Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

na kolanach


Rekomendowane odpowiedzi

sobota wieczór
trzecie piętro okna na ulicę dzieci śpią tylko
głośna muzyka z pubu naprzeciwko
zakłóca odbiór tv z minuty na minutę
pilot ma więcej pracy a ja się cieszę
- to jeden z tych które muszę obejrzeć
druga połowa rzuca kurwami
ja wolę zarzucić Indios Bravos i piwo
na moje
taka już jestem
i pies i suka

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

sobota wieczór
trzecie piętro okna na ulicę dzieci śpią tylko
głośna muzyka z pubu na przeciwko
zakłóca odbiór tv z minuty na minutę
pilot ma więcej pracy a ja się cieszę
- to jeden z tych które muszę obejrzeć
druga połowa rzuca kurwami
ja wolę zarzucić Indios Bravos i piwo - ad1
na moje
taka już jestem
suka - ad2

ad.1 - pretensjonalne wg mnie
ad2 -takie zakończenie byłoby w sam raz

Tyle, a teraz idę sobie na spokojnie poczytać o rewolucji kulturalnej :)))

Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Rafale, tytuł "grzecznie donosi", że utwór został napisany na kolanie, spontanicznie, o pewnej godzinie wczorajszego wieczoru - na żywo - i tyle może mieć wspólnego z cerekwicką. Bo z treścią nie ma wiele wspólnego (chociaż, gdyby dobrze się wczytać... ;) Jeżeli widzisz inne podobieństwo do w/w, zamieniam się w słuch.
Słońca!
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Hmmmm, Michale ad. 1: a co mogłabym innego zarzucić w tej wyżej przedstawionej (nota bene AUTENTYCZNEJ) sytuacji? Chyba nic ponad prawdę, a na to miałam autentyczną ochotę. I tak na moje wyszło! :))
ad 2. niby takie zakończenie mogłoby dobrze zagrać, ale wobec powyższego jestem, jak pies ogrodnika. ;)
Sorry, ale utwór jest autentycznym, zapiskiem z przeżyć rzekomej ...dziestolatki. ;) Wena mnie odeszła, a rzeczywistość czasami jest tak pojebanie piękna.

Słońca!
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



nie znajduję tej głębi, która zmusza do refleksji.
A "na przeciwko" lepiej wygląda razem;)
pozdrawiam

Sorry za błąd (jakoś się wkradł), już poprawiłam, dziękuję. :)
Piszesz, że nie znajdujesz głębi zmuszającej do refleksji, no cóż, nia każdy utwór trafia do wszystkich czytelników, ale codzienne życie trafia do nas aż nadto...
Z serdecznym pozdrowieniem.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Do diabła, nie wiedzieć czemu musiałem przeczytać Twoje odpowiedzi na komentarze Teraz już zero zabawy z interpretacji tytułu :( Na szczęście pozostaje jeszcze tekst, a w zasadzie aż tekst :)

Niewątpliwie opisowi /między innymi/ ulega sytuacja mająca miejsce w życiu podmiotu lirycznego w sobotni wieczór Z drugiego wersu odbiorca dowiedzieć się może, iż peel mieszka w bloku, na trzecim piętrze, jest także rodzicem Podmiot liryczny ogląda telewizję, jednakże jest ona zagłuszana odgłosami pobliskiego pubu Peel jednak się nie poddaje i silnie trwa przed telewizorem Wzmianka o 'połowie' może sugerować, że podmiot liryczny ogląda mecz, tudzież 'druga połowa', czyli jego partner jest z bliżej nieokreślonego powodu zdenerwowany

Najbardziej frapuje mnie pointa Można jednak wnioskować, że peel prowadzi raczej spokojne życie Ma męża, dzieci, zwierzęta i najzwyczajniej w świecie spędza wolny czas przed telewizorem chłodząc organizm sokiem chmielowym

Mnie raczej przekonuje Byłbym skłonny zostawić plusa Bynajmniej tekst nie jest słaby, ale myślę, że stać Cię na więcej /aż poczytam sobie Twoje poprzednie dokonania/ Jakkolwiek dość przyzwoity warsztat, a i tematyka nie woła o pomstę do hmmm nieba, czy też piekła /wedle uznania :P/

Pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • A wołanie tłumu, gdy trwogi miały swój ton, Ja-przezroczysta, próżna, jak papierowy tron, co wiatr niesie w dal. Miała, straciła, w płaczu nadziei obłed, Bluźni ciernie, róży płatki obłędne, krwią zraniona w duszy.   Urodziwa, lecząca woda, w jej lustrze odbicie czyste, Głosem spłoszyła, na wierzbie z głową wciąż wpatrzoną. Żywicą krwawi, lecz pnie się ku niebu, kwitnie w ciszy, Choć gwiazd nie dotknie, wciąż wyżej rośnie, ponad czas, ponad świat.   Korzenie nieszczęścia, płytkie, lecz silne jak kłącza tej wierzy, Wśród wierzby rozwiewają smutek, jak jej łzy, jak jej śpiew, na szkle rysa Wciąż się pnie, choć łamie ją wiatr, choć z serca wycieka żywica, Nie dotknie gwiazd, lecz w swym wzroście nie ustanie, płacząca ta wierzba.     A cry of the crowd, when dread took its tone, I-transparent, hollow, like a paper throne, Carried by winds to the faraway vale. She had it, she lost it, in hope’s wailing spell, Cursing the thorns, the rose’s bewitched veil, Bloodied in soul, in her anguish frail.   Graceful, healing water, her mirror’s clear gleam, Her voice once startled, on the willow’s dream. Bleeding with resin, yet climbing the skies, Blooming in silence, though stars she won’t prize, She reaches still higher, beyond worlds, beyond time.   Roots of misfortune, shallow yet strong, Entwined like the willow’s mournful song. Her sorrow’s dispersed, as her tears softly chime, A crack in the glass, a fracture in rhyme. Though broken by winds, her heart leaks resin, Yet the weeping willow will rise, ever driven.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      W każdym razie, w wierszach ty To zawsze podmiot liryczny.pzdr  
    • Jestem taki opiekuńczy i zrozumieć wszystkich mogę cierpliwości mam tak wiele wskażę innym prostą drogę jestem miły i uczynny kocham dzieci i zwierzęta nie brak mi inteligencji kto mnie spotka zapamięta jestem piękny ponad miarę włosy lśnią na mojej głowie zęby białe jak perełki ciała piękna nie wypowiem i tak dziwię się tym ludziom każdy gardzi poniewiera że nie lubią mnie a przecież jestem skromny jak cholera  
    • Dlaczego serce moje Do Ciebie śpiewa Bez wzajemności   Dlaczego szarpie Twej bliskości brak Tak długi już czas   Dlaczego lustrzanie Nie dzieje się nic Na drugim końcu nici   Dlaczego kielich miłości Solą łez smakuje Tęsknoty niespełnionej   Dlaczego nadzieja  Umrzeć nie chce W obliczu codzienności   Co tak naprawdę  Przędzie między nami los Pod osłoną rzeczywistości
    • @Kamil Polowczyk, moja krytyka wiersza "Do Narodu" za zbyt egzaltowany styl wynika z tego, że jest to najwyraźniej odezwa. W wypadku twojego wiersza "Walka", który, na moje oko, mówi o twoich przeżyciach duchowych, mój stosunek do egzaltowanego stylu jest już inny.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...