Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

w starych domach stare kobiety
na portretach rodzinnych we wnętrzu
nieustannie płowieją bezgłośnie

stare kobiety w zbyt pustych mieszkaniach
godnie przyjmują samotność

czasem chciałyby porozmawiać
lecz coraz częściej nie mają nic do powiedzenia

dawno już poznały prawo duńskiego miasteczka Jante
bolesną prawdę o tym czy coś znaczą
nie wiedzą czy przez to cierpią

chmury depresji przepływają przez nie
jak tratwy sunące podtopionymi korytarzami
nieczynnych kopalni

przerażone obojętnością ścian i sprzętów
nieplanowo zapadają w letarg

wybudzone głośniejszym dźwiękiem
z nadzieją otwierają oczy
by ślepnąć

po omacku szukają wyjścia

trafiają na kubek bez uszka
na niedomyty talerz
na strzaskany przenośny telefon

potykają się o fotel na kółkach
który nigdy nie mieścił się w drzwiach do łazienki

drewnianymi palcami sterują pilotem
przechwytując kanały telewizyjnych stacji

kraty w oknach nie cieszą
sąsiedzi zaglądają rzadko
a one bywają głodne

stare kobiety wyrzucając śmieci do kubełka
zazdroszczą odpadkom

Opublikowano

Jako kobieta drugiej młodości ;) powiem tak: No strasznie żałośliwy te wiersz. W dodatku imputuje czytelnikowi tylko jeden punkt widzenia, nie zostawiając mu miejsca na refleksję, ani własy stosunek prezentowanego obrazu.
Chociażby ten fragment:

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ja bym jeszcze nad nim popracowała, oskrobała go trochę z jednoznaczności.

stare kobiety za oknami w kratkę
godnie podejmują samotność


To oczywiście pomysł pierwszy lepszy i nie twierdzę, że wspaniały. Wyłącznie ilustracja tego, co chcę powiedzieć.
Pozdrawiam :-)
Opublikowano

Smutne miejsce, i jak wnioskuję z treści, to dom starców. Tylko ten niedomyty talerz sprawia, że budzi się we mnie wątpliwość - czy to aby na pewno o kobiecie być powinno. Bardziej mi tu pasuje stary mężczyzna, dlatego trafniejsze byłoby ujęcie tematu bez określania płci - po prostu stary człowiek.
pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ależ to powinno byc jednoznaczne! nie mogę skrobać, bo przefajnuję :)
no cóż, kraty w oknach (kiedys dla ochrony przed złodziejami) teraz dręczą, bo one, tj. kobiety nie w pełni sprawne, nie boją sie już, tak jak to bywało kiedyś, utraty zgromadzonych przedmiotów ; czym innym zaprzątnięte są obecnie ich głowy. świat (dobrze znany do tej pory) wywraca się (w ich przekonaniu) do góry nogami i czują sie w tym swiecie coraz częsciej zbędne i nierozumiane.
okna w kratkę- ech, nie! to jakby poeta lekkim tonem chciał skwitować trudną życiowo sytuację tych osób.
niemniej - dziękuję. nasze mysli na tym podwórku biegają , jak widać, całkiem niezależnie. i to jest fajne, lecz... często ,okazuje sie, nie potrafimy jednakowo widzieć problemu. być może dzieje sie tak za sprawą wrażliwości, która jest uwarunkowaniem osobniczym.
ech, co ja tu wypisuję.
tak sobie nawet pomyslałam ,że może powinny być "twierdze mieszkań" , ale... dałam spokój.se.
a że wiersz żałosliwy. hehe. dobrze , że nie skwitowano iż żałosny on. choć w tym moja wygrana :)
pozdrawiam
zmienna Bo
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



o, przepraszam, a niby w jakim celu ja mam obowiązek być tu trendy?
ha! wiem, wiem - kilka linijek i ciężar ołowiu. a mogęż ja się z Wami, poeci, nie zgadzać? ja tu , widzę, jestem jak babcia Ludwika, której wszystkim jest trochę żal. a żałujcie, żałujcie. aż mi się robi ciepło od tej żałości Waszej :) tak między nami: tak ciepło jakby mi strajkująca pielęgniarka (dla oszczędności czasu własnego) zbyt szybko w żyłę calcium ładowała.
i po cóż mi wieloznaczność?! no, może nie mnie, a utworkowi? a, w żadnym razie!
serdeczności
Bo
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



o, przepraszam, a niby w jakim celu ja mam obowiązek być tu trendy?

nie wspominaŁam o byciu 'tredndy'. daŁam tylko
kilka luźnych sugestii.



ja tutaj nikogo nie żaŁuje. no może tylko
tych, którzy piszą grafomanię a w Zetce siedzą :].
poza tym nie rozumiem tego caŁego zamieszania.
czŁowiek chce dobrze, a tu :]

Espena :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



o, przepraszam, a niby w jakim celu ja mam obowiązek być tu trendy?

nie wspominaŁam o byciu 'tredndy'. daŁam tylko
kilka luźnych sugestii.



ja tutaj nikogo nie żaŁuje. no może tylko
tych, którzy piszą grafomanię a w Zetce siedzą :].
poza tym nie rozumiem tego caŁego zamieszania.
czŁowiek chce dobrze, a tu :]

Espena :)


nie ma zamieszania. no może troszkę:)
ależ to doskonale jak takim grafomanom jak ja próbuje się ucierać nosa.
no cóż -zbiorę się w sobie i jeszcze coś zrobię . pożytecznego. ku uciesze innych. i zadowoleniu :)
hej, ho
Bo
Opublikowano

a moja stara
ciągle się stara
uśmiecha się radośnie
nie wchodzi w szkodę
(chyba, że bodę)
co rok przypędza wiosnę.
:)
Wiem, może nie powinienem, ale straszliwie smutaśno się zrobiło.
Według mnie zbyt uogólnione, nie każdy stary człowiek tak się czuje i tak myśli.
Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



nie wspominaŁam o byciu 'tredndy'. daŁam tylko
kilka luźnych sugestii.



ja tutaj nikogo nie żaŁuje. no może tylko
tych, którzy piszą grafomanię a w Zetce siedzą :].
poza tym nie rozumiem tego caŁego zamieszania.
czŁowiek chce dobrze, a tu :]

Espena :)


nie ma zamieszania. no może troszkę:)
ależ to doskonale jak takim grafomanom jak ja próbuje się ucierać nosa.
no cóż -zbiorę się w sobie i jeszcze coś zrobię . pożytecznego. ku uciesze innych. i zadowoleniu :)
hej, ho
Bo

nie twierdzę, że Twój wiersz to grafomania, zresztą, miaŁaś
więcej przyzwoitości i zaczęŁaś od P - chwaŁa za to.

a no czekam na te pożyteczne rzeczy :P

Espena :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Ostatnio w Warsztacie

    •    siedzę na skraju łóżka w pokoju, dogasa słońce razem z dniem. Gdzieś w tle muzykę gra radio. Powoli mrok odbiera to co dał dzień. Ona jest jeszcze w łazience.

      Szmer jednostajnego opadu wody z prysznica odbijającego się od ciała jest delikatnie dla mnie słyszalny, wiercę się, opierając dłonie o materac. Kęcę głową od lewej do prawej i odwrotnie. Jestem niespokojny. Mój nocny strój już trochę przyciasny. Muzyka jest teraz spokojna ale mnie nie uspokaja, można jednak zachwycić się jej dźwiękiem.Zaczynam rozmowę z samym sobą  -oczywiście w myślach , nie jest łatwo rozmawiać z soba samym. Nie mogę zanegować swoich słów czy myśli ale nie mogę zgadzać się z każda z nich. 

           Zawsze dostrzegałem subtelną różnicę po miedzy tym co lubię a tym co od niej dostaje? Tak, zawsze czekam to pewne! To frustrujące. Nerwowo odpalam papierosa : 

      - Ona nie lubi gdy palę(ja to lubię).

      - myślę, chyba wszystko jest idealnie okno otwarte, pościel wyprasowana , kwiaty w wazonach kurz starty.

      - I tak się znowu dziś nie uda. 

      - myślę dlaczego jak znowu będzie wymówka?

          Kładę sie na łóżku w poprzek bez poduszki pod głową ręce wyciągam za siebie łydki i stopy opadły w dól poza łóżko, stopy lekko muskają podłogi.

      Postanowiłem nie rozmawiać z soba więcej w tej chwili zatapiam się w muzyce.

      Oczy przymykam muzyka usypia mnie powoli zaczynam oddychać głębiej , jest mi błogo prawie zasnąłem.

      Prawie robi różnicę bo miedzy snem a jawą drzwi łazienki otwarły się.

         wchodzi Ona i od razu wali do mnie :

      -Dlaczego leżysz na kołdrze!

      -Zapomnij o rozmowie nie zauważasz jak cham ważnych spraw a chcesz rozmawiać o Nas? 

      -Nas nie ma właśnie dlatego , ze leżysz na kołdrze nie masz zasad , w twoim życiu nie ma porządku.

      I zaczyna ciągnąć dalej już beznamiętnie:

      - chcę obejrzeć film podaj laptop.

      Podje jej laptop, ona do mnie:

      -idź , spać do salonu!

      - Chce odpocząć i zasnąć.

      Odpowiadam:

      -dobrze, spokojnej nocy.

      Macha zdegustowana na mnie ,żeby wyszedł szybciej jej spojrzenie wskazuje , że nie ma tu miejsca dla mnie.

      Ja dolewam oliwy do ognia:

      - przydam się jak trzeba będzie przenieść coś ciężkiego...

      Tym sposobem zasypiam sam w salonie- o ile , można przez trzy godziny próbować spać ,wiercąc się i myśląc.I tak padłem dopiero krotko przed gdzieś ? Godzina demonów!

  • Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach



×
×
  • Dodaj nową pozycję...