Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Dla Alicji

jak to dobrze
że w internetowym świecie
i gdzieś w zakamarkach Gdyni
jest taka romantyczna dusza

co by nie napisała
i choćby ją ganili
z wiersza jej wychodzi
wielka prawda ludzka
że miłość i uczucie
najważniejsze dobro
cenne w każdej chwili

Alicjo!
Jakże Cię nie kochać?
M.

Opublikowano

odeszły zmysły zasnęła noc
budzą się szepty minionych chwil
nikt nie wie czemu za brzdącem brzdąc
wyłazi z kąta by zostać tym

czym został ongiś leśmiana wiersz
o dwóch ludzieńkach co świat im znikł
zanim zagrali dla siebie pieśń
dobranoc alu wciąż warto śnić

;-)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


czy słyszałam dobranoc, czy zmyśliło coś sobie
jakieś echo żałobne, którą drogą mam pobiec?

tak niepokój się z liściem spadającym zszeleścił,
nie zdążyłam się przyjrzeć ni tonacji ni treści

ach, cóż plotę cmentarna utuliła mnie płyta
ani łzy jednej otrzeć, martwe usta, jak spytać

więc przyszedłeś daremno? nieszczęśliwa, niezdarna
przywitałam cię drętwo, kilka dni jak umarłam

bez jednego spojrzenia nie wiem jak, jednak ścierpię
nawet prochem nie byłam, ale chciałam być wierszem

dobranoc :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Alu, to bardzo piekna, romantyczna kołysanka, ciepła i tęskna, odczuwa sie ten brak milego slowa od drugiej osoby
cmokasy wielkie Aliss! czarodziejko!
Stasieńko, wynagradzasz mi ewentualne braki.
Gwiazdki dla Ciebie, bo u mnie noc :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


każdym wersem w poezję mierzysz lekko i zwiewnie
niczym arya w krainę cieni durzy, ja ślepnę

od nadmiaru płomyków w twoim piórze ukrytych.
cicho, cicho cmentarne, sny zaklęte w dziewicy,

wszystkie płoną nieszczęściem, wszystkie bolą rozstaniem,
ani łzy jednej otrzeć, ani wierszem śnić ranek.

cóż daremno, cóż prochem, tak mi zdobisz rozdroża,
że już nic, tylko wiersze - sen się w słowach pogrąża.



Dziękuję Alu za piękny wiersz:)
Dobranoc.
am.
Opublikowano

widzisz starczy słów kilka literami zdobnymi,
żeby wskrzesić na pamięć, ponależeć do żywych

wszak najczystsza wśród białych, niewinniejszej nie było
pokutuje za życia posądzona o miłość

pokutuje po śmierci, lecz pod nocy całunem
czasem dotknąć jej można, niczym zjawy dwupiórej





Dzień dobry Am, zostawiam Ci uśmiech, jesteś tego warty :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...