Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wszystko się stanie wczoraj
nocny cytat z Leśmiana
powietrze dnia
wysokie i czyste
to nie bóg stworzył przeszłość
ściętych drzew cień
jego jest chwila kształt doskonały
jak kula miasta
tocząca się ulicami deszczu
w północy
czerwcowy czarny performance

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



"kula miasta"to znów coś, czym lubisz zaintrygować......wadzi mi natomiast "dzienności" ,"drzew cień" i "traw"....pozwól więc, jak dla mnie....
...dnia powietrze
...ściętego cienia
...północ
....aha, i dzięki za taką północ...pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



"kula miasta"to znów coś, czym lubisz zaintrygować......wadzi mi natomiast "dzienności" ,"drzew cień" i "traw"....pozwól więc, jak dla mnie....
...dnia powietrze
...ściętego cienia
...północ
....aha, i dzięki za taką północ...pozdrawiam

Dzienności poprawiam (rzeczywiście dziwaczne), reszta pod rozwagę. Przy podziękowaniach za północ, nie wiem czy cieszyć się, czy martwić (dużo tych wielokropków). Dzięki za wizytę.Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Skąd ni stąd ni zowąd taki wniosek? Natomiast tytuł i nastój bardziej kojarzy się z filmem "Lewy czerwcowy" niż Leśmianem. Pozdrawiam

Ni stąd ni zowąd - to właściwe i dobre pochodzenie wniosku. Leśmian jest w wierszu tylko gościem, filmu na szczęście nie widziałem.Za twoje skojarzenia nie odpowiadam.Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Skąd ni stąd ni zowąd taki wniosek? Natomiast tytuł i nastój bardziej kojarzy się z filmem "Lewy czerwcowy" niż Leśmianem. Pozdrawiam

Ni stąd ni zowąd - to właściwe i dobre pochodzenie wniosku. Leśmian jest w wierszu tylko gościem, filmu na szczęście nie widziałem.Za twoje skojarzenia nie odpowiadam.Pozdrawiam.
To może jeszcze jedno skojarzenie, tytuł książki Strugackiego:
"Poniedziałek zaczyna się w sobotę". Lepsze niż "wczoraj wszystko się stanie".
Pozdrawiam
Opublikowano

przpomniał mi się Norwid: "Nie Bóg stworzył przeszłość
lecz ów co prawa rwie
......................................."

i czemu nie zapisać naturalniej:

".....................................
jak kula miasta
tocząca się ulicami deszczu
..................................."


??
J.S

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


maniera inwersji raczej przeszkadza, niż pomaga wierszowi (moim zdaniem) - budowanie 'poetyckości" głównie w oparciu o szyk przestawny (plus podniosłe zaklęcia: "jego jest chwila") przypomina Leśmiana, ale skoro ON jest tu tylko gościem, to wiersz nie musi być niewolnikiem tamtej poetyki.
Proponowałbym w ramach eksperymentu zapisać wszystko "po ludzku" (stylistycznie) - koncept z uwspółcześnieniem czasu przeszłego jest na tyle nośny, że wystarczy za wszystkie inne kombinacje "okołopoetyckie".
Moim zdaniem ;)
pzdr. b
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ni stąd ni zowąd - to właściwe i dobre pochodzenie wniosku. Leśmian jest w wierszu tylko gościem, filmu na szczęście nie widziałem.Za twoje skojarzenia nie odpowiadam.Pozdrawiam.
To może jeszcze jedno skojarzenie, tytuł książki Strugackiego:
"Poniedziałek zaczyna się w sobotę". Lepsze niż "wczoraj wszystko się stanie".
Pozdrawiam

Tu mnie przekonałeś,rzeczywiście lepsze (ale już zajęte).Dzięki.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


maniera inwersji raczej przeszkadza, niż pomaga wierszowi (moim zdaniem) - budowanie 'poetyckości" głównie w oparciu o szyk przestawny (plus podniosłe zaklęcia: "jego jest chwila") przypomina Leśmiana, ale skoro ON jest tu tylko gościem, to wiersz nie musi być niewolnikiem tamtej poetyki.
Proponowałbym w ramach eksperymentu zapisać wszystko "po ludzku" (stylistycznie) - koncept z uwspółcześnieniem czasu przeszłego jest na tyle nośny, że wystarczy za wszystkie inne kombinacje "okołopoetyckie".
Moim zdaniem ;)
pzdr. b

Rzeczywiście, mam skłonność do wpadania czasem, w pewną "nieludzką" manieryczność stylu.Zimna woda na głowę zazwyczaj pomaga.Dziękuję zatem i spróbuję coś pomajstrować.Pozdrawiam serdecznie.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ładne ale J.S uświadomił mnie powyżej, że wpadł już na to wcześniej Norwid.Trzeba będzie się podzielić zasługami...Dzięki za spojrzenie w tekst. Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Skąd ni stąd ni zowąd taki wniosek? Natomiast tytuł i nastój bardziej kojarzy się z filmem "Lewy czerwcowy" niż Leśmianem. Pozdrawiam

to nie bóg stworzył przeszłość

ściętych drzew cień
jego jest chwila kształt doskonały

skąd!? jak dla mnie to najgenialniejszy fragment, Bóg władca wszystkiego jest jednak ogranicozny czasem: a więc czymś co teoretycnzie go nie dotyczy. Stworzył przeszłości, bo tworzył wkażdej chwili coś nowego, a dopiero nic czasu spięła to i paradokslanie uczyniła czymś czego Bóg już zmienic nie może.

a co do wiersza, boli tylko ostatni wers z tym performance, tak psuje mi wydźwięk całości.

wszystko się stanie wczoraj: początek już zapowiada takie dosyć wykrzywione ujęcie tematu, ale to jest właśnie dobre.Mnie tu pachnie determinizmem, a więc to co ma się stąc, po cżeści zależy od naszych wcześniejszych działań (bardoz trafne ujecie).

nocny cytat z Leśmiana

powietrze dnia
wysokie i czyste: to mi troche kłuje, bo opis ciekawy, ale jak tu go ugryźć żeby paoswał do całości. Wydaje mi się, że powietrze ma byc przeciwieństwem do cytatu - a wiec coś świerzwego, nowego (albo chwila) przeciwna do przeszłości - jej sorogbku - prezentowanego tu poprzez cytac, żeby cytowąc, coś musi już istnieć. Tebn Leśmian to chyba gość taki, może przyszedł ponasłuchiwac tego wiersza, może by go zaciekawiło.


Ogólnie podoba się, choć puenta jakoś jak mówiłem niepasuje. Izastanaiwa mnie to to nie bóg stworzył przeszłość


jak kula miasta
tocząca się ulicami deszczu
w północy

kula tu odniesienie do Boskiej figury, czegoś idelanego, ale i sprzężonego zcżłowiekiem, cywilizacją (miasdta) i zmianą.przemijaniem (toczaca się)

pozdr.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



mam wrażenie nadmiaru obrazu. to nie kwestia ilości słów, a tego, co ze sobą wyrabiają.
i mam takie małe przeczucie, ze pomogłaby tej zamkniętej myśli, lapidarna formuła :)
po prostu

Z nadmiaru obrazowania już się raczej nie wyleczę. Raz daje to dobry efekt, innym razem mizerny. Tym razem wyszło na - nie wiem.Dzięki dziewuszko.Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Skąd ni stąd ni zowąd taki wniosek? Natomiast tytuł i nastój bardziej kojarzy się z filmem "Lewy czerwcowy" niż Leśmianem. Pozdrawiam

to nie bóg stworzył przeszłość

ściętych drzew cień
jego jest chwila kształt doskonały

skąd!? jak dla mnie to najgenialniejszy fragment, Bóg władca wszystkiego jest jednak ogranicozny czasem: a więc czymś co teoretycnzie go nie dotyczy. Stworzył przeszłości, bo tworzył wkażdej chwili coś nowego, a dopiero nic czasu spięła to i paradokslanie uczyniła czymś czego Bóg już zmienic nie może.

a co do wiersza, boli tylko ostatni wers z tym performance, tak psuje mi wydźwięk całości.

wszystko się stanie wczoraj: początek już zapowiada takie dosyć wykrzywione ujęcie tematu, ale to jest właśnie dobre.Mnie tu pachnie determinizmem, a więc to co ma się stąc, po cżeści zależy od naszych wcześniejszych działań (bardoz trafne ujecie).

nocny cytat z Leśmiana

powietrze dnia
wysokie i czyste: to mi troche kłuje, bo opis ciekawy, ale jak tu go ugryźć żeby paoswał do całości. Wydaje mi się, że powietrze ma byc przeciwieństwem do cytatu - a wiec coś świerzwego, nowego (albo chwila) przeciwna do przeszłości - jej sorogbku - prezentowanego tu poprzez cytac, żeby cytowąc, coś musi już istnieć. Tebn Leśmian to chyba gość taki, może przyszedł ponasłuchiwac tego wiersza, może by go zaciekawiło.


Ogólnie podoba się, choć puenta jakoś jak mówiłem niepasuje. Izastanaiwa mnie to to nie bóg stworzył przeszłość


jak kula miasta
tocząca się ulicami deszczu
w północy

kula tu odniesienie do Boskiej figury, czegoś idelanego, ale i sprzężonego zcżłowiekiem, cywilizacją (miasdta) i zmianą.przemijaniem (toczaca się)

pozdr.

Z przyjemnością czytałem twój komentarz.Na tak i na nie - bardzo blisko wiersza.Dzięki, Adolfie. Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Czemu mieszać do tego zaraz fizykę? Czas, przestrzeń itp. wielkie słowa.
A kupę? Też jej nie stworzył, to produkt uboczny. A morderstwo?
Też nie przewidział, stąd wielokrotne oznaki niezadowolenia. Natomiast sworzył
cykl, więc zaczął w poniedziałek, czyli stworzył przeszłość żeby w niedzielę (czy tam w sobotę)
odpocząć. Lubię Twoje wywody, więc ciekawe jak to rozumiesz? :) Czemu poniedziałek, potem wtorek, środa itd? "Historia kołem się toczy". Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Czemu mieszać do tego zaraz fizykę? Czas, przestrzeń itp. wielkie słowa.
A kupę? Też jej nie stworzył, to produkt uboczny. A morderstwo?
Też nie przewidział, stąd wielokrotne oznaki niezadowolenia. Natomiast sworzył
cykl, więc zaczął w poniedziałek, czyli stworzył przeszłość żeby w niedzielę (czy tam w sobotę)
odpocząć. Lubię Twoje wywody, więc ciekawe jak to rozumiesz? :) Czemu poniedziałek, potem wtorek, środa itd? "Historia kołem się toczy". Pozdrawiam

a więc tak: Bóg jako taki nie istnieje ani w czasie ani w przestrznei bo istnieniew nich cyzniłoby go z definicji nie-idealnym tj. musiałby się dostosowac do nich, czy choćby wpasować w ich ramy. A co do problemu: nadal podtrzymuję, że wiersz przemówił własnie tym fragmentem do mnie: taki fajny paradoks: Bóg pan wsyzsktiego tworzy coś co w teorii jest nie do ruszenia przez niego samego (Oczywiście jako żen iepoznamy niogdy Boga w całości nie mogę mówić czy tka jest naprawę, więc mówię tlyko przez pryzamt wiersza). Jak to by wyglądało: Bóg tworzy czas, tworzy zdarzenie, zdarzneei wplątuje się w czas, a Bóg nie może już go zmienić, bo musiałby wszyskto zmienić (okaząłby się słab, niedoskonały?) albo przyznałby sie do błędu. Pozatym:

abstrahując od wiersza (choć i wiersza dotyczy):

Idealniejszy jest chybatór co sam istnieje: coś jak automatyczna pralka ;p niż pralka ręczna. A to, że błedy się zdarzają, cóż:cena niemal boskiej automatyki ;p takie inne spijrzneie na deizm ;p

pozdr.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Zgodnie z moimi przeczuciami: ciekawie zamydlone :) Nadal zostaje do rozwikłania punkt główny
naszego tematu - cykl stworzenia świata. Nie od razu ciach ciach, tylko podzielony na siedem dni a tym samym: ustanowienie czasu. Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • w niej masz drogi mleczne pokłosiem wydeptane - tu historia z korzeni w niepewność wyrasta. w niej masz ścieżki dopiero co w rosie skąpane - nie minie nawet chwila, a czas je zawłaszcza.   jest tak wyjałowiona (krucha, ślepa, głucha) monokulturą pragnień i błędów tętniących, pusta leży w bezruchu, milczy i nie słucha cichych szeptań i krzyków w koronach szumiących.   choć tak bardzo zmęczona, zasnąć nie potrafi, wciąż zakochana w niebie, z gwiazd wzroku nie spuści, będzie mu czule śpiewać przyziemne piosenki - może ją pokocha, tym marzenie jej ziści.   podszyta marzeniami bladoróżowymi, jedwabnymi nićmi i słodkim wiciokrzewem, użyźni swe zmysły, rozsieje uczuciami, odurzy zapachami i wilgotnym ciepłem.  
    • (Ojcu)   Wiesz, stoję tutaj. W tej trawie wysokiej. W słońcu. W tym rozkwieceniu bujnym i tęsknym.   W tej melancholii rozległej jak czas. W tym ogromie cichym sen głęboki otwiera powieki. I śnię tym snem potrójnym zamknięty. Tą duszną godziną upalnego lata.   Chwieją się wiotkie gałęzie. Łodygi. Źdźbła łaskoczące łydki.   I wszystko to szumi, gęstnieje. Oddycha niebem rozległym. Kobaltowym odcieniem przeciętym smugą po odrzutowcu i z białą gdzieniegdzie chmurą, obłokiem skłębionym …   W powietrzu kreślę tajemne symbole, znaki. Lgnę ustami do kory drzewa. Całuję. Namiętnie. Jak usta kochanki niewidzialne, drzewne. Liściastą boginię miłości.   Wnikam w te rowki słodkawe i lepkie od soku, czując na końcu języka tężejące grudki.   Układam zdania zapadnięte do środka, zamknięte a jednocześnie przeogromnie rozległe jak wszechświat. Jak unicestwienie. Zaciskam powieki. Otwieram… Mrugam w jakimś porywie pamięci.   Widzę idącego ojca, poprzez odczuwanie w nim tej powolności elegijnej (taką jaką się odczuwa we śnie)   Idzie powoli w wysokiej trawie. W łanach rozkołysanego morza z dłońmi złączonymi mocno i pewnie.   I rozłącza je nagle w mozaice szeptów, rozsuwając w tym złotym rozkłoszeniu zbożność i wiatr. I znowu w słońcu, i w cieniu. Za tym dębem, za kasztanem.   Za samotną w polu topolą. Chwieją i smukłą. jak palec na ustach Boga.   Idzie powoli, odchodząc. I pojawia się na chwilę, by zniknąć znowu za jakimś krzewem, co mu zachodzi znienacka drogę.   I znowu, ale w coraz większym oddaleniu. Za kępą pachnącą, za tym drżącym ukołysaniem maleńkich kwiatków, które mu spadają na głowę białym deszczem. Za jaśminem, który tak kochał za życia.   Twarz przesłaniam dłonią, szczypiące oczy, bowiem uderza mnie oślepiający promień słońca. Znienacka.   Otrząsa się w prześwicie z szeleszczących liści w powiewie. Lecz po chwili robi się duszno i cicho. Jakoś tak tkliwie. Ojciec zniknął, zapadł się. Rozpłynął, gdzieś w rozkojarzeniu sennej melancholii.   Na piaszczystej ścieżce pociętej cieniami gałęzi. A jednak był tu kiedyś i żył jeszcze. I żyje...   Jestem jedynym świadkiem tej manifestacji. Tego przemknięcia niematerialnego zrywu zakamuflowanego przed światem.   I mimo że jestem bez miejsca i przeznaczenia, notuję każdy błahy kształt. Każdy nawet zarys, który jest w czyimś zamyśle jedynie nic nieznaczącym szkicem.   W chmurze spopielałej. W nadciągającym snopie deszczu.   (Włodzimierz Zastawniak, 2025-06-24)    
    • Ciekawe, czy innych książkach też będzie.  Pzdr

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        (dla Raskolnikowa Sonia po prostu była święta, ale dawno czytałam).
    • @Robert Witold Gorzkowski dziękuję @Rafael Marius dziękuję. Pozdrawiam Was serdecznie, ale nie końcem, lecz początkiem, który wskazał mi drogę , co dalej muszę robić!  Zresztą, nie pominąłem przesłanek z jego podpowiedzi , jakie pozwalają odkrywać to, co zostało nieodkryte albo zatajone!?   Więc zaczniemy od tego, czym jest język światła i cienia?            

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        !!!!   Interpretację już mam!              
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Bcmil Czytając powyższe przypomniał mi się film z Jet Li Kiss of the Dragon (2001).   
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...