Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
z podziękowaniem dla Jacka Suchowicza
za wspaniałą podróż w znane i mniej znane


wyprane całe antytowarzystwo,
kac, Ildefonsie, kiedyś tam przed lasem
ujdzie, bo lepsze nad wodą lenistwo,
niźliby miał się kto wysilać, za się
ręczyć nie mogę, za ciebie – nie wiara,
o szum i bulgot trudno kogoś karać

skoro nas trzech tu i każdy do swego,
natura strzyga od fali do wiewu,
skąd wiesz, że wiersze jak te klocki lego
będą składane, lepiej ty nas nie wódź
by kolej losu jęła w białą plamę
pióra, poloty, kartki i atrament,

skoro w makietach oddech czasu zastygł
i cud komina po głębinie broczy,
słońce przemknęło bez prawka i piasty,
a chmura wzdęła okolicę po czym
od ziela w biele gęsi się i rzęsi
czyśmy aż tacy od wnętrz niedzisiejsi?

skoro nam bajki rymy odszczypują,
kolor płowieje a niepamięć kurzem,
miast leśniczówki obsadzony tują
skansen? muzeum? oby kogoś urzekł,
patrz, Ildefonsie, Jacek wiersz napisał,
a mi się ciągnie myśl jak jakaś rysa,

skoro świat dęba staje raz za razem,
brzoza głupiemu, jedlina niestrawna,
„z owad gadzina wyptasi się płazem
i zassie ludzko”, jak prawiono z dawna:
„z gał czyń ski po to by ślizgiem po chłodzie
w dechę po desce trendem z mód wybodzieć”.

skoro wyprane i zwieszone mości,
to szukać brudu tylko wprawnym w piśmie
a ty, jeżeli kiedyś tu zagościsz
to gablot zgiełk od progu zaraz wyśmiej
by oberwało się i na lenistwo
znów szło do prania antytowarzystwo.
Opublikowano

możliwe, że nie będę bardzo obiektywna w ocenie
(nie jestem w stanie ocenić każdej zwrotki i wersu),
bo jestem zauroczona taką poezją, jest w moich klimatach,
a Autor należy do moich ulubionych.
Piękny wiersz o zwykłym człowieku, który był Wielkim Poetą
i o ulubionym miejscu Jego wypoczynku i pracy.
No, i jeszcze o zaletach i przyjemnościach wędrowania w dobrej kompanii,
gdzie "słońce przemknęło bez prawka i piasty", można rowerem,
ale również i pieszo. Samochodem - odradzam.
Serdecznie pozdrawiam
- baba

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Witku - to ja dziękuję Ci za wiersz a Twojej Rodzince za wspaniały pobyt
(tylko pogoda trochę przeszkadzała).
Mam nadzieję, że uda nam sie przemierzyć Krutynię kajakiem.
bo jak sam stwierdziłeś "dla tych widoków warto".

a póki co
pozdrawiam serdecznie Ciebie wraz z Rodzinką Jacek
Opublikowano

aleś się Witku napompował;
wspomnienia wspomnieniami - ale czasem przynudzasz, okrutnie; nie można tak o połowę ciachnąć tych emocji z leśniczówki? duch dowcipasa Konstatego nic nie podpowiada?
pozdrowienia! J.S

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Witku - to ja dziękuję Ci za wiersz a Twojej Rodzince za wspaniały pobyt
(tylko pogoda trochę przeszkadzała).
Mam nadzieję, że uda nam sie przemierzyć Krutynię kajakiem.
bo jak sam stwierdziłeś "dla tych widoków warto".

a póki co
pozdrawiam serdecznie Ciebie wraz z Rodzinką Jacek

kiedyś tam podróż powtórzymy
miło było, a kajak niech nie schnie
no i wyszło prorodzinnie
MN
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



no wiesz co, emocji nigdy za mało czy jak tam zwał
a podróż była tak daleka i długa, ze warta wypisania
się na ten temat, rozumiem bolaczkę, Wy Krakowie
pewno Wita Stwosza ogladacie w mikro, a na Mazurach
taki Gałczyński, no wiesz, nie wypada
MN
ps. mimo wszystko zacznę skracać wywody
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


o, to mi się podoba, a to co zostawiłem najbardziej. kiedyś pływałem Krutynią,
więc zazdroszczę niedawnego pobytu. póki co, tylko wspomnienia mi zostały:


... bo w leśniczówce Pranie
miał Konstanty mieszkanie
obserwują rogi
jak głaszczesz mi nogi
(tu w pysk! i od nowa ) nie...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


o, to mi się podoba, a to co zostawiłem najbardziej. kiedyś pływałem Krutynią,
więc zazdroszczę niedawnego pobytu. póki co, tylko wspomnienia mi zostały:


... bo w leśniczówce Pranie
miał Konstanty mieszkanie
obserwują rogi
jak głaszczesz mi nogi
(tu w pysk! i od nowa ) nie...


niedługo na Krutyni będzie jak na marszałkowskiej
jeszcze tylko tydzień dwa, a potem dopiero we wrześniu
jak powiedział Jacek, miło mi że wejrzałeś, że wiersz wspomnienia
rozbudził
MN
Opublikowano

"to gablot zgiełk od progu zaraz wyśmiej
by oberwało się i na lenistwo
znów szło do prania antytowarzystwo."

wyjeżdżamy, "zwiedzamy", oglądamy...
i kaca nad ranem mamy...
to pierwszy wiersz twój jaki czytam i pochłaniam
chylę czoła i po czybki szpilek się kłaniam
dzieki :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Czy była przesądna, wierzyła horoskopom i słowom Cyganek? Nie, a jednak pewnego zimowego dnia, w rozpaczliwym poszukiwaniu nadziei, zapukała do drzwi wróżki. Pani wróżącej z kart. Ale ta nie chciała jej wróżyć. Zrobiła coś innego... A na koniec dała jej kartkę ze słowami, które miała przepisać, codziennie rano czytać i zawsze nosić przy sobie. Taki talizman. A więc trzymała swój talizman w domu i zabierała go ze sobą wszędzie tam, gdzie szła.  Tamtego dnia też włożyła kartkę do swojej torebki. Tam gdzie zawsze, do małej, zasuwanej na suwak kieszonki. Oprócz kobiecych, jakże przydatnych drobiazgów miała w torebce też sporą sumę pieniędzy. Ostrożna jak zawsze była pewna, że nikt jej nie okradnie. A jednak stało się inaczej. Kiedy sięgnęła do torebki z przerażeniem odkryła, że schowane tam pieniądze zniknęły! Raz za razem wyjmowała zawartość torebki i sprawdzała każdy jej zakamarek, ale pieniędzy nie było! Zrozpaczona wracała do domu. Co teraz zrobi, jak się wytłumaczy, skąd weźmie taką sumę? W domu raz jeszcze przejrzała zawartość torebki mając nadzieję, że pieniądze się jedynie zawieruszyły i zaraz znajdą. Ale nie, nigdzie ich nie było. Zamiast nich trzymała w rękach kartkę ze słowami, które kazała przepisać jej wróżka. Słowami, które miały ją chronić... Właściwie była to modlitwa do aniołów - prośba o ich wsparcie i ochronę. Rozpłakała się. Mieli ją chronić, a zamiast tego... Nieistniejące anioły i bajki, w które naiwnie uwierzyła.  - Nigdy was nie było i nie ma... - drąc kartkę powtarzała przez łzy - Nie ma was, nie ma... A ja jak głupia w was uwierzyłam, że mnie ochronicie.   Podarta kartka z modlitwą do aniołów wylądowała na podłodze. A kiedy się już nieco uspokoiła, pozbierała kawałki papieru i wyrzuciła je. Umyła zapłakaną twarz i wróciła do pokoju. Pozbierała leżące na łóżku, wysypane z torebki drobiazgi, by znów je tam umieścić. Jakież było jej zdumienie, kiedy na dnie torebki zobaczyła leżące tam, jak gdyby nigdy nic, pieniądze. Wpatrywała się w nie bez słowa. Ale jak...? Skąd się tam wzięły...? Przecież tyle razy szukała ich w torebce, wszystko wysypywała i zaglądała w każdy zakamarek. Nie było ich! Ale teraz... Były. Jak gdyby nigdy nic leżały na dnie torebki. Wyjęła je z niedowierzaniem i ostrożnie położyła przed sobą. W jej oczach znów zamigotały łzy. - A jednak mnie strzegliście...    Historia prawdziwa. 
    • @Bożena De-Tre chciałeł pokazać ostatnie akordy życia. Tuż przed horyzontem zdarzeń. Piękno życia - rozpacz rozstania. Dzięki raz jeszcze. Sercem.
    • @Migrena Znależć odwagę opowiedzieć Światu to już jest dar.Tobie wyszło bez krzyki i pokazałeś”’ból istnienia”….dla mnie życie jest darem i to też między Twoimi wersami odczytałam… @Bożena De-Tre Tyle trudnych tematów przy nas…obok..opisujmy je.Są jak kamień pod stopą….
    • Ma te, i Oli kopa jaj; jaja po kilogramie tam.      
    • A z sadu judasz, a na "nio" był zły, bo i nana z sadu Judasza.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...