Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

mówią tu, że kto za młodu
był poetą – temu wraz
i do śmierci, i do głodu,
i do świra bliski czas,
śmierć – normalką, głód z przyczyny,
że prócz wierszy, żadna praca,
w końcu nic się nie opłaca
w kraju, w którym narodziny
wyznaczają los ladaca.

myślą, że mój koniec bliski,
w końcu żyje się wpół snu,
dusza ma jak ptak ognisty
piecze, że aż gnę się w łuk,
na cięciwie moich myśli
ostre słowa, cel wyraźny,
puszczam wodze wyobraźni
w świat najbardziej rzeczywisty
powracają bumerangi

marzą sobie, że napiszę
o nich pięknych jak ten kwiat,
który w swym wyschniętym zwisie
sterczy wśród wypranych szmat,
tak się tego nie załatwia,
tak nie można- cóż mi z forsy,
chyba, że na wyjazd z Polski
i powiedzcie, że nie prawda,
ze z wyjazdu „kikut oschły”

kto poetą był za młodu
temu głód, fi-bździ i śmierć,
to nie teza ale dowód,
w którym podpis mój to glejt,
bym opuścić mógł nareszcie
kraj – gdzie człowiek mówią temu,
który mnóstwo ma papierów,
choć w papierach żadne wiersze,
szybszy z nimi bieg do celu.


[sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 03-05-2004 07:28.[/sub]

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ach z tymi komentatorami - jak nie piszą to się martwią - hihihihi - talent nie umiera w obu przypadkach i poetów i komentatorów - dzięki za tę groteskę a język jak język - polski - no może już unijny ... - dziękuję bardzo, że tu zajrzałeś

serdeczne pozdrówko W_A_R

Opublikowano

Hi Adam! niezly wiersz,bo twoj,ale nie bardzo do mnie przemowil...
"śmierć – normalką, głód z przyczyny,
że prócz wierszy, żadna praca,
w końcu nic się nie opłaca
w kraju, w którym narodziny
wyznaczają los ladaca. " - to chyba nie jest do konca prawda ?!
pozdr, M+A

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @violetta Tak było u mojej babci. Szkoda, że nie ma już dziś takich pieców, ani pieczonych na nich gruszek i śliwek.
    • Można powiedzieć że Najłatwiej to siąść i płakać Chyba tylko dzieci Mają w sobie [jakąś] beztroskę Łatwo nam się użalać Czyż nie Nad tym co złego zrobiliśmy Lub z kim nie wzięliśmy ślubu Jednak przysłowie mówi coś zgoła innego Żyjemy zmarnowaną szansą Jakoś łatwiej mi docenić To co mogłem mieć (przestałem dziękować za to co mam)  Raz podjętej decyzji Nie cofnę tak łatwo Najtrudniejsze jest to Że chcę być gdzie Jestem podczas gdy Otacza mnie morze Możliwości Absurdem byłoby wycofać się Co się stało to się nie odstanie Czy jakoś tak Nie chcę płakać za przyszłością która nie nadeszła (nigdy nie miała)  A jednak trudno mi za nią nie wzdychać Jak za przeszłością Co dawno odeszła A mądrość mówi Że ortodoksja wierność polega na napięciu między dwoma herezjami
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Jest wiele przyczyn, nie trzeba zapominać o tym, że ilość spermy i liczba plemników, w tym tych najszybszych, które zapładniają, zmniejsza się lawinowo z pokolenia na pokolenie. Dawniej niepłodność była przeważnie "po stronie" kobiet, obecnie mężczyzn. Jest wiele przyczyn, ale to nie miejsce na dyskusje o tym. 
    • A piękno to leży przed nami i kusi stół z ostrygami ośmiornic wypustki i mule skąpane w szampańskim akwenie aż sos taki słodki po piersiach popłynie. W szaleńczej ekstazie turlać się chcemy z ust zasysania przez zęby chłoniemy odurzam się winą i w winie się kąpię w porannych promieniach po stole pobłądzę. W chmurnym obłoku do bólu dojdziemy w tajemnych oparach w amoku płoniemy tak płynnie tak słodko i głębiej i mocniej i cisnąć językiem twe trzewia przewrotnie. Odkrywam niebiosa i widok twój chłonę zagłębiam w uczuciu i w skurczu tym płonę tak czystym anielskim a w środku rozkwitłym jak diabłów głaskanie po ciałach aktywnych. I rwać łańcuch z szyi i ciało mu oddać by żądza przybrała zbawienny kres rozkosz i postać na koniec anielską zobaczyć co mnie . . . . . . . . . . . . . lewatywą przywróci do pracy.        
    • @Leszczym i tą mądrością jest brak zastępowalności pokoleń ze wszystkimi tego skutkami? A światowy przyrost i tak hamuje, takie Chiny uważane dotąd za najludniejsze, już się kurczą. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...