Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Jej wzrok- jak pustynia-oschły,
uśmiech zastygł opadnięty,
usta w bezruchu trwają od wieków.

Boją się jej, jakby zagrożeniem była.
Choć piękna lilia, wolą oset.
Brutalność i siła- to hasło tego świata.

A ona…
krucha jest jak liść jesienią,
serca biciem stawia fundamenty.

„Bezimienna…
Zbyt prawdziwa twoja twarz!
Bezimienna!
W pustych sercach budzisz strach!”*




*-cytat z piosenki Varius Manx 'Bezimienna'

Opublikowano

Bardzo się cieszę, że są zauważalne emocje :) zastanawiałem się, czy gdyby usunąć z ostatniej strofy...
Odepchnięta i niechciana.
Strach oblatuje ich, gdy lilia się zbliża.
...to czy by nie było lepiej, bo właściwie w pewnym sensie to wynika z drógiej strofy :))
Dziękuje ci za wizytę i Serdecznie pozdrawiam... :)

Opublikowano

klimat owszem, ale kicz wyszedł, szkoda mi to pisać, bo czytałem dużo twoich fajnych rzeczy. Tutaj wszystko wygląda jakbyś słuchał manxu cały dzień i ktoś kazał Ci pisać w ten deseń, no ale pewnie, że wszyscy wolą kadzić ;P (żeby nie było nikogo nie oskarżam) ale właśnie dlatego, że lubię twoją poezję muszę Ci powiedzieć: Niestety.

z drugiej strony to przecież subiektywny odbór jakby nie było.

zdaje mi się, że wiersz jest patetyczny zbytnio i dobór słów kuleje

zdrówko
Jimmy

Opublikowano

hehe nie no tylko trzy razy słuchałem pod rząd ;p :)) i jakos mnie po tym naszło na interpretacje tej piosenki :)) hm.. niestety patetyczność nie była moim zamiarem, ale rzeczywiście teraz mi uświadomiłeś, że rzeczywiście troszke patosu tu sie wlało :)
jeszcze nad nim pomyśle i postaram się go jutro w autobusie odpatosować ;p hihi
Serdecznie pozdrawiam... :))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Azraell Wiersz mroczny jak Twój nick, Azraelu. A przecież dzień dziś jasny, aż się prosi o trochę ulgi. Musiałeś naprawdę zaciągnąć słońce do piwnicy, żeby napisać coś tak ciężkiego? Choć… przyznam, wyszło przejmująco.
    • @Stukacz Zastanawiam się, czy nie warto byłoby rozbić to na kilka zdań, bo przy tak długiej frazie wiersz trochę traci oddech - choć klimat pozostaje mocny.
    • @kano Wiersz jest bardzo liryczny, miękki w brzmieniu, pełen tęsknoty - wszystko w nim płynie spokojnym rytmem. Zastanowiło mnie tylko jedno słowo: „szwędzą”. Wiem, że jest poprawne, ale ma dla mnie odrobinę potoczny, szorstki odcień i przez to wybija się z całej delikatnej tonacji wiersza. Może to tylko mój odbiór, dlatego zapytam - czy użyłeś tego świadomie, jako kontrast? Pytam z ciekawości, bo reszta jest tak subtelna, że to jedno słowo od razu zwróciło moją uwagę. Bo jeśli ma być koniecznie do rymu, to znalazłam jeszcze słowa błądzą  snują   krążą  migoczą przemykają
    • Kto powstrzyma ten czas Zatrzymaj, niech wszystko się cofnie Pragnę na nowo doświadczyć tej miłości Byłem z tobą w świecie pełnym miłości Nie zdążyłem poczuć siły miłości Kilka lat, jedna chwila i już cię nie ma Różowa gwiazda, nie my byliśmy dla siebie najcenniejsi Tańczyliśmy w życiu w zgodzie z naszym rytmem, rytmem miłości Zatrzymaj, wszystko już się zdarzyło, nieoczekiwany koniec Fotografie, pamiątki oraz wspomnienia pozostały Idźmy naprzód, ponieważ życie nie zatrzymuje się Zamknął się pewien etap życia, w sercu i pamięci nadal trwa Te dni i noce, radość w sercu, życie było cudowne Dziś serce ma kolor wyblakły, żyję wspomnieniami                                                                                                                                 Lovej. 2025-11-18                  Inspiracje . Czas wspomnień
    • @huzarc   dzięki bardzo. napadło mnie !!!         @viola arvensis   Wiolu.   wrażliwość i przestrach wpędzają człowieka w stany emocjonalne z których nieszczęśnik zdaje sobie sprawę ale nie może ich powstrzymać.   wtedy wybuchają wierszem.   ten nieszczęśnik to ja.   a ten kwiat......   już jestem spokojny.   pięknie dziękuję:)             @KOBIETA   Dominiko.   nie płacz :)                
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...