Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

mówią tu, że kto za młodu
był poetą – temu wraz
i do śmierci, i do głodu,
i do świra bliski czas,
śmierć – normalką, głód z przyczyny,
że prócz wierszy, żadna praca,
w końcu nic się nie opłaca
w kraju, w którym narodziny
wyznaczają los ladaca.

myślą, że mój koniec bliski,
w końcu żyje się wpół snu,
dusza ma jak ptak ognisty
piecze, że aż gnę się w łuk,
na cięciwie moich myśli
ostre słowa, cel wyraźny,
puszczam wodze wyobraźni
w świat najbardziej rzeczywisty
powracają bumerangi

marzą sobie, że napiszę
o nich pięknych jak ten kwiat,
który w swym wyschniętym zwisie
sterczy wśród wypranych szmat,
tak się tego nie załatwia,
tak nie można- cóż mi z forsy,
chyba, że na wyjazd z Polski
i powiedzcie, że nie prawda,
ze z wyjazdu „kikut oschły”

kto poetą był za młodu
temu głód, fi-bździ i śmierć,
to nie teza ale dowód,
w którym podpis mój to glejt,
bym opuścić mógł nareszcie
kraj – gdzie człowiek mówią temu,
który mnóstwo ma papierów,
choć w papierach żadne wiersze,
szybszy z nimi bieg do celu.


[sub]Tekst był edytowany przez Witold_Adam_Rosołowski dnia 03-05-2004 07:28.[/sub]

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ach z tymi komentatorami - jak nie piszą to się martwią - hihihihi - talent nie umiera w obu przypadkach i poetów i komentatorów - dzięki za tę groteskę a język jak język - polski - no może już unijny ... - dziękuję bardzo, że tu zajrzałeś

serdeczne pozdrówko W_A_R

Opublikowano

Hi Adam! niezly wiersz,bo twoj,ale nie bardzo do mnie przemowil...
"śmierć – normalką, głód z przyczyny,
że prócz wierszy, żadna praca,
w końcu nic się nie opłaca
w kraju, w którym narodziny
wyznaczają los ladaca. " - to chyba nie jest do konca prawda ?!
pozdr, M+A

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 Dziękuję Bereniko za piękny komentarz:):)
    • Po środku mroku świeca się tli Z tła ku niej lgną kirowe ikary - ćmy W mdłą ciszę wdarł się ledwo słyszalny trzask Życie znów staje się żartem bez puenty A po kruchym ikarze z wolna opada pył   Wspomnienie i dym, a on spełniony Unosi się w górę, jest taki wolny - Już nic nie czuje. Co za ironia Dla obserwatora, tak przykra Może się wydać ta jego dola   Lecz czym jest różny człowiek od ćmy Wciąż szuka czegoś co go wyniszczy - Czegokolwiek, co będzie mu ogniem Jego świadomość jest obserwatorem On pragnie się wyrwać, uwięziony w sobie Biega za szczęściem, jak liść za wiatrem A każde spokojne spełnienie, zamienia w drżenie   Potem zostaję dym, który rozrzedza płynący czas. Ucieka on słowom w pozornie głębokich opisach. Mimo to staramy się mówić o tych niewidocznych nam szczytach gór Gór, he, he - chyba szaleństwa   My od początku do końca tak samo ciekawi Mówimy gładko o tym czego nie znamy A jednak dziwny posmak zostaje w krtani Gorzki posmak wiedzy że nic nie wiemy Przykrywamy typowym ludzkim wybiegiem, ucieczki w poszukiwanie   Jak dla ślepego syzyfa, w naszej otchłani Pozostaje nam tylko zarys kamienia Zesłanie od bogów Lub od siebie samych Szukamy ognia Potykając się znów o własne nogi Z pustką i cieniem za towarzyszy I przytłaczającym ciężarem ciszy   Błogosławieni niech będą szaleńcy Których natura - kpić z własnej natury Bo choć idą tą samą drogą Dla nich zdaje się być jasną i błogą W świetle ucieczki od świadomości Idą spokojnie, spotkać swój koniec Nie szukając w tym najmniejszej stałości W swoim stanie, zrównują się z dymem Przecież ich ruchów też nikt nie pojmie Ich świat jest czymś innym niż zbiorem liter i ciszy   Reszta zaś tych nieszalonych Brodzących w pustej słów brei, Zamknięta w otwartych klatkach, Które z czasem nazywa się 'prawda'   Kurtyna nocy już dawno opadła Mgła, wodą na ziemi osiadła Obserwujący ćmy zasnął A nasza świeca, wreszcie zgasła
    • @FaLcorN Myślę, że nie tylko Ty zadajesz sobie wspomniane w wierszu pytania. :)
    • @Waldemar_Talar_Talar Zatem smacznego :) pozdrawiam
    • @infelia

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      nie nie. Już mam napisany od dawna teraz będę pracować nad nowymi.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...