Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Żal jak przy rozstrzasku strzykawki z kokainą
Dokąd płyną me mysli
Nie ziści sie marzenie
Czy zobaczy mnie kto jeszcze
Wystarczy?
Oczami pieszcze pustą scianę
Wstanę w rytm ciszy
Nie usłyszy nikt prężenia sznura
Ta która była...
Zniszczyłem nie Ją
Implozja
Tak zdycha zakurwiałe zapatrzone w siebie epicentrum

09.06

Opublikowano

pierwszy i ostatni wers ok. reszta do zmiany. w drugim wersie
moim zdaniem błędna koniugacja czasownika 'płynąć'. otóż 'płynął'
to czas przeszły, tryb dokonany zaś 'płyną' teraźniejszy, niedokonany.
prawdopodobnie to miałeś na myśli ;) oczywiście mogę się mylić ;)

pozdrawiam.

Opublikowano

ha, dzięki. pisze bez znakow potem poprawiam i tak wyszlo. nie uważam tego wiersza za cos co mi sie udało, natomiast ciekawią mnie opinie innych twórców, zwłaszcza gdy różnią sie od mojego subiektywnego odczucia co do jakości utworu, ale coś ich narazie malo tutaj;)
pozdrawiam

Opublikowano

cze Magneto z rana :)
dostałem po Twoim wierszu złotego strzała, i siem ubrało ciut inaczej, chociaż ciuszki Twoje.
lubię jak mnie coś nakręca. pozdro :)

mieszał żal z kokainą,
strzykawka, igła, mimo,
nie ziszcza się marzenie,
marzenie, marzenie, marzenie,
w resztkach nie było siebie,

więc pieścił ścianę namiętnie
jak sen, jak ciszę, z lękiem,
by nikt nie słyszał sznura,
kiedy się bujał, bujał...

niszcząca siła, implozja
poszukiwacza oznak.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • do rosołku się rozbierać  toż to trochę jest za mało  sam rosołek nie wystarczy jak już działać to na calaość   do rosołku droga Alu ciasto trzeba zagnieść hyżo z części ciasta makaronik z resztą zaraz można śmigać   wołowinkę szybko zemleć dodać jajko i cebulkę w mig doprawić jak należy lepić i okładać sznurkiem   potem szybko zagotować i okrasić dobrą skwarą po rosołku dać pierogi i dopiero iść na całość :))  
    • @Sylwester_Lasota   Czarodzieju mój, Sylwestrze co słówka w rytmach pleciesz, choć w szlafmycy, choć bez fraka  Ty na wierszach znasz się przecie!   „gołosłowny” Ci się udał, po kąpieli - lekki, żywy, a że czasem gołość świeci - to nie grzech, gdy rym prawdziwy.   I niech fruwa - jak chce - cały, czy ma guzik, czy ma klapy, wiersz, co świtem się uśmiecha, nawet kiedy zdjął chałacik.   A że Jacek się rozkręcił, humor ostry, brzytwa w dłoni - niech mu będzie - też poeta, rym za rymem, musi gonić. :)     @Jacek_Suchowicz   Drogi Jacku, dzięki wielkie za ten wersów grad po głowie, choć wierszowy gołodupiec - nie zasłużył aż na mowę.   Czy go ścigać paragrafem? Czy zamąca dzieciom głowy? On nie z gender, nie z Europy tylko z szuflad Sylwestrowych!   Leci sobie, jak to bywa z lekką myślą, lecz z fasonem czasem wpadnie w cudze rymy, czasem znika w nieboskłonie.   A że trochę się rozebrał? Cóż, poezja lubi ciało - jedno słowo i mrugnięcie - już sensów się nazbierało.  :)
    • dziś za lato toast wznoszę o jeszcze jedną chwilę proszę zanim z jesienią się zamieni podda się czerwieni   dziś za lato zdrowie pije przecież już za moment minie więc niech słońca nie żałuje jeszcze jedną tęcze zbuduje   dziś do lata się uśmiecham na jego zrozumienie czekam niech się bardzo nie śpieszy niech mnie jeszcze cieszy   bym mógł spokojnie się poddać na barwy jesienne spoglądać pamiętając o pięknym lecie które w zieleń odziane i kwiecie   
    • Witam - mi też się podoba -                                                         Pzdr.
    • @Relsom Bardzo poruszający i refleksyjny utwór. Ujęło mnie jego spokojne, a jednak głębokie podejście do tematu przemijania. Wiersz ten porusza temat przemijania i śmierci w sposób stonowany, głęboko refleksyjny. Nie ma tu dramatyzmu, lecz jest kontemplacja, cisza, i łagodny smutek. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...