Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Widzę ciebie w oddali
ćwierć-groteski ćwierć-dramatu
Wycieram z obrazu
Namalowanego iluzją

Rozgrzewam wyobraźnią słowa
Pół-żalu pół-współczucia
Oddaję kiedy grzeszę
Myślami wybiegam przed twój cień

Całą radością i całością siebie
Przenikam tobą jesteś ze mną
Znowu widzę istnienie
Bawię się własną wyobraźnią

Powiedz gdzie jesteś

[sub]Tekst był edytowany przez Marek Wieczorny dnia 17-05-2004 19:43.[/sub]

Opublikowano

Gdyby było wiadomo, gdzie jest, nie byłoby potrzeby "rozgrzewania wyobraźnią słów".
Balansowanie na strunach myśli, to ciekawa sprawa.

Uwaga: w dwu strofach powtarza się "ciebie", może by to zmienić jakoś?

Pozdrawiam. A.

Opublikowano

Pani Mario!
Dziękuję za miłe słowa.Czasami lepiej oglądać z oddali, by samemu nie być oglądanym z bliska.
Panie Klaudiuszu!
Jest Pan zbyt łaskawy w swojej ocenie. Alo to miłe!
Panie Michale!
Ten "+" mnie onieśmiela. Dziękuję.
Przesyłam Państwu serdeczne pozdrowienia
Marek Wieczorny

Opublikowano

"Czasami lepiej oglądać z oddali, by samemu nie być oglądanym z bliska."


Marku , a co masz do ukrycia? czy znaczy to ze siebie nie akceptujesz?
przeciez wszyscy jestesmy niedoskonali i jesli my sami siebie nie akceptujemy to coz wymagac od innych !
pozdr, M+A

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • jak chcę widzieć oczy piwne no to spojrzę do lusterka ja uwielbiam błękit w oczach zieleń kocią czerń niewielką   sił nikomu nie brakuje w czasie figli z jakąś kotką satysfakcję mas niemałą "już dość proszęęę' słyszy słodko :)))
    • Wieczór. Jezioro zapina horyzont ostatnim promieniem światła. Słońce – spóźniony kochanek – tonie w jedwabnej, szepczącej trzcinie. Cisza. Nie pusta. To język pragnienia natury. W niej każde ich tchnienie. Woda milczy Ale to milczenie drży – jak skóra świata przed pieszczotą dłoni. Oni. Bez imion. Miłość nie potrzebuje dźwięku. Spleceni, jakby czas tkany był z ich oddechów, jakby każdy gest, każda ścieżka - prowadziła do tej chwili, czekał zapisany w niebie. A jednak – w ich spojrzeniach cień. Dotyk losu. Świat szepcze kruchą pieśń przemijania. Ich pocałunki – ciepło ciał i drżenie warg, symfonia żywiołów: ogień i wilgoć, wieczny alfabet istnienia. Nie całują się. Oni się stwarzają. Jezioro patrzy: nieme. Wierne. Rozświetlone – bez końca Brzeg milczy, lecz to milczenie kłania się Przedwieczności – ciszą bezmierną.    
    • @Berenika97 dziękuję, to dla mnie ważne, że tak uważasz :) piękne masz imię - już od jakiegoś czasu chciałam to napisać,.ale mi wypadało z głowy :) @Robert Witold Gorzkowski zrobiłeś mi dzień tym komentarzem, dziękuję :) muszę iść dzisiaj na spacer, może jaki wpatrzony w obłoki się potknie i wpadnie wprost w moje ramiona. To brzmi jak dobry patent na podryw :) @Łukasz Jasiński oj Łukaszu, zawsze się trochę boję tego Twojego "oj" :) @Gosława oj ja też - albo wulgarna, albo za smutna, albo nie taka. Posłuchać możemy i tyle, a potem pójść po swoje, bo nam się należy :) Dziękuję Ci bardzo za komentarz (to, że je lubię i, że są dla mnie ważne, to wiesz) i życzę dobrego czasu :)
    • @Gosława ładnie, wzruszająco. Twoje puenty jednak nie raz osłabiają tekst, tutaj tak dla mnie jest, pozdr.
    • @Jacek_Suchowicz Czy zamruczy?   Zamiast gapić się w czerń kliszy, spójrz jak lubisz w piwne oczy. By zabrakło sił wśród nocy, gdy obejmie i zamroczy.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...