Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



rozumiem, że wymagasz więcej, sama
więcej wymagam od siebie niż innych,
taka już jestem :P.
cóż, widać mam teraz okres Łączenia
typów twórczości ;)

dzięki za odwiedziny Martynko

pozdrawiam Karolcia :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



tak, kolory to ogromna potęga. prawda jest taka
iż w zależności gdzie się pojawiają mają odmienne
znaczenie; co innego niebieski na ścianie, co innego
spodnie w tym kolorze. w tym momencie trzeba by
zagŁębić się w psychologię ubioru i wpŁyw stanów
psychicznych na wybór kolorystyki. ale dobra,
wystarczy, bo to nie forum psychologiczne :).

dzięki za obszerny komentarz

pozdrawiam Espena :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



polemika zawsze może się wywiązać :P
w końcu się piszę 'modnej poezji';
powiedziaŁ mi tak kiedyś pewnien poeta.
mniejsza o to, dziękuję za komentarz
i zapraszam znowu

pozdrawiam Espena :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



wiesz, szczerze mówiąc jest dopracowany
i wydaje mi się, iż nie popadŁam w jakąś
okropną wtórność ;). mimo wszystko
poproszę o Twoją wesję, z racji tego,
że zwykle sama 'tnę' inne wiersze.
wiem - inne oko, inne widzenie :P.

pozdrawiam serdecznie
Espena :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



cieszy mnie spostrzeżenie odnośnie
klimatu wiersza; wydaje mi się, że to
jedna z najważniejszych obecnie rzeczy
w poezji - wyraźny kierunek myśli.

pozdrawiam Espena :)
Opublikowano

Lanie wody - dużo rozmów, "mielenie" tematu,
rozmowy kłujące, bolesne (widelec),
"pachnie" zdradą, jest czyjaś strata (palec),
- tak w b.dużym skrócie odbieram treść wiersza.
Forma - dla mnie - bardzo interesujaca,
nie uważam, że przegadany, lubię
pogaduszki - z sensem!
Serdeczności
- baba

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



wiesz, szczerze mówiąc jest dopracowany
i wydaje mi się, iż nie popadŁam w jakąś
okropną wtórność ;). mimo wszystko
poproszę o Twoją wesję, z racji tego,
że zwykle sama 'tnę' inne wiersze.
wiem - inne oko, inne widzenie :P.

pozdrawiam serdecznie
Espena :)

moment, o wtórności słowa nie napisałem. mam tylko wrażenie, że chciałaś ten wiersz wypchnąć szybko z głowy. jestem przekonany, że w Twoim zamyśle każde słowo ma sens, swoje miejsce i funkcję. czy jednak czytelnik, który nie siedzi w Twojej głowie, będzie mógł to wyłapać? czy brak jakiejś frazy, jeśli nie zmienia ogólnego klimatu i zamysłu wiersza, a ułatwia życie czytelnikowi to coś złego. przykład z brzegu: "wnoszący coś do środka". osobiście nie wiem co wnosi ten fragment, ale jest więc zaczynam go analizować. z reguły wnosi się do środka a wynosi na zewnątrz. ale w wierszu podkreślone jest wnoszenie do środka, więc zastanawiam się dlaczego i nie znajduję powodu. i o mały włos a skreśliłbym wiersz na samym początku. ze stratą dla siebie. dlatego wycinam sobie na boku frazę i o dziwo czytam dalej nic nie tracąc.

po drugie trochę męczył szarpany podział na wersy. czytając na głos miałem problem z utrzymaniem jakiegoś rytmu (nie w znaczeniu klasycznym). szczególnie w drugiej strofie, strasznie długie zdanie złożone, gdzie składowe rozjeżdżają się z wersami. taki przerzucanie do kolejnego wersu ani nie poprawia rytmu, ani nie dodaje znaczeń, ani nie dzieli szczególnie długiego wersu. nie wymusza też na czytającym w odpowiednim miejscu pauzy, żeby podkreślić lub zaskoczyć dalszym ciągiem. w jakim więc celu?

jest jeszcze, chyba przypadkowy, rym dokładny miedzy drugą i trzecią strofą, który nie poprawia specjalnie melodii wiersza. nie jest ona w tym wierszu specjalnie potrzebna.

jak widzisz same detale ;) bo wiersz bardzo mi się podoba. przeczytałem go dokładnie i przemyślałem. na koniec jeśli chcesz moje cięcia. choć nie wiem czy na lepsze. mam nadzieję, że nie uznasz mnie za winne jabłko w koszu słodkich :)

Przede wszystkim woda, dużo wody.
Znak końca lutego. Zapadała się ulica,
ludzie gdzieś wyskakiwali.

Chodziliśmy po mieszkaniu z dala od błota,
codziennie wieczorem zmieniając kolory
obrusów na bardziej twarzowe.

Był kurz i chłodne rozmowy
z widelcem. Pod kocem trzy jabłka
obrane do ogryzka. Po kryjomu
szukaliśmy winnego.

Jawnie znajdując odgryziony palec.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Kochany, coś w tym jest. muszę przyznać, iż tekst
powstaŁ w czasie 'niemocy twórczej' i sądziŁam,
że w ogóle się nie uda :]. rozumiem Twoje czepianie
się tej frazy, patrząc i czytając kolejny raz doszŁam
do wniosku, że faktycznie jest niepotrzebna. dzięki :)


tutaj nie mam czym się bronić. poprostu lubię jak
każda strofa ma taką samą ilość wersów.


tak, przypadkowy. dzięki za zwrócenie uwagi,
już poprawione.


dzięki raz jeszcze. teraz wierszyk ma lepsze kolory,
a jabuszko jest sam miodzik :P



pozdrawiam serdecznie
i zapraszam ponownie

Espena :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Nela Ależ to jest z życia wzięte. Moc ekspresji, żal i złość. To jak antylaurka dla rodzica? Wiersz zrobił na mnie wrażenie. A o takie na tym portalu trudno. Pozdrawiam.
    • I ekipa nieudaczników pana Donalda Tuska oszukała miliony Polaków - nie dotrzymała obietnic i w efekcie przewaliła wybory nie do przegrania.   Adrian Zandberg
    • Muszę porozmawiać. Nie z tobą, nie z nimi. Z godziną, co płynie beznamiętnie w ciszy. Dokąd jadę – nie wiem. Bilet mam w kieszeni, lecz port się rozmywa w przedświcie i mgle. (Refren) A moja gitara wciąż zna mój głos. Nie pyta – nie karze, nie boi się łez. Na strunach cichutko rozpina mój los. Gdy świat nie odpowie – ona wie, że jestem. (II) Kocham ją – bez słowa, bo słowa są kruche. Poddaje się dłoni jak noc snom bez celu. Czasem zapłacze razem z moim ruchem, czasem zadrży jak skrzydło w tunelu. (Refren) A moja gitara wciąż zna mój głos. Nie pyta – nie karze, nie boi się łez. Na strunach cichutko rozpina mój los. Gdy świat nie odpowie – ona wie, że jestem. (III) Nie pytaj, co dalej. Nie wiem. I nie muszę. Podróż to nie mapa – to oddech, to cień. Czasem ją stroję z roztrzaskaną duszą, a ona wciąż mówi: „zagram, jeśli chcesz”. (Refren) Bo moja gitara to cały mój głos. Nie zdradzi, nie odejdzie, nie powie: dość. Gdy wszystko umilknie, gdy zgaśnie mój ton – z jej pudła unosi się jeszcze mój dom.
    • @Robert Witold Gorzkowski Tak pięknie napisałeś o kobietach, że aż musiałam przeczytać kilka razy. Postawiłeś płeć piekną na piedestał.  Mało jest takich wierszy.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

           
    • I poznaliśmy rozkład miejsc - jakie konkretni politycy zajmą podczas Zgromadzenia Narodowego i Pan Prezydent Elekt Karol Nawrocki zostanie w Sejmie Trzeciej Rzeczypospolitej Polskiej otoczony politykami Koalicji Obywatelskiej!   Źródło: wPolityce.pl   Pana Prezydenta Elekta Karola Nawrockiego do Sejmu Trzeciej Rzeczypospolitej Polskiej powinni wprowadzić kobiety z dziećmi - regulamin Sejmu Trzeciej Rzeczypospolitej Polskiej na to całkowicie pozwala.   Łukasz Wiesław Jan Jasiński 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...