Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

piszę list na płatku róży

Witold_Adam_Rosołowski
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Witold_Adam_Rosołowski

Witold_Adam_Rosołowski

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

piszę list na płatku róży
za oknami deszcz się gniecie
niech Ci buzia się rozchmurzy
i co smutkiem z myśli zmiecie
pójdź wraz ze mną w deszczu strugę
jeśli słowo ciebie nuży
w krajobrazu zlaną strugę
piszę list na płatku róży

póki rym w dodekafonii
nie usłużny mym polotom
wspomóż mnie w dalekiej toni
pójdź wraz ze mną w deszcz z ochotą
i nie marudź, że wśród kropli
nie potrafisz mijać strugi,
że wciąż w myśli tej się topisz
niby w wierszu – w płatku róży

piszę list a deszcz go zmywa
płatek kruchy – gubi kroplę
na cóż więc poecie niwa
kiedy wszystko takie wiotkie
choćbyś miał raz w szczerym polu
sadzić krzak czy kwiat – najprędzej
struga deszczu, słońce, piorun –
wzejdą – Ty mi tylko podaj rękę …

1
natalia

natalia

Opublikowano
Opublikowano

Witku i któż by śmiał Ci odmówić? :)
to prawie jak w moim wierszyku "Smutasku kochany" no tylko, że bardziej poetycko to ująłeś :)
a wiesz co mnie tu najbardziej urzekło? ostatni wers...

Serdecznie pozdrawiam
Natalia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • huzarc
      Rozbłysk

      Przez huzarc · Opublikowano

      Kiedy zginę ostatnim rozbłyskiem pewności, w spirali echa dudniącego cieniem dźwięku, ziemia kresu wzejdzie, płaska i policzalna , rozmyta otchłanią — jak wielka tajemnica.   Ambiwalencja: gdy postrzeganie staje się wolą stworzenia — kwant z kwantu, dla kwantu, w fazie wzmożenia — któremu tylko myśl potrafi nadać szlif kształtu, ciężar słowa i liczbę istnienia.   Nie dookreślony przez spięte wymiary liczb, mam tylko iskrę zwątpienia na końcu palca, uniesionego w dal bezkresu — tak bliskiego, jak widok śmierci w każdym poruszeniu życia.    
    • Stukacz
      Koszmar

      Przez Stukacz · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka Cześć. Tak, chyba masz rację. Cóż, uczymy się na błędach.
    • Wiesław J.K.
      Razem

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Na swoją obronę muszę dodać, że kilka lat później miałem okazję być nad Atlantykiem i wówczas cały zanurzyłem się w tych wodach, a przecież Morze Bałtyckie  ma połączenie z Oceanem Atlantyckim, a więc to prawie tak jakbym kąpał się w morzu Bałtyckim.   P.S. Ludzi można podzielić na dwie grupy: podróżnicy i domownicy. Jak się zapewne domyślacie to należę do tej drugiej, ale, ale to nie znaczy, że od czasu do czasu, gdy nadarzy się okazja i zachęcenie to ruszę cztery litery z ciepłych pieleszy domowych, czyli jestem taki okazyjny podróżnik.
    • Wiesław J.K.
      Razem

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @violetta Fajna morska miniaturka! W 2017 byłem pierwszy raz nad polskim Bałtykiem, ale zamoczyłem tylko dłonie. Mój brat namawiał mnie do ściągnięcia butów i skarpetek, aby pochodzić po wodzie.  Teraz trochę żałuję, że tego nie zrobiłem. Taka okazja może się już nie powtórzyć. Bądź człowieku mądry i zrozum sam siebie.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

                                                  Pozdrawiam.
    • Niewygoda
      ... a te waleta.

      Przez Niewygoda · Opublikowano

      Et, ta lawa kotleta: na tel. to kawa latte.            

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...