Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Będzie teraz

jesienna
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

jesienna

jesienna

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

I nie będzie końca
Podobnie jak nie było określonego początku
Wszystko rozpłynie się w zachłanności mijania

Rozmyją się po niewidzialnej drodze widziane twarze
ślady na piasku
listy palcem na wodzie pisane

Nie będzie zapadnięcia światła
Podobnie jak nie było jego świadomego nastania

Rozpierzchną się myśli na niewidzialnej drodze rozbiegane
Postrzeganie
jak krótkie
rozmyte
ujęcie rzeczywistości

jesienna

jesienna

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

...natomiast określenie ,że "zachłanność mijania jest be", jest najbardziej poetyckim, jakim w dniu dzisiejszym mnie osobiście udało się delektować.Poczułam przy okazji tego zjawiska, jak niepodzielność oceny najwyższego trybunału, decyduje o zwykłości.
Z wielkim zainteresowaniem zajrzę do słów w jakie Ty, drogi Marcinie, "ubierasz czas".
Dziękując za zachętę do dalszej "obecności", pozdrawiam niemniej serdecznie. jC

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tova_Brink

Tova_Brink

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


oho!
zaczyna się

ale do wiersza:

trochę prozy:
I nie będzie końca
Podobnie jak nie było określonego początku

ogólników ładniebrzmiących:
Wszystko rozpłynie się w zachłanności mijania

spora abstrakcja(na niewidzialnej drodze rozmywają się widziane twarze - powtarzam dla lepszego obrazu):
Rozmyją się po niewidzialnej drodze widziane twarze
[albo najpierw rozmyła się niewidzialna droga, a potem twarze]
ślady na piasku
listy palcem na wodzie pisane

znów proza:
Nie będzie zapadnięcia światła
Podobnie jak nie było jego świadomego nastania

wers ponad mnie:
Rozpierzchną się myśli na niewidzialnej drodze rozbiegane Postrzeganie
jak krótkie
rozmyte
ujęcie rzeczywistości

myślę, że powody, dla których nie podoba mi się ten wiersz, przedstawiłam wyraźnie
dziękuję, dobranoc pokojowo

:-]
Marcin Gałkowski

Marcin Gałkowski

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



wiesz co, jesteś śmieszna w tej chwili. no forum wyrażam swoją opinię, chyba mam do tego prawo. na co dzień mówisz wierszem? współczuję. do tej pory myślałem, że tu się ocenia raczej wiersz, nie komentarze. widzę, że masz inny pogląd. powtórzę się: współczuję.
ale dzięki, rozbawiłaś mnie szczerze tego smętnego wieczora. chcesz odpowiedzi poezyją, dlaczego jest 'be'? mógłbym, owszem, ale w bitnikowskim stylu i boję się, że dostałbym potem bana. widząc twoje podejście chyba jednak przeszłą mi ta ciekawość.
ależ zajrzyj, proszę bardzo, w księgarniach też możesz poszukać...
pozdrawiam również
Espena_Sway

Espena_Sway

Opublikowano
Opublikowano

witaj :)

debiucik, jak debiucik średnio udany. poponuję
dziaŁ P, bo tekst niższych lotów, wymaga
dość sporego dopracowania.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



tyle wyratowaŁam, jak narazie
to nie jest na ten dziaŁ.

pozdrawiam Espena :)
Jerzy Rybak

Jerzy Rybak

Opublikowano
Opublikowano

Wierszyk jak z bajki Karola Wojtyły:
uroczo brzmi w ustach dobrego aktora,
z fortepiankiem w tle, ale poezja to to nie jest,
natomiast boli mnie, że IQ komentatorów wynosi średnio
15, 5; naprawdę nie mogę się z tym pogodzić.

PS Panie Marcinie Gałkowski, nie godzi się
chwalić tomikiem wydanym za własne pieniądze
w paskudnej oprawie graficznej.

H.Lecter

H.Lecter

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Jeżeli chodzi o mnie, to mnie przeceniasz - mam IQ znacznie niższe ale jest jeszcze ( na szczęście ) Batman intelektu - Jerzy Rybak i średnia idzie w górę...
Czy to nie ty oburzałaś się pod swoim tekstem, na śmieciowe dla autora wątki poboczne...?
Marcin Gałkowski

Marcin Gałkowski

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



nie ty mnie będziesz oceniał(a). pochwal się swoim. ciekawi mnie, które wydawnictwo wydaje debiuty z własnej kasy. a, oczywiście, Biuro Literackie (go to hell!), zapomniałem.
co do średniego IQ komentujących: przed twoim wybrykiem było jakieś 120 jak myślę, wyciągnij wnioski sam(a)
pozdrawiam ubawiony serdecznie
Jerzy Rybak

Jerzy Rybak

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



zastanawiam się, skąd takie wnioski,
skoro większości komentujących
nie znasz osobiście.

a niech tam, mogę mieć i 3
w końcu to moja ulubiona cyfra :P

pozdrawiam :)
Nie muszę nikogo znać osobiście,
żeby ocenić poziom jego wypowiedzi.
Espena_Sway

Espena_Sway

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



zastanawiam się, skąd takie wnioski,
skoro większości komentujących
nie znasz osobiście.

a niech tam, mogę mieć i 3
w końcu to moja ulubiona cyfra :P

pozdrawiam :)
Nie muszę nikogo znać osobiście,
żeby ocenić poziom jego wypowiedzi.

a jednak lepiej znać. niektórzy wolą
wypowiadać się na piśmie a inni
w sposób mówiony.
jesienna

jesienna

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

..."przy fontannie zmoczywszy łeb, przecudowny stworzyłam wiersz"...
tak mi się przynajmniej wydawało.
Wnioskując z wypowiedzi szanownych czytelników,
twór słowny moich myśli,to przeciętność...
Ba! Zgoła, nieudolność.
Cóż :(
Postanowiłam jednak, nie wycofywać z kart mojej twórczości, raz powstałego tekstu.
Raz zaistniałego na forum "serwisu poetyckiego inerklasa"
i na nim wzbudzającego tak wiele
(w końcowej fazie)
nie związaniej z nim samym - polemiki,
również nie wycofam.
Dziękując za krytykę, której zawsze jestem chłonna
(szczególnie Tobie :Espena Sway, Tova Brink- uśmiech w Waszą stronę),
swoją jedynie "tutaj egzystencję", bez wyględu na stopień IQ,
(a może właśnie z tego powodu), na jakiś czas uśpię.
Dziękuję wam.
jC

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wiechu J. K.
      Jesienią…

      Przez Wiechu J. K. · Opublikowano

      @Kamil Olszówka Chwała i cześć należy im się na wieki. Pozdrawiam.
    • Wiechu J. K.
      Bezruch

      Przez Wiechu J. K. · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Arsis «fantastyczna wizja stworzona przez nadwrażliwą wyobraźnię» źródło SJP Zawieszenie pomiędzy nieważkością a nicością. Narracja i akcja jak w niemym filmie, przyciąga pomimo braku dźwięku i głosów.  Pozdrawiam
    • Kamil Olszówka
      Jesienią…

      Przez Kamil Olszówka · Opublikowano

      Ponura polska jesień, Przywołuje na myśl historii karty smutne, Nierzadko także wspomnienia bolesne, Czasem w gorzki szloch przyobleczone,   Jesiennych ulewnych deszczy strugi, Obmywają wielkich bohaterów kamienne nagrobki, Spływając swymi maleńkimi kropelkami, Wzdłuż liter na inskrypcjach wyżłobionych,   Drzewa tak zadumane i smutne, Z soczystych liści ogołocone, Na jesiennego szarego nieba tle, Ponurym są często obrazem…   Jesienny wiatr nuci dawne pieśni, O wielkich powstaniach utopionych we krwi, O szlachetnych zrywach niepodległościowych, Które zaborcy bez litości tłumili,   Tam gdzie echo dawnych bitew wciąż brzmi, Mgła spowija pola i mogiły, A opadające liście niczym matek łzy, Za poległych swe modlitwy szepcą w ciszy,   Gdy przed pomnikiem partyzantów płonie znicz, A wokół tyle opadłych żółtych liści, Do refleksji nad losem Ojczyzny, W jesiennej szarudze ma dusza się budzi,   Gdy zimny wiatr gwałtownie powieje, A zamigocą trwożnie zniczy płomienie, O tragicznych kartach kampanii wrześniowej, Często myślę ze smutkiem,   Szczególnie o tamtych pierwszych jej dniach, Gdy w cieniu ostrzałów i bombardowań Tylu ludziom zawalił się świat, Pielęgnowane latami marzenia grzebiąc w gruzach…   Gdy z wolna zarysowywał się świt I zawyły nagle alarmowe syreny, A tysiące niewinnych bezbronnych dzieci, Wyrywały ze snu odgłosy eksplozji,   Porzucając niedokończone swe sny, Nim zamglone rozwarły się powieki, Zmuszone do panicznej ucieczki, Wpadały w koszmar dni codziennych…   Uciekając przed okrutną wojną, Z panicznego strachu przerażone drżąc, Dziecięcą twarzyczką załzawioną, Błagały cicho o bezpieczny kąt…   Pomiędzy gruzami zburzonych kamienic Strużki zaschniętej krwi, Majaczące w oddali na polach rozległych Dogasające płonące czołgi,   Były odtąd ich codziennymi obrazami, Strasznymi i tak bardzo różnymi, Od tych przechowanych pod powiekami Z radosnego dzieciństwa chwil beztroskich…   Samemu tak stojąc zatopiony w smutku, Na spowitym jesienną mgłą cmentarzu, Od pożółkłego zdjęcia w starym modlitewniku, Nie odrywając swych oczu,   Za wszystkich ofiarnie broniących Polski, Na polach tamtych bitew pamiętnych, Ofiarowujących Ojczyźnie niezliczone swe trudy, Na tylu szlakach partyzanckich,   Za każdego młodego żołnierza, Który choć śmierci się lękał, A mężnie wytrwał w okopach, Nim niemiecka kula przecięła nić życia,   Za wszystkie bohaterskie sanitariuszki, Omdlewających ze zmęczenia lekarzy, Zasypane pod gruzami maleńkie dzieci, Matki wypłakujące swe oczy,   Wyszeptuję ciche swe modlitwy, O spokój ich wszystkich duszy, By zimny wiatr jesienny, Zaniósł je bezzwłocznie przed Tron Boży,   By każdego z ofiarnie poległych, W obronie swej ukochanej Ojczyzny, Bóg miłosierny w Niebiosach nagrodził, Obdarowując każdego z nich życiem wiecznym…   A ja wciąż zadumany, Powracając z wolna do codzienności, Oddalę się cicho przez nikogo niezauważony, Szepcząc ciągle słowa mych modlitw…  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • tie-break
      Ciało to nie wszystko

      Przez tie-break · Opublikowano

      @andrew Czy rzeczywiście świat współczesny tak nas odczłowieczył? Czy liczy się tylko pogoń za wciąż rosnącą presja społeczną w każdej dziedzinie? A gdzie przestrzeń, by być sobą?
    • Arsis
      Artemis plus jeden

      Przez Arsis · Opublikowano

      @Tectosmith całkiem. jakbym czytał któreś z opowiadań Konrada Fiałkowskiego z tomu "Kosmodrom".

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...