Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wie że nie może skoczyć
w otwarte ramiona bez żalu
dać się ponieść

spróbuje i przytuli
pamiątkę po nim
i nie da poznać

radość rozpiera
całą sobą nie wnika
dlaczego

wino źle wpływa
topi sumienie
z dnia na dzień

samym myśleniem że umarł
go nie unicestwi

Opublikowano

Przerzutnie dają do myślenia (vide 1 wers - mnie automatycznie skok w dół się nasunął, co daje ciekawe znaczenie w połączeniu z wersem drugim, a to znowu rzutuje na całość i dość specyficznie łączy się z puentą ), sam wiersz "poszarpany" i to dobrze mu robi. Jeżeli dobrze pojąłem treść, wiersz dotyka jakiegoś bolesnego uczucia między niewinnością a grzechem (ups, "pidżama" mi się zacytowała niechcąco ;). Jest tutaj jakieś wykorzystywane uczucie i mam tylko nadzieję, że dobrze się wczytuje.
Na plus.
Pozdrawiam.

Opublikowano

wie że nie może skoczyć
w otwarte ramiona
bez żalu się ponieść

spróbuje i przytuli pamiątki
po nim nie da poznać
że radość ją rozpiera

nie wnika dlaczego wino
źle wpływa na sumienie
z dnia na dzień topi

myśl o zgonie go nie unicestwi

Ewo, tak to zobaczyłem. Przepraszam. Gratuluję. Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


wszystko fajnie, tylko ten zgon to
mi się z aktem kojarzy; jaki by nie był:))))
Miło, że byłeś; Twoje spojrzenie, choć
troszkę inne nie zmienilo znaczeń:))
Dziękuję bardzo i pozdrawiam serde. EK

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • dziękuję :)
    • oo coś dla mnie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Zaskakujące zakończenie.
    • Co tak stuka w szybę, co to za gruchanie? O, ptaszysko parapet zaraz wysmaruje. Pokaż, co masz w dziobie, listonoszu zbłąkany. To koperta A4, pewnie z banku dobre wieści.   Po paluszki i browara sięgam w zakamarki. Do lektury – wlepiam oczy zachęcony. „Mój najdroższy, pozdrowienia ślę z Sopotu Siadłam dziś nad kartką, by napisać   Bo poczułam potrzebę zdradzić Ci Co często umyka w zamieszaniu, Między prostymi rozmowami. Chcę, żebyś wiedział to czarno na białym.   Po prostu dziękuję za każdy poranek, Kiedy budziłam się sama, zapłakana, Za każdy wieczór, gdy zasypiałam Na Twojej poduszce, czując się   Najbardziej opuszczoną na świecie. Twoja nieobecność to mój stały punkt – mój dom. Pamiętam nie tylko te wielkie, wspólne chwile: Ślub, nasze podróże, pierwsze kroki dziecka.   Pamiętam bardziej te malutkie, codzienne rzeczy: To jak parzysz kawę w brudnej filiżance, Tę niecierpliwość, gdy jestem nieznośna, Tę siłę, gdy moja własna słabnie.   Przypominam sobie nasze wzloty i upadki. Z Tobą czułam, że nie mogę być w pełni sobą: Silna i słaba, poważna i całkiem szalona. Dałeś mi przestrzeń – zbyt małą na życie.   Byłeś moim najlepszym przyjacielem, Największą miłością i szczęściem. Po prostu chciałam, żebyś wiedział i pamiętał. To zawsze Ty byłeś moim wyborem.   Twoja żona. PS w drugiej, zalakowanej kopercie Tam skrywa się pozew, mój kochaniutki.”  
    • @Berenika97 wojna a właściwie jej skutki cierpienia niewinnych ludzi w imię ....... walki o pokój - sarkazm ale to dziś słychać wydawało się że wraz z komuną skończyła się walka o pokój, a jednak pozdrawiam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...