Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Antena M, dzięki, że niektórym komentującym , przypomniałaś to. W swej ocenie, tak bardzo zapędzają się w wymądrzaniu, że gubią istotne prawa przysługujące autorom wierszy. Nie wpadłabym na pomysł przytoczenia tej definicji ;) Dzięki i pozdrawiam ;)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



[quote]bufon smerf napisał:

znowu napuszony pseudointelktualny belkot
zwymiotowalem sie i tyle z tego bylo
nie pisz wiecej


Widzę że masz jakieś kompleksy...a może to alergia na słowo.Pisać będę,tobie radzę nie czytać.Pozdrawiam serdecznie i z troską.




Dnia: 2008-04-22 19:35:53, napisał(a): H.Lecter
Komentarzy: 632

[quote]H.Lecter napisał:

bufon smerf napisał:

znowu napuszony pseudointelktualny belkot
zwymiotowalem sie i tyle z tego bylo
nie pisz wiecej


Widzę że masz jakieś kompleksy...a może to alergia na słowo.Pisać będę,tobie radzę nie czytać.Pozdrawiam serdecznie i z troską.



konpleksy to ma ten twoj rzęch
a radzic to ty mi mozesz
bede se czytal co chce i jak chce
zasrales to forum i tyle




Dnia: 2008-04-22 19:42:44, napisał(a): bufon smerf
Komentarzy: 267

ja to bym twoim pod... 'd'... różowy lubię...

marianna ja

[quote]vacker flickan napisał:

"i nic tu już dodać
nic tu ująć
miłość to miłość
śmierć to śmierć"

najbardziej bezczelny przykład wodolejstwa
po co? czy to takie błyskotliwe?


Nie zwykłem dyskutować z oceną efektów mojej pracy.Piszesz -wodolejstwo.Być może.Jednak pytania : po co? czy to takie błyskotliwe?,to jakieś krytyczne amatorstwo.Nie trzeba być błyskotliwym,żeby zauważyć,że wiersz ten z założenia nie jest "błyszczący".To raczej redukcja słowa do poziomu obrazka,symbolu,to (uwaga!trudne słowo) pokora.Temat wymagał adekwatnych,prostych narzędzi -słów,znaczeń.Nie wszędzie sprawdzają się "paciorki".Żeby to dostrzec,trzeba jednak zwolnić,pomyśleć (znowu trudne słowo!).Łatwiej jednak wpaść,rzucić okiem,"błysnąć" i... zgasnąć.Dziękuję i za tyle.Serdecznie pozdrawiam.




Dnia: 2008-04-25 17:20:05, napisał(a): H.Lecter
Komentarzy: 632

To są fragmenty Twojej dyskusji z komentującymi Twój wiersz "Dzień pierwszy. Dziwi mnie więc, że nie wyciągnąłeś z tego wniosków. Mnie natomiast nie dziwi już teraz Twój sposób komentowania. Bowiem jest to dokładnie to co pisałam na temat warsztatów : "Uczył Marcin Marcina, a sam...". I nie przeciągając tej odpowiedzi, proponuję byś sam sobie "domyślił" co chciałam napisać dalej ;) Mam nadzieję,że nie jest to dla Ciebie zbyt trudne (chyba ,że się mylę, wszak jestem tylko człowiekim...). He,he,he, ech, poeci(?)...
Opublikowano

Jako poeta - wierszokleta o " utraconej wiarygodności piękna swojej duszy (?) ", nie potrafię sobie " domyślić " co chciałaś napisać.Mogę tylko powtórzyć : " Łyk czerwonego wina " to wiersz słabiutki,przesycony egzaltacją,wymagający gruntownych zmian (jego miejsce zatem na warsztacie).Domagasz się : "określenia emocji,które wydobyły sie podczas czytania; z krótkim uzasadnieniem lub bez ".Kosz - spełnia ten warunek.To nie jest : " rozbryzgiwanie krwi innych po ścianach" - jak to w egzaltowany sposób stwierdziłaś.

P.S.
Czy mógłbym prosić " Marcinie ",o rozwinięcie zdania : " He,he,he,ech poeci (?)...bo jakem Marcin, nie rozumiem.Żegnam.

Opublikowano

[quote]egzaltacja (fr. exaltation ‘wychwalanie, ożywienie’) przesadne demonstrowanie uczuć, nieadekwatne do poziomu emocjonalnego sytuacji, oraz nadmierne lub pełne zaangażowania i zachwytu wyrażanie myśli.

Hasło opracowano na podstawie „Słownika Wyrazów Obcych” Wydawnictwa Europa, pod redakcją naukową prof. Ireny Kamińskiej-Szmaj, autorzy: Mirosław Jarosz i zespół. ISBN 83-87977-08-X. Rok wydania 2001.



Przykładem egzaltacji poetyckiej jest spora część utworów epoki romantyzmu. Ot, choćby fragmencik naszego wieszcza A.Mickiewicza : "\\\"Kobieto! puchu marny!
ty wietrzna istoto!
Postaci twojej zazdroszczą anieli,
A duszę gorszą masz, gorszą niżeli!...
Przebóg! tak ciebie oślepiło złoto!\\\"

Prawdziwie romantyczna miłość miała w sobie wiele uroku i piękna, ale była nienaturalna i sprzeczna z prawdziwymi potrzebami uczuciowymi człowieka. Nie dążyła do duchowego i fizycznego zjednoczenia kochających się ludzi, ale kultywowała egoistyczną, uczuciową egzaltację, w której bardziej od podmiotu miłości kochało się własne do niego uczucie."

To tyle na temat egzaltacji, tak w skróicie, byśmy mieli obraz o czym mówimy. I nie mam pretensji o egzaltację. Wszak uważam, że i ona bywa piękna w wykonaniu mistrza, ale o nakaz wyrzucenia do kosza utworu, który niektórym się podoba. Jest to obrażanie nie tylko autora ale i ocenianie gustu( ponoć o nich się nie dyskutuje ) czytelników a do tego nie ma prawa NIKT. No chybaże, toczona chorobą egzaltacyjną, niewprawna w komentowaniu jednostka ;)

Reszty tłumaczyć nie będę bo mało inteligentni i tak nie zrozumieją a inteligentni doskonale wiedzą o co chodzi i mogą się z tym jedynie zgodzić bądź nie.
  • 4 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Ostatnio w Warsztacie

    •    siedzę na skraju łóżka w pokoju, dogasa słońce razem z dniem. Gdzieś w tle muzykę gra radio. Powoli mrok odbiera to co dał dzień. Ona jest jeszcze w łazience.

      Szmer jednostajnego opadu wody z prysznica odbijającego się od ciała jest delikatnie dla mnie słyszalny, wiercę się, opierając dłonie o materac. Kęcę głową od lewej do prawej i odwrotnie. Jestem niespokojny. Mój nocny strój już trochę przyciasny. Muzyka jest teraz spokojna ale mnie nie uspokaja, można jednak zachwycić się jej dźwiękiem.Zaczynam rozmowę z samym sobą  -oczywiście w myślach , nie jest łatwo rozmawiać z soba samym. Nie mogę zanegować swoich słów czy myśli ale nie mogę zgadzać się z każda z nich. 

           Zawsze dostrzegałem subtelną różnicę po miedzy tym co lubię a tym co od niej dostaje? Tak, zawsze czekam to pewne! To frustrujące. Nerwowo odpalam papierosa : 

      - Ona nie lubi gdy palę(ja to lubię).

      - myślę, chyba wszystko jest idealnie okno otwarte, pościel wyprasowana , kwiaty w wazonach kurz starty.

      - I tak się znowu dziś nie uda. 

      - myślę dlaczego jak znowu będzie wymówka?

          Kładę sie na łóżku w poprzek bez poduszki pod głową ręce wyciągam za siebie łydki i stopy opadły w dól poza łóżko, stopy lekko muskają podłogi.

      Postanowiłem nie rozmawiać z soba więcej w tej chwili zatapiam się w muzyce.

      Oczy przymykam muzyka usypia mnie powoli zaczynam oddychać głębiej , jest mi błogo prawie zasnąłem.

      Prawie robi różnicę bo miedzy snem a jawą drzwi łazienki otwarły się.

         wchodzi Ona i od razu wali do mnie :

      -Dlaczego leżysz na kołdrze!

      -Zapomnij o rozmowie nie zauważasz jak cham ważnych spraw a chcesz rozmawiać o Nas? 

      -Nas nie ma właśnie dlatego , ze leżysz na kołdrze nie masz zasad , w twoim życiu nie ma porządku.

      I zaczyna ciągnąć dalej już beznamiętnie:

      - chcę obejrzeć film podaj laptop.

      Podje jej laptop, ona do mnie:

      -idź , spać do salonu!

      - Chce odpocząć i zasnąć.

      Odpowiadam:

      -dobrze, spokojnej nocy.

      Macha zdegustowana na mnie ,żeby wyszedł szybciej jej spojrzenie wskazuje , że nie ma tu miejsca dla mnie.

      Ja dolewam oliwy do ognia:

      - przydam się jak trzeba będzie przenieść coś ciężkiego...

      Tym sposobem zasypiam sam w salonie- o ile , można przez trzy godziny próbować spać ,wiercąc się i myśląc.I tak padłem dopiero krotko przed gdzieś ? Godzina demonów!

  • Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach



×
×
  • Dodaj nową pozycję...