Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

pani tak się dziwi
aż po wytrzeszcz oczu
i boi się czegoś
choć opancerzona
ale z drugiej strony
nie powiem - odważna
cała na talerzu
zimna w galarecie własnej
wyniosłości
szklanym okiem wodzi
cała się nadyma
czy pani coś piła

- owszem
mam dziedziczny powód


pani rżnie tu kogoś

- pan na moim miejscu
też by rżnął
ja nie mam wyboru
jestem ryba-piła

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ryba ma na ogół łuski - i wygląda jak w kolczudze - w pancerzu;
opierzona ryba? może oparzona, wrzątkiem...
:) J.S
może być "oparzona" w znaczeniu, że ma już kogoś
i tworzy z tym kiś parę:) a.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ryba ma na ogół łuski - i wygląda jak w kolczudze - w pancerzu;
opierzona ryba? może oparzona, wrzątkiem...
:) J.S
może być "oparzona" w znaczeniu, że ma już kogoś
i tworzy z tym kiś parę:) a.

:)
dobre!
:) J.S
Opublikowano

to jak przepis na femme fatale
która dokonuje samozagłady :)
Nietypowe, podoba mi się... ale brakuje mi tu czegoś. Chyba walki.
Zbyt łatwo z tą rybą piłą poszło. Za mało krwi ;)
Takie kobiety nie przyznają się bez porządnej bitwy do niczego.
Przynajmniej zanim nie uścielą trupa po drodze. Wtedy tak,
bo można odejść w chale - jakiejkolwiek, ale jednak.
Pozdrawiam.

Opublikowano

Tekst jest przedni /musiałem to napisać na początku/ :) Wiersz przybiera formę dialogu Trudno powiedzieć kim dokładnie podmiot liryczny jest, bo ani sam o sobie nie mówi, a nie także jego rozmówczyni

W każdym razie peel opisuje zachowanie osoby czy raczej powiedzieć winienem nieco zachowawczo - istoty, z którą prowadzi konwersację /co ma miejsce w strofie pierwszej/ Otóż jest ona na pewien sposób patetyczna, podniosła, ale i wystraszona, choć przepełniona odwagą i dumą Pod koniec tejże zwrotki pada pytanie odnośnie opcjonalnego urozmaicenia organizmu napojem zapewne alkoholowym Jak się okazuje - rozmówczyni dokonywała konsumpcji Podmiot liryczny nie jest w stanie do końca uwierzyć w jej słowa Odbiorca do momentu pointy niekoniecznie musi wiedzieć kim owa istota jest w rzeczywistości W końcu prawda wychodzi na jaw Peela można posądzić o samotność albo jakiegoś rodzaju wariactwo, a może sam się upił, tudzież naćpał, co w rezultacie sprowadziło go do rozmowy z rybą, ale jaką rybą ! Otóż rybą - piłą, groźnie wyglądającą ;)

Wszystko układa się w dość logiczną całość Prawdopodobnie odbieram zbyt dosłownie, pewnie nie widzę drugiego dna Być może chodziło o to, że Ci, którzy sami mieczem władają /czyli ryba - piła/, odeń giną

Jakkolwiek mnie przekonuje ten utwór Utrzymany w dość pogodnej tonacji, napisany żartobliwym stylem, dobry warsztat Szkoda tylko, że nie mogę udokumentować w trochę inny sposób tego plusa, którego zostawiam jedynie na papierze Myślę jednak, że inni, z odpowiednimi atrybutami wyręczą mnie :)

Pozdrawiam

Opublikowano

Pierwsza część wiersza dość dosadnie napisana, czytanie sprawiło mi pewną radochę, ale ciekawie zrobiło się w drugiej części:

"- owszem
mam dziedziczny powód" - to nie jest odpowiedź na zadane pytanie, rozmówca nie zapytał o powody, lecz o sam fakt picia (tak na marginesie - szukanie powodu to stary numer). I w tym momencie otwiera się furtka dla dalszej części dialogu.

W sumie OK.

Opublikowano

Mr.Suicide.;
ryba to ryba, śliska ale z ogonem; ten ogon to argument - taki w te i we wte...
:) J.S

kalina kowalska;
raczej test atestów;
poza atestem ryba nadal rybą, z ikrą, choć psuje się jak wszystkie - od głowy;
ten Twój minus to mój plus;
J>S

e-m-e-m;
mnie też - dowód na zdrowie i normalność;
:) J.S

marianna i ja;
DZIĘKUJĘ!
:) J.S

Fanaberka.;
kobieta zawsze rozgryzie kobietę - odpowiedzi "obok" to stary numer od Adama i Ewy; natura jest niezmienna - to zawsze monolog;
:) J.S

pchła szachrajka;
piła ma problem z zębami; jak nie ugryzie to nie wie - kim jest; różne są sposoby na potwierdzenie tożsamości;
:) J.S

Michale K.;
Twoja wielkoduszność podtrzymuje mój optymizm;
dziękuję! :) J.S

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...