Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Żal jak przy rozstrzasku strzykawki z kokainą
Dokąd płyną me mysli
Nie ziści sie marzenie
Czy zobaczy mnie kto jeszcze
Wystarczy?
Oczami pieszcze pustą scianę
Wstanę w rytm ciszy
Nie usłyszy nikt prężenia sznura
Ta która była...
Zniszczyłem nie Ją
Implozja
Tak zdycha zakurwiałe zapatrzone w siebie epicentrum

09.06

Opublikowano

pierwszy i ostatni wers ok. reszta do zmiany. w drugim wersie
moim zdaniem błędna koniugacja czasownika 'płynąć'. otóż 'płynął'
to czas przeszły, tryb dokonany zaś 'płyną' teraźniejszy, niedokonany.
prawdopodobnie to miałeś na myśli ;) oczywiście mogę się mylić ;)

pozdrawiam.

Opublikowano

ha, dzięki. pisze bez znakow potem poprawiam i tak wyszlo. nie uważam tego wiersza za cos co mi sie udało, natomiast ciekawią mnie opinie innych twórców, zwłaszcza gdy różnią sie od mojego subiektywnego odczucia co do jakości utworu, ale coś ich narazie malo tutaj;)
pozdrawiam

Opublikowano

cze Magneto z rana :)
dostałem po Twoim wierszu złotego strzała, i siem ubrało ciut inaczej, chociaż ciuszki Twoje.
lubię jak mnie coś nakręca. pozdro :)

mieszał żal z kokainą,
strzykawka, igła, mimo,
nie ziszcza się marzenie,
marzenie, marzenie, marzenie,
w resztkach nie było siebie,

więc pieścił ścianę namiętnie
jak sen, jak ciszę, z lękiem,
by nikt nie słyszał sznura,
kiedy się bujał, bujał...

niszcząca siła, implozja
poszukiwacza oznak.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2 @Annna2   to jest niezwykłe ! Z taką łatwością rozrywasz teks na strzępy żeby wydobyć jego  esencję i przesłanie autora. Robisz to z mistrzowskim wdziękiem. Z analizy Twoich komentarzy widzę, że piszesz jedynie cząstkę z tego co widzisz i odbierasz. Myślę, że to z powodu Twojej elegancji rozumu. Jesteś genialna.   Co do mojego utworu. Napisałem jego dalszy ciąg. "Kronika nowego Boga". Z nowymi elementami dzisiejszego świata. Ale z samej istoty niepowtarzalności naszego istnienia to proza bardziej sf.   Aniu. Dziękuję pięknie :)       @huzarc lubię Twoje komentarze. Są "mięsite" i zawsze z głębokim rozumieniem tekstu. To pięknie świadczy o Twojej inteligencji. Podziwiam ! Dzięki wielkie za koment. :)
    • @Migrena Trudny wiersz jak dla mnie.  Ale powiem Ci jak rozumiem - Bój nie zniszczy świata, stworzył ziemię na wieki, raczej zniszczy tych, którzy niszczą ziemię - coś jak właściciel wywali złych lokatorów. Nie lajkuję, bo nie trafia do mnie, ale byłam, czytałam  :)
    • @Annna2 To piękny, subtelny hołd dla muzyki, która ocala to, czego nie potrafi ocalić historia.
    • @Migrena Całe szczęście, że to tylko wiersz. Bardzo skoncentrowany na człowieku, aż za bardzo. Ale tak sobie myślę, że Bóg chyba nie zniszczy świata tylko ze względu na zepsutą, grzeszną ludzkość. Świat, to przecież o wiele więcej, i jest w nim przestrzeń także i na piękno. Poza tym, cóż my wiemy o świecie, skoro dane nam zostało poznać, zasiedlić i zagospodarować tylko jedną maleńką cząsteczkę dryfującą w kosmosie?  
    • @Annna2   Aniu. Wiersz jest cudowną  prawdziwą poezją, bo nie opowiada wprost, lecz sugeruje, sklejając historyczne fakty,  cytaty i emocje w spójną, hipnotyczną całość.   Piękny liryczny język, świadczy o Twojej głębokiej wrażliwości i maestrii. Jestem zachwycony tą wizją.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...