na rozdrożu patrzy raczej w tę ciemną opcję. Samobójstwo? 
    • Naram-sin
      Mały romans

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Dużo ciekawych myśli, ale konstrukcja wiersza chaotyczna i nie sądzę, aby ta niedbałość była pozorna lub celowa.  Początek utworu sugeruje tematykę religijno-kulturową, A ponieważ później robi się dość intymnie, więc może chodzi o problem niedopasowania i braku zrozumienia oraz skutecznej komunikacji w związku z kimś o innej wierze, innej obyczajowości, co skutkuje zwątpieniem i rezygnacją.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...