modern refleksja

[Sylwester_Lasota]

bitami herców
na szybach otchłani
odciskamy ślady linii papilarnych
w stosie sieci bardziej niż ludźmi
demonami dla siebie jesteśmy
nieskłonnymi do zdziwień
że ciała co zbędne by nienawidzieć
ciągle pragną się dla miłości

[kasiaballou]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

'bitami herców
na szybach wydechu
odciskamy papilarnych
sieci - ludzkich demonów
jesteśmy bardziej
nieskłonni do zdziwień
ciałami dalecy
by nienawidzieć
wciąż pragniemy się
dla miłóści'

- tak sobie zmieniłam, wybacz, jakoś przystępniej - tylko po mojemu, skromnie,
ciekawy tekścik, to się nie burz - o.ki ?
pozdrawiam odczytelniczo_ballou

[Sylwester_Lasota]

trochę nie to chciałem powiedzieć, ale burzy nie będzie ;). cieszę się, że nie tylko ja cierpię na bezsenność... a właściwie, to już na senność. dzięki za odwiedziny i komentarz.

[kasiaballou]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

zaciekawił ,stąd altrernatywa, skoro nie to - wytrzemy gumką;)
pozdry_kasia.

[Rafał_Leniar]

Treść nawet ok, pomimo tych demonów (akurat w tekście zrobiły się takimi... hm 'cybernetycznymi demonami' ;).

Siada natomiast forma. Ja bym to zatrzymał jako surowiec i materiał na wiersz i myślał na boku co by z tego utkać.

Kasiaballou nieźle moim zdaniem kombinuje /wersy krótsze i lepiej wiersz wygląda/.

Pozdrawiam.

[Judyt]

no tak nietuzinkowo tuzinkowe:)
pozdra. ciepła

[Sylwester_Lasota]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dziękuję w imieniu swoim i Kasi ;). co do demonów, to miały być właśnie takie... hmm... cybernetyczne, więc nie rozumiem skąd ten niesmak. pozdrawiam.

[Sylwester_Lasota]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

no tak, niczym masło ze słonecznika ;). dzięki za wgląd i pozostawienie śladu. pozdrawiam równie ciepło.

[Rafał_Leniar]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ale ja mówię, że wyczułem ten "cybernetyzm" i demonki nie zrobiły z wiersza kiczu.

Tzn. nie byłem zniesmaczony :(

[Judyt]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

no tak, niczym masło ze słonecznika ;). dzięki za wgląd i pozostawienie śladu. pozdrawiam równie ciepło.

wcale o masło nie chodziło, bardziej o olej- tłusty(;
nielekkostrawny
pozdr. ciepła, dzięki

[Sylwester_Lasota]

Rafale, Judyt, przepraszam za nieudolne czytanie Waszych komentarzy. jeszcze raz dzięki, że tutaj jesteście. pozdrawiam.

[Waldemar Talar]

a mi przypadł Sylwestrze-a najbardziej fragment mówiący o nieskłonnym zdziwieniu.

[Sylwester_Lasota]

Waldemarze, to dość istotny fragment, cieszę się więc, że przypadł ;). pozdrawiam.

[Rachel_Grass]

ciężki i skomplikowany- posiedzę i poczytam jeszcze. na razie mam wrażenie, że nie wszystko mi w wierszu siedzi na dobrym miejscu. ale ogólnie i podsumowując jest według mnie dobrze, oryginalnie.

[egzegeta]

ja tam czytam sobie tak
i nic Wam do tego;))
/miłość wywaliłem, bo jej nie lubię wyliterowanej:)/

bitami herców
na szybach otchłani
odciskamy ślady
linii papilarnych

w sieci demonami
bardziej niż ludźmi
dla siebie jesteśmy
nieskłonni

do zdziwień że ciała
zbędne by nienawidzieć
ciągle się pragną
szukają

pozdrówka dla Autora;)

[kasiaballou]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

wracam, bo ciekawe, po sugestiach przedmówcy jeszcze ciekawiej - coś masz Autorze, nie zaniechaj ;)
pozdry_kasiaballou :)

[Sylwester_Lasota]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

miałem nadzieję, że dla kogoś, kto siedzi przed komputerem podłączonym do Wielkiej Sieci, wiersz ten nie będzie ani ciężki, ani niezrozumiały. może zacznę od pytania: kim ja dla Ciebie jestem? widzisz tylko znaki, które przesyłam przez sieć. ale czy jestem dla Ciebie człowiekiem? tym którym jestem? dawno temu grałem w pewną grę sieciową. w jednym z domków umiejscowionym w wirtualnym świecie siedział avatar podający się za psychoanalityka. siedział tam zawsze kiedy tylko zajrzałem. zawsze gotowy do rozmowy. zacząłem zastanawiać się czy mam do czynienia z żywym człowiekiem, czy z automatem zaprogramowanym przez sprytnych programistów. i tutaj można powrócić do pytania: kim my, mieszkańcy wirtualnych światów dla siebie jesteśmy? ludźmi? czy raczej demonami zatracającymi ludzkie cechy? dajmy na to: pójdę na pogrzeb sąsiada, z którym zamieniłem mniej słów niż z niejednym użytkownikiem tego forum, ale czy którykolwiek z użytkowników tego forum przyjdzie na mój pogrzeb? albo ja pójdę na jego? wątpię. jesteśmy zbyt odczłowieczeni. stajemy się bliżsi domonom - programom. to tylko część z tego co chciałem przekazać tym wierszkiem. dziękuję za komentarz i pozdrawiam.

[Sylwester_Lasota]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

też nieźle ;) pomimo, że nie jestem skłonny do całkowitej rezygnacji z Miłości. osobiście razi mnie sprowadzanie Jej jedynie do sfery seksualnej. cieszę się natomiast z takich przeróbek, bo wiersz jeszcze zupełnie nie skostniał więc może z czegoś skorzystam. dziękuję za wizytę i pozdrawiam.

[Sylwester_Lasota]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

wracam, bo ciekawe, po sugestiach przedmówcy jeszcze ciekawiej - coś masz Autorze, nie zaniechaj ;)
pozdry_kasiaballou :)
dziękuję i zapraszam po wielokroć ;). to akurat można wiele razy - nie szkodzi, a sprawia radość ;). kłaniam się nisko i pozdrawiam.

[Mr.Suicide]

tekst mówi o tym, jak pomimo różnic dwie osoby nadal do siebie lgną. tak to jest z tą miłością. nie wygrasz. powstaje ogromny dylemat - czy trwać w uczuciu i pracować nad nim, co w ostatecznym rozrachunku może nie okazać się konstruktywnym; czy też dać sobie spokój, odpocząć, nabrać powietrza w płuca. podmiot liryczny zdaje się, że wybiera pierwszą opcję.

do przesłania i metaforyki, jaką się posługujesz nie mam zastrzeżeń. szkoda tylko, że z formą jest gorzej. zastanowiłbym się - czy inwersje rzeczywiście są konieczne ? generalnie - niestety, ale nie jestem w stanie kupić tego wiersza. treść to nie wszystko.

pozdrawiam.